هر سحری چو ابرِ دِی، بارَم اشک بَر دَرَت پاک کُنَم به آستین، اشک ز آستانِ تو صبر پرید از دلم، عقل گُریخت از سَرَم تا به کجا کِشَد مرا مستی بی‌امانِ تو #مولانا @shernab