#حدیث #تبری 1)رُوِيَ‏ أَنَّ رَجُلًا قَدِمَ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام فَقَالَ لَهُ: يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ! أَنَا أُحِبُّكَ وَ أُحِبُّ فُلَاناً، وَ سَمَّى بَعْضَ أَعْدَائِهِ. فَقَالَ علیه السلام: أَمَّا الْآنَ فَأَنْت‏ أَعْوَرُ، فَإِمَّا أَنْ تَعْمَى وَ إِمَّا أَنْ تُبْصِرَ. 📚(السرائر، ج‏3، ص639-640) مردی نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آمد و عرض کرد: ای امیرالمؤمنین! من شما را دوست دارم و فلانی را نیز دوست دارم و نام بعضی از دشمنان ایشان را برد. پس حضرت فرمود: تو هم اکنون یک چشم داری (و فایده ندارد)؛ یا باید کور باشی، یا بینا. 2)عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام:  لَنْ يَجْتَمِعَ حُبُّنَا وَ حُبُّ عَدُوِّنَا فِي قَلْبٍ وَاحِدٍ، «ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ‏» يُحِبُّ بِهَذَا قَوْماً وَ يُحِبُّ بِالْآخَرِ أَعْدَاءَهُم‏. 📚(امالی مفید، ص233) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: هرگز دوستی ما (اهل بیت) و دوستی دشمنان ما در یک قلب جمع نمی شود، (فرموده خداوند متعال است که:) «خداوند در درون هیچ مردی، دو قلب قرار نداده است» که به یک قلب، قومی را و با قلب دیگر، قومی دیگر از دشمنان قوم اوّل را دوست داشته باشد. 3)عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام‏ فِي قَوْلِهِ: «ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ‏» قَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام: لَا يَجْتَمِعُ حُبُّنَا وَ حُبُّ عَدُوِّنَا فِي جَوْفِ إِنْسَانٍ، إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَجْعَلْ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ فَيُحِبُّ هَذَا وَ يُبْغِضُ هَذَا، فَأَمَّا مُحِبُّنَا فَيُخْلِصُ الْحُبَّ لَنَا كَمَا يُخْلَصُ الذَّهَبُ بِالنَّارِ لَا كَدَرَ فِيهِ. فَمَنْ أَرَادَ أَنْ يَعْلَمَ‏ حُبَّنَا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ، فَإِنْ شَارَكَهُ فِي حُبِّنَا حُبُّ عَدُوِّنَا فَلَيْسَ مِنَّا وَ لَسْنَا مِنْهُ‏، وَ اللَّهُ‏ عَدُوُّهُمْ وَ جَبْرَئِيلُ وَ مِيكَائِيلُ وَ اللَّهُ‏ عَدُوٌّ لِلْكافِرِينَ‏. 📚(تفسير القمي، ج‏2، ص171-172) حضرت باقر علیه السلام در ذیل این آیه کریمه که: «خداوند در درون هیچ مردی، دو قلب قرار نداده است» فرمود که امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده است: دوستی ما (اهل بیت) با دوستی دشمنان ما در درون یک انسان جمع نمی شود. خداوند در درون یک مرد، دو قلب قرار نداده است که با یک قلب، فردی را دوست داشته باشد و با قلب دیگر به همان کس بغض ورزد. دوستدار ما باید محبّتش را برای ما خالص کند، همان گونه که طلا با آتش خالص می شود و کمترین تیرگی در آن نخواهد بود. پس هر کس می خواهد محبّت ما را (در خود) بداند، قلبش را بیازماید. اگر در کنار محبّت ما، محبّت دشمنان ما قرار داشت، چنین فردی از ما نیست و ما نیز از او نیستیم؛ و خداوند، جبرئیل و میکائیل دشمنان او خواهند بود، و خداوند دشمن کافرین است. 4)عَنْ سَالِمِ بْنِ أَبِي حَفْصَةَ، قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ، فَقُلْتُ: أَئِمَّتَنَا وَ سَادَتَنَا! نُوَالِي‏ مَنْ‏ وَالَيْتُمْ‏، وَ نُعَادِي‏ مَنْ‏ عَادَيْتُمْ، وَ نَبْرَأُ مِنْ عَدُوِّكُمْ. فَقَالَ: بَخْ بَخْ يَا شَيْخُ! إِنْ كَانَ لِقَوْلِكَ حَقِيقَةٌ. قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ، إِنَّ لَهُ حَقِيقَةً. قَالَ: مَا تَقُولُ [فِيهِمَا]؟. قَالَ: إِمَامَا عَدْلٍ رَحِمَهُمَا اللَّهُ. قَالَ:يَا شَيْخُ! وَ اللَّهِ لَقَدْ أَشْرَكْتَ فِي هَذَا الْأَمْرِ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ فِيهِ نَصِيباً. 📚(تقریب المعارف، ص247/ بحار الأنوار، ج‏30، ص383 به نقل از تقریب المعارف) سالم گفت: نزد حضرت باقر علیه السلام رفتم و عرض کردم: ای امامان ما و ای سروران ما! هرکس شما را دوست داشته باشد، دوست داریم و هرکس با شما دشمنی کند، با او دشمنی می کنیم. حضرت باقر علیه السلام فرمود: ای شیخ! آفرین به تو اگر سخنت حقیقت داشته باشد. عرض کردم: فدایت شوم، سخن من حقیقت داشت. فرمود: در مورد آن دو نفر چه می گویی؟ عرض کردم: دو امام عادل بودند و خداوند آن دو را رحمت کند. پس امام فرمود: ای شیخ! به خدا قسم! تو در این امر کسی را شریک کردی که خداوند برای او بهره ای در آن قرار نداده است. ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ http://eitaa.com/shobeiri https://t.me/shobeiri