✍️شواهد سکونت امام در باغ خسروشاهی چیست؟...
✅ حکایت سکونت امام در باغ خسروشاهی دارای روایتهای متعارضی است که باید با قرائن مختلف آنها را محک زد.
در مجموع ۵ گزارش مختلف و در واقع متحد مبنی بر سکونت امام در باغ خسروشاهی وجود دارد.
🔺یکی نقل "مهدی خزعلی" در ۷ فروردن ۹۸ در یک گفتگوی تلوزیونی در شبکههای ضد انقلاب بود؛
https://eitaa.com/sharh_hal/1871
🔺دیگری قول "فاطمه هاشمی" در دفاع از اشرافیت خانه پدر خود؛
https://eitaa.com/sharh_hal/1872
🔺و سومی کلیپی از شهرداری تهران که بعد از رویکار آمدن دولت اعتدال پروژه تبدیل کردن باغ خسروشاهی به سرای محله را در دستور کار قرار داد و در کلیپی که در این موضوع تهیه کرده است صرفا با نشان دادن تصویر ساختمانی ادعا میکند امام در این بنا سکونت داشتهاند.
🔺چهارمی نیز فیلمی از قدم زدن امام در باغ خسروشاهی؛
https://eitaa.com/sharh_hal/1873
✅ اما هیچ کدام این ۴ گزارش از نظر ارزش تاریخی و سندی برای آن مدعی چندان قابل اعتنا نیستند الا پنجمین مورد که گزارش خود آقای هاشمی رفسنجانی است و در واقع همه موارد دیگر دنبالههای سخن ایشان است.
✅ آقای هاشمی در اوج درگیریهای سیاسی انتخابات ۸۸ و در یک مصاحبه مطبوعاتی در ۱۶ خرداد ۱۳۸۸، در مورد خانه امام خمینی در قم و محل سکونت ایشان در جماران میگویند:
🔺 «اگر در بحث خانه، میخواهید عمل امام را ملاک قرار دهید، باید بگویم آن موقعی که امام در قم زندگی میکردند، خانهای داشتند که منزل ما، مقابل آن بود. خانه ما و هیچ یک از طلبههای قم، شبیه خانه امام نبود. ایشان خانه بزرگی داشتند که بعد از ازدواج حاج آقای مصطفی، گوشهای از آن را جدا کردند و عملاً تبدیل به دو خانه با اتاقهای بزرگ شد.»
🔺 «گاهی که به خانههای بعضی از آقایان میرفتیم و بعد به منزل امام میآمدیم، میدیدیم که تفاوت خیلی زیاد و چشمگیر بود. یعنی چیزی که ما در آنجا دیدیم.»
🔺 «زمانی هم که به تهران آمدند، خانهای که ما به آنجا میرفتیم و شما دیدید. بله، به همین شکل ساده بود. اما وقتی به دو طرف این خانه نگاه میکنید، دو باغ بزرگ میبینید. یکی از این باغها، متعلق به خسروشاهی بود که 14000 متر وسعت و سه چهار قنات آب دارد. در این باغ چند ساختمان وجود دارد که امام با توصیه پزشکان (به خاطر ناراحتی قلبی که داشتند) به یکی از ساختمانها که قدیمی بود، رفتند.»
🔺 «آن طرف تر، یک ساختمان نقلی قشنگی وجود داشت که حاج احمدآقا در آن زندگی میکردند. در طرف دیگر آن، ساختمانی بود که محافظین و خدمه ایشان در آن زندگی میکردند. البته بعد از فوت امام(ره) خواستند مرا به آنجا ببرند که قبول نکردم و به جای من، آقای موسوی خوئینیها رفتند.»
🔺 «باغ دومی، باغ سزاوار بود که از باغهای قدیمی بود. سزاوار در گذشته، وکیل مردم قم بود. (این باغ الان متعلق به مرقد امام است) این باغ هم درختهای بسیار زیاد، استخر و امکانات دیگری داشت که یکی از دربهای آن به خانه امام راه داشت. ما در این باغ پناهگاهی برای امام ساختیم تا اگر بمباران شد، به آنجا پناه ببرند. البته امام هیچ وقت به پناهگاه نرفتند. ولی ما میبایست وظیفه خودمان را انجام میدادیم.»
🔺 «بنابراین با توجه به شرایط سیاسی زمان، مناسب نبود که مردم در آن باغ با امام ملاقات داشته باشند. گاهی برای جلسه به آنجا میرفتیم. یعنی فضا اینگونه بود. یک مسئله بسیار مهم دیگری وجود دارد که باید استدلال دیگری برای آن داشته باشیم و آن، این است که اگر ما از مردم بخواهیم از نعمتهای خداوند استفاده نکنند، در آینده چه آثاری بر توسعه کشور و جامعه خواهد گذاشت؟! این مسئلهای است که باید روی آن کار شود. اگر خودمان استفاده کنیم و به مردم توصیه کنیم که استفاده نکنند، خسارت بسیار جدی در پی خواهد داشت.
از زمان طلبگی که علمای قم را شناختم، همه آنها دارای یک بیرونی و یک اندرونی بودند. باید هم میداشتند، چون مردم نباید برای دیدن این آقایان، پیش زن و بچه آنها بروند. آقای بهجت که از زاهدترین علمای ما بود، در منزلی زندگی میکردند که متعلق به یکی از آقازادههای پول دار قم بود. زمانی که ما طلبه بودیم، این منزل جز بهترین خانههای قم بود. اینکه میگویم از بهترین خانههای قم بود، واقعاً اغراق نیست. این خانه یک حیاط بسیار زیبا با اتاقها و سالنهای خوب داشت.»
.................................
📌ادامه دارد...