✏️ آن كه در معنی حقيقی سعادت انسان درست نظر كند، پی برد كه سعادت نفس انسانی اين است كـه از كمال وجودی خود در عداد جواهر مفارق از ماده قرار گيرد تا در صدور افعالش مانند قـوام ذاتـش از مادّه طبيعی بی‌نياز گردد، چنانكه وصی(ع) فرمود: «و اللّهِ ما قَلَعتُ بابَ خيبر و قذفتُ به أربعينَ ذِراعاً لم تُحِسّ به أعضائی بِقوّة جـسدیّهٔ و لا حرَكةٍ غذائيةٍ و لكن ايدت بقوةٍ ملكوتيةٍ و نفسٍ بنور ربها مستضيئةٍ». يعنی سوگند به خداوند، من به قوّت جسدی و حركت غذائی دَر از خيبر برنكنده‌ام و آن را بـه چهل ارش به دور نيفكنده‌ام، چنانكه اعضايم بدان احساس نكرده است، ولكن به قوّت ملكوتی و نفسی كه به نور ربّ خود مستـضی است بر آن دست يافتم. و به عبارت ديگر: سوگند به خداوند، من به تأييد قوّت ملكوتی و نفسی كه به نور ربّ خود مستضی است، در از خيبر بركنده‌ام و آن را به چهل ارش به دور افكنده‌ام، چنانكه اعضايم بدان احساس نكرده است، نه به قوّت جسدی و حركت غذایی. 🌿 @shakhehtoba