ترک نوافل ،استخفاف به سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ رَجُلٌ عَلَيْهِ مِنْ صَلاَةِ اَلنَّوَافِلِ مَا لاَ يَدْرِي مَا هُوَ مِنْ كَثْرَتِهِ كَيْفَ يَصْنَعُ قَالَ فَلْيُصَلِّ حَتَّى لاَ يَدْرِيَ كَمْ صَلَّى مِنْ كَثْرَتِهِ فَيَكُونَ قَدْ قَضَى بِقَدْرِ عِلْمِهِ قُلْتُ فَإِنَّهُ لاَ يَقْدِرُ عَلَى اَلْقَضَاءِ مِنْ كَثْرَةِ شُغُلِهِ فَقَالَ إِنْ كَانَ شُغُلُهُ فِي طَلَبِ مَعِيشَةٍ لاَ بُدَّ مِنْهَا أَوْ حَاجَةٍ لِأَخٍ مُؤْمِنٍ فَلاَ شَيْءَ عَلَيْهِ وَ إِنْ كَانَ شُغُلُهُ لِدُنْيَا تَشَاغَلَ بِهَا عَنِ اَلصَّلاَةِ فَعَلَيْهِ اَلْقَضَاءُ وَ إِلاَّ لَقِيَ اَللَّهَ مُسْتَخِفّاً مُتَهَاوِناً مُضَيِّعاً لِسُنَّةِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ... عبد اللّه بن سنان گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: شخصى نماز نافله‌هاى بسيارى از او قضا شده است، به گونه‌اى كه شمار آن‌ها را نمى‌داند، چه بايد بكند؟ فرمود: بايد چندان نماز بگزارد كه از بسيارى آن‌ها نداند چقدر نماز خوانده است، تا مقدارى كه قضا كرده با آن‌چه در علم پيشينش بوده، برابر شود. عرض كردم: او به خاطر زيادى اشتغال، نمى‌تواند همه را قضا نمايد. فرمود: اگر اشتغال او براى كسب روزى بوده كه ناگزير از انجام آن است، يا در جهت برآوردن حاجت برادر مؤمنى است، در اين صورت قضاى آن‌ها بر عهدۀ او نيست، و اگر شغل او براى دنياست و او را از اداى نافله بازداشته است، قضا بر عهدۀ اوست وگرنه روز قيامت در پيشگاه خداوند در حالى ظاهر مى‌شود كه نماز را كوچك شمرده، در انجام آن سستى ورزيده و سنّت رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله را زير پا نهاده و تباه ساخته است... کافی ج۳ ص۴۵۳ تهذیب ج۲ ص۱۱ ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ http://eitaa.com/shobeiri https://t.me/shobeiri