فرزند استاد علامه حسن زاده آملی حفظه الله تعالی می فرمایند: یکی از عادت های ایشان این بود که معمولاً دو وعده غذا می خوردند. یعنی "صبحانه و ناهار" که گاهی ناهار را دیرتر میل می کردند و الآن هم اصرار دارند غذایشان دو وعده باشد ولی به خاطر شرایط جسمی و بیماری شان گاهی مجبور به ترک این عادت هستند. عادت اخلاقی دیگر ایشان این بود که اگر می توانستند کاری را خودشان انجام دهند به هیچیک از ما حتّی مادرم نمی گفتند. اگر تشنه بودند خودشان بلند می شدند و می رفتند آب می خوردند، مگر در ایّام بیماری که شرایط فرق می کرد. اگر چای هم می خواستند، بلند می شدند و برای خودشان می ریختند. البته مرحوم مادرم بدون اینکه از ایشان بپرسند، برایشان چای می برد. اگر برایشان چای می بردیم و میل نداشتند، نمی گفتند نمی خورم، می گرفتند و روی میز می گذاشتند. اصرار داشتند خودشان برای خانه خرید کنند. اگر می دانستم مادرم برای خانه نان می خواهد، می رفتم می خریدم اما ایشان خودشان این کار را می کردند و می رفتند در صف می ایستادند. از عادات دیگر ایشان این بود که در راه و موقع راه رفتن چیزی نمی خوردند و ناراحت می شدند اگر می دیدند مثلاً کسی نانی خریده و در همان کوچه از کنارِ نان می کَّنَد و می خورد، تذکّر می دادند. می گفتند بروید خانه سفره ای بیندازید و بنشینید و میل کنید. @shakhehtoba