🔰حرف روز
🌊منازعه آب جدی است!
«اخطار میکنم سریعا حق آبه مردم سیستان و بلوچستان را بدهید، بعدا نگویید که به ما نگفتید.» این پیام رئیسجمهور محترم به طالبان در سفر به سیستان و بلوچستان در واکنش به کمبود آب هیرمند بود؛ موضوعی که نشان میدهد منازعه آب یک تهدید جدی برای آینده ایران و منطقه است. این موضوع آنقدر اهمیت دارد که اندیشمندانی همچون توماس هومر و دیکسون معتقدند در آینده منازعات مدنی و جنگ بین دولتها ریشه در کمبود «منابع طبیعی» از قبیل آب، انرژی، جنگلها و مواردی از این قبیل خواهد داشت بنابراین نیازمند توجه جدی حاکمیت به آن است.
به گمان بسیاری این منازعه برخاسته از قهر طبیعت و خشکسالیهای پی در پی است اما باید بپذیریم این تهدید چندان ربطی به قهر طبیعت ندارد چرا که برای طبیعت این اقلیم هزاران سال است که در بر همین پاشنه میچرخد، پس موضوع ناسازگاری لجوجانه و طولانیمدت مردمان این منطقه از گیتی است که سبب شده تا آب، این هدیه ارزشمندی که خداوند به پاکی آن را از آسمان فرو فرستاده تا مایه حیات و اکسیر زندگی آدمیان باشد «وَأَنْزَلْنَا منَ السَّمَاء مَاءً طَهُورًا» در قلب نگرانیهای امروز و آینده سیاستمداران قرار گیرد.
متأسفانه این از عادتهای سیاستورزی است که تا وقتی موضوعی به یک بحران یا ابرچالش چندجانبه تبدیل نشود کمتر به آن میاندیشیم و پس آنکه وارد مرحله بحرانی شد تازه به تکاپو میافتیم تا راه حلی برای آن بیابیم و موضوع آب هم از این قاعده مستثنی نیست. با اینکه کارشناسان حوزه آب از مدتها پیش بارها در خصوص بحران آب و آینده مخاطره برانگیز آن هشدار داده بودند اما متأسفانه دولتها کمتر شنیدند با این حال جای امیدواری است که این بار فریاد کشاورزان و شهروندان سیستانی که کارد به استخوانشان رسیده از سوی دولت محترم شنیده شده است. هشدار رئیسجمهور به طالبان جهت تأمین حقابه سیستان و بلوچستان میتواند نقطه شروعی برای برخورد قاطعانه و منسجم با طغیانگری طالبها باشد.
مسئله هیرمند و اختلاف میان دو کشور نشان میدهد که «بحران آب یک بحران حاکمیتی است»، بحرانی که به فوریت نیازمند تصمیمگیری درست و اقدام به موقع مسئولان است چرا که بهبود شرایط زیست محیطی و حفظ جایگاه طبیعت همواره در تقویت امنیت ملی کشورها مؤثر بوده است و بالعکس هرگونه بیتوجهی در حوزه محیط زیست به خصوص مسئله آب میتواند آثار سیاسی اجتماعی را به وجود میآورد که آنها به نوبه خود زمینه بروز منازعه و تهدیدات امنیتی بعدی خواهند شد.
✍️ #حسین_حسینینژاد
https://eitaa.com/shohadamehrban
🔰 حرف روز
🟠 واگنر یا اسب تروای غرب
واگنر، گروهی شبهنظامی که اولین بار در جریان جنگ اوکراین خبرهایی از فعالیت نظامی آنها در ذیل قوای روسیه در رسانهها منتشر شد. طیفی از جنگجویان اسلاو ملیگرا که بارها به عنوان نیروی نیابتی در جهت منافع روسیه در کشورهای مختلف جنگیدهاند این بار با برجسته شدن اختلافات میان آنها و وزیر دفاع لوله تفنگشان را به سمت کرملین برگرداندهاند.
