🔰 حرف روز 🟠 قفل زدن ناشدنی است «بریکس» نام گروهی متشکل از اقتصادهای نوظهور است که قصد دارند از طریق هم‌افزایی وزنه‌ای سنگین را در مقابل تسلط غرب در جهان پیرامون خود ایجاد کنند. این کلوپ سیاسی‌ـ اقتصادی نمونه‌ای از عزم جهان جدید برای شنا برخلاف جهت سیلاب دلار است؛ سیلابی بی‌رحم و مخرب که سال‌هاست داشته‌های ملت‌ها را با خود به جلگه غرب می‌برد و با اینکه این ملت‌ها هر یک مزیت‌هایی را در خود جای داده‌اند؛ اما به تنهایی قادر به تاب‌آوری در مقابل این سیلاب نیستند و اکنون دانسته‌اند مقاومت در برابر این سیل بنیان‌کن نیازمند ایجاد سدی از کنار هم قرار دادن ظرفیت‌های موجود کشورهای متضرر است. این نقش اکنون با پیوستن جمهوری اسلامی که در مقایسه با سایر هم‌پیمانانش در چالش جدی‌تری با غرب بوده، شکل پررنگ‌تری به خود گرفته است. این چالش جدید همزمان با قرار گرفتن نام ایران در گروه بریکس آغاز شده است؛ چرا که این رویداد نمونه‌ای از دیپلماسی موفق دولت را در داخل و خارج از ایران به نمایش گذاشته که هم امیدوارکننده و هم مشروعیت‌آفرین است و اتفاقاً هیچ یک از این دو خوشایند غرب نیست. مروری بر آنچه در پی ناآرامی‌های سال گذشته اتفاق افتاد، گواه آن است که رفتار غرب بر مدار ایجاد ناامیدی و مشروعیت‌زدایی از جمهوری اسلامی بوده است؛ ضمن اینکه قطعاً ایران از این موفقیت به مثابه اهرمی سنگین در هرگونه مذاکره احتمالی که در آینده ممکن است با ایالات متحده اتفاق بیفتد، استفاده خواهد کرد تا قدرت چانه‌زنی خود را در مقابل دیپلماسی زورمندانه غرب افزایش دهد. اگرچه پیوستن به بریکس می‌تواند تا حدودی به کاهش مشکلات اقتصادی ایران کمک کند، اما مزیت اصلی پیوستن به این گروه اثبات این است که جمهوری اسلامی هم‌پیمانان قدرتمندی دارد که هر یک می‌توانند دری را به روی تهران بگشایند و از اثرات رویکرد فشار حداکثری غرب بکاهند. اهمیت این موضوع آنجایی آشکار می‌شود که سال‌ها غرب تلاش کرده است تا از طریق تحریم‌های گسترده و چند لایه ایران را به گوشه رینگ براند تا در تنگنای مشکلات اقتصادی و سیاسی مجبور به عقب‌نشینی از خواسته‌هایش شود؛ اما ظاهراً برای غرب کارها همیشه آن طور که انتظار دارد پیش نمی‌رود و پیوستن ایران به بریکس نشان داد دنیای نوین بزرگ‌تر از آن است که بتوان همه درب‌های آن را قفل کرد. ✍️