واقعه 15 در شب سيزدهم/ ج 1/ سنه 1391 ه- ق- 15/ 4/ 1350 ه- ش، در آمل به مراقبت نشسته بودم. اين شب مصادف با شهادت بى‏ بى من ليلة القدر و أمّ أبيها، و أمّ الأئمة الأحد عشر، عصمة اللّه الكبرى سيده نساء العالمين حضرت فاطمه بنت خير البشر، (صلوات اللّه عليها) بود. پس از برهه‏اى، اضطراب و بى‏ تابى بسيار سخت و سهمگين عارضم شده بود، و بعد از آن انتقالى شگفت به من روى آورد كه از آن خلوت و رؤيا لذّت بسيار بردم؛ و آن اين كه گوشه‏اى از حقيقت كريمه‏ وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ‏ (التكوير، آيه 6) را به من نمودند، اشباح و اشكالى برايم متمثل شدند، و بخصوص حيوانات گوناگونى را رؤيت نمودم.هزار و يك كلمه، ج‏5، ص: 266 @shakhehtoba