پریگوژین رهبر واگنر که خیلی پیشتر به عنوان سرآشپز مخصوص پوتین در کاخ کرملین مشغول به خدمت بوده است این بار در بحبوبه جنگ اوکراین به عنوان فرمانده یک گروه پنجاه هزار نفری مدعی است که در حمله ارتش روسیه به محل استقرار نیروهایش 2000 نفر از افرادش کشته شدهاند و لذا خواستار تسلیم و مجازات وزیر دفاع شده است. اگرچه وزارت دفاع روسیه ادعاهای او را مورد تردید قرار داده و سعی دارد نقش آنها را در جریان نبرد اوکراین کمرنگ نشان دهد، اما واقعیت آن است که این جنگجویان در جنگ اوکراین دستکم در جریان تصرف و حفظ لوهانسک و دونتسک به عنوان عنصر اصلی عملیاتها شناخته میشوند اما قدرت نظامی روسها چند بعدی است و به محض تمرد این گروه، محل مأموریتشان به نیروهای چچنی واگذار شد.
مسئله مهم در این حرکت غافلگیرانه نظامی آن است که در هنگامهای که غرب در قالب پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) به پشتیبانی جدیتری از اوکراین برخواسته و سیل سلاحها و ادوات نظامی به سمت اوکراین سرازیر است وقوع اختلاف در میان خطوط جبهه روسیه میتواند توانایی عملیات نظامی روسیه را برای ادامه جنگ تحتالشعاع قرار دهد، خاصه اینکه فرسایشی شدن عملیات نظامی و مقاومت غیر قابل انتظار اوکراینیها تا حد زیادی هزینه جنگ را برای کرملین بالا برده است.
اگر چه دادههایی از هماهنگی میان واگنرها با دشمنان روسیه وجود ندارد اما رفتار روز گذشته آنها خواسته یا ناخواسته در جریان تصعیف روسیه و همسو با آن سوی خاکریز جنگ قرار دارد، به واقع هماکنون واگنر اسب تروایی است که توانسته با نفوذ در عمق نیروهای مسلح روسیه علاوه بر ایجاد اختلال در صفوف ارتش روسیه بخشی از توان آن را به خود معطوف نماید. موضوعی که به طور قطع از سوی پوتین گناه نابخشونی شناخته خواهد شد و با وجود کنار گذاشتن تحرک نظامی توسط واگنرها و پریگوژین، احتمال زیاد فصل پاکسازی بزرگ در نیروهای مسلح و وزارت دفاع روسیه از راه خواهد رسید.
✍️ #حسین_حسینینژاد
🔰 حرف روز
🇮🇷 برای یک دستمال، قیصریه را به آتش نکشید!
اگرچه در سالهای اخیر شرایط دو کشور ایران و روسیه سبب نزدیکی آن دو به هم شده است اما همچنان در حافظه تاریخی ایرانیان اگر منفوریت روسها بیشتر از انگلیسها نباشد کمتر هم نیست و همین امر سبب میشود با اندک اظهارنظر و تحرک مقامات روس جامعه ایرانی نسبت به آن واکنش نشان دهد به خصوص اگر این موضوع در مورد تمامیت ارضی مملکت باشد، تمامیت ارضی که بارها در طول تاریخ توسط روسها نقض شده است.
با توجه به حساسیت این موضوع در افکار عمومی ایرانیان، طرفهای روسی باید در اظهارنظر و موضعگیری درخصوص این چنین موضوعاتی با دقت و ظرافت بیشتری عمل کنند و مواظب باشند که برای یک دستمال، قیصریه را به آتش نکشند، آنها باید بدانند که برقراری روابط استراتژیک با ایران در شرایطی که روسیه درگیر جنگ و منازعه با غرب است به مراتب از خوشحال کردن دل امیرنشینهای حوزه خلیجفارس اهمیتی صد چندان دارد و نمیارزد که با اظهارات نسنجیده آن را دچار خلل نمایند. این اتفاق در حالی است که جمهوری اسلامی ایران در حفظ تمامیت ارضی خود از اراده و توانایی لازم برخوردار است و این دست اظهارنظرها غیر از آسیب رساندن به روابط دو کشور نتیجهای در برنخواهد داشت چرا که جزایر ایرانی برای همیشه ایرانی و در تصرف و ید جمهوری اسلامی ایران باقی خواهد ماند و این را کشورهای مدعی خوب میدانند با این حال تنها هرز خود میبرند و زحمت ما میدارند.
اما در این طرف ماجرا نیز برخی گروههای سیاسی با اینکه میدانند جمهوری اسلامی در حفظ تمامیت ارضی ایران با احدی شوخی ندارد با این حال تلاش میکنند با گروگان گرفتن احساسات مردم رقیب خود را به گوشه رینگ بکشانند غافل از اینکه این دست تحرکات در نهایت اعتبار عمومی و آرامش فکری را جامعه را دچار خدشه خواهد کرد. برخلاف این تحلیلها که تلاش میکنند روابط میان جمهوری اسلامی ایران با برخی کشورها را نوعی رابطه پسر خالهای ترسیم نمایند، برای جمهوری اسلامی دوستی و دشمنی با دیگر کشورها تابعی از منافع ملی است و همین موضوع سبب شده در طول سالها در مواردی جای دوستان و دشمنان عوض شود بنابراین تنها منافع ملی است که در نهایت تعیینکننده نهایی روابط خارجی است.
✍️ #حسین_حسینینژاد
@shohadamehrban
🔰 حرف روز
🟠 قفل زدن ناشدنی است
«بریکس» نام گروهی متشکل از اقتصادهای نوظهور است که قصد دارند از طریق همافزایی وزنهای سنگین را در مقابل تسلط غرب در جهان پیرامون خود ایجاد کنند. این کلوپ سیاسیـ اقتصادی نمونهای از عزم جهان جدید برای شنا برخلاف جهت سیلاب دلار است؛ سیلابی بیرحم و مخرب که سالهاست داشتههای ملتها را با خود به جلگه غرب میبرد و با اینکه این ملتها هر یک مزیتهایی را در خود جای دادهاند؛ اما به تنهایی قادر به تابآوری در مقابل این سیلاب نیستند و اکنون دانستهاند مقاومت در برابر این سیل بنیانکن نیازمند ایجاد سدی از کنار هم قرار دادن ظرفیتهای موجود کشورهای متضرر است. این نقش اکنون با پیوستن جمهوری اسلامی که در مقایسه با سایر همپیمانانش در چالش جدیتری با غرب بوده، شکل پررنگتری به خود گرفته است.
این چالش جدید همزمان با قرار گرفتن نام ایران در گروه بریکس آغاز شده است؛ چرا که این رویداد نمونهای از دیپلماسی موفق دولت را در داخل و خارج از ایران به نمایش گذاشته که هم امیدوارکننده و هم مشروعیتآفرین است و اتفاقاً هیچ یک از این دو خوشایند غرب نیست. مروری بر آنچه در پی ناآرامیهای سال گذشته اتفاق افتاد، گواه آن است که رفتار غرب بر مدار ایجاد ناامیدی و مشروعیتزدایی از جمهوری اسلامی بوده است؛ ضمن اینکه قطعاً ایران از این موفقیت به مثابه اهرمی سنگین در هرگونه مذاکره احتمالی که در آینده ممکن است با ایالات متحده اتفاق بیفتد، استفاده خواهد کرد تا قدرت چانهزنی خود را در مقابل دیپلماسی زورمندانه غرب افزایش دهد.
اگرچه پیوستن به بریکس میتواند تا حدودی به کاهش مشکلات اقتصادی ایران کمک کند، اما مزیت اصلی پیوستن به این گروه اثبات این است که جمهوری اسلامی همپیمانان قدرتمندی دارد که هر یک میتوانند دری را به روی تهران بگشایند و از اثرات رویکرد فشار حداکثری غرب بکاهند. اهمیت این موضوع آنجایی آشکار میشود که سالها غرب تلاش کرده است تا از طریق تحریمهای گسترده و چند لایه ایران را به گوشه رینگ براند تا در تنگنای مشکلات اقتصادی و سیاسی مجبور به عقبنشینی از خواستههایش شود؛ اما ظاهراً برای غرب کارها همