می خور که به زیرِ گِل بسی خواهی خفت، بی مونس و بی رفیق و بی همدم و جفت؛ زنهار به کس مگو تو این رازِ نهفت: هر لاله که پَژْمُرد، نخواهد بِشْکفت. - رباعی ۴۷ . 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7