متن شعر ولادت عبدالعظیم حسنی (ع) باز از عرش خدا عبد عظیمی آمد از تبارِ حسن آقای کریمی آمد از مبارک قدمَت گوهر تابان بارید با حضورت همه جا نور فراوان بارید مظهر بخشش و احسان و رشادت هستی روشنی بخش دل اهل سعادت هستی عالم و زاهد و پاکیزه سرشتی آقا شک ندارم که شما اهل بهشتی آقا مُلکِ ری گشته درخشان به حضورت آقا همه جا پر شده از جلوه ی نورت آقا هر که آمد حرمت، نورِ خدا را دیده هر که شد زائرِ تو ، کرب و بلا را دیده در میان حرمت شور و صفا بسیار است نزدِ اَصحابِ کَرم، خِیلِ گدا بسیار است در کنارت به خدا حال دلم خوب تر است هر که شد خادمِ تو از همه محبوب تر است ✍