ای که آواره چشمان تو دریا می­شد ‏غرق در نیل غمت حضرت موسی می شد می­رسی دست نداری وکسی از پس نخل ‏با عمودی، به سر راه تو پیدا می شد همه دیدند به روی بدن تو هر تیر ‏با چه زوری بغل تیر دگر جا می­شد رفتی و باد سیاهی طرف معجر رفت ‏اول بی کسی زینب کبری می­شد رفتی و با همه غربت خود حس کردم ‏بی تو ای پشت و پناهم کمرم تا می شد مادرم آمد و عطر نفس علقمه ات ‏پر طرفدارترین روضه دنیا می شد 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7