‌‌ 💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎 ◻️166 📖 #تفسیر_معنوی سوره #یوسف آیه 47 ‌‌🍃قالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَبًا فَمَا حَصَدتُّمْ فَذَرُوهُ فِي سُنبُلِهِ إِلاَّ قَلِيلًا مِّمَّا تَأْكُلُونَ ﴿۴۷﴾ ترجمه: گفت: هفت سال با تلاش پیگير زراعت كنيد، پس آنچه را درو كرديد جز اندكى كه خوراک شماست در خوشه‌اش باقى گذاريد. #زراعت_هفت_ساله با شعار تزرعون سَبْعَ سِنين می‌برد دل را به آوازی چنين يعنی ای انسان به كشت خود بكوش تا نگيری وِزر خلقی را به دوش هفتِ قرآن نو به نو تا آخر است هفتِ اكنون اول است و آخر است هر چه داری كن درو پيش از درو تا نگردی پيش آنت در گرو ما حصدتم را نگهداری كنيد ورنه يوم قحط آن زاری كنيد سنبل اعمال تو جانت ولی كی بماند جز به الطاف علی حب مولا رمز جاويدان بود مابقی در زمره ديدان بود گر بكاری می‌كنی حبش درو ورنه در آتش بمانی در گرو قحطی ياران يوسف هفت بود قحط ما تا آسمان هفت بود زرع كن ای زرع تو زرع نهان همچو مولا تا بمانی در جهان اندكش هم گر نخوردی نيک باد گر برد جان تو را آن نيک باد چون زراعت می‌كنی خود می‌شوی از خودی تا مرز بی خود می‌شوی می شوی آنسان كه يوسف می‌شود هر چه گويد يوسفت آن می‌شود كشت خود در محضر يوسف كنيد شمع نفس خيره سر را پف كنيد گر توانی گنج خود پنهان كنی هر چه خواهی می‌توانی آن كنی دُرّ خود در هفت پيچ و حفظ كن تا توانی حفظ چشم و لفظ كن ✍🏻استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_tafsir 🆔 @shiravi_ir