بین خلق و خالق هیچ حجابی نیست مگر خود خلق حالا که عقل به فطرت طالب آن مقام است، ناچار از موانع باید برحذر باشد و اگر رهزنی سد راه شد، لابد باید با او بجنگد تا به مقصود رسد و بلکه بی‌رهزن نخواهد بود و نتواند بود. در این مشهد که آثار تجلی است/سخن دارم ولی ناگفتن اولی است و آن رهزن جز ما دیگری نیست. تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز/خوشا کسی که در این راه بی‌حجاب رود در ترجیع‌بندی گفته‌ام: زنگ دل را زدای تا یارت/بدهد در حریم خود بارت به خدای علیم بی‌همتا/حاجبی نیست غیر زنگارت خواهش گونه گون نفسانی/کرد در دام خود گرفتارت شد خدا بینیت ز خود بینی/رفت دینداریت به دینارت وای بر تو اگر که می‌خواهی/گرم داری به خویش بازارت سر تسلیم بایدت بودن/گر بزارت کشند بر دارت اندرین یک دو روزه دنیا/نرسانی به خلق آزارت تو بهشت و جهنم خویش/تا چه خواهد که بود اسرارت گرچه بسیار تو بود اندک/ز اندکت می‌دهند بسیارت. کی رفته ای زدل که تمنا کنم ترا کی بوده ای نهفته که پیدا کنم ترا غیبت نکرده اى که شوم طالب حضور پنهان نگشته اى که هویدا کنم ترا با صد هزار جلوه برون آمدى که من با صد هزار دیده تماشا کنم ترا و در همان دعاى عرفه بعد از عبارت یاد شده فرموده است: «ماذا وجد من فقدک، و ما الذی فقد من وجدک ...». آن کس که تو را دارد چه ندارد، و آنکس که بى خدا است چه دارد، آن کس که از دوستى تو بهره ندارد چه لذّتى از زندگى برده است، 🌹کانال شاخه طوبی 🌹🌹 👇👇👇 @shakhehtoba https://eitaa.com/joinchat/2841182208C176d11888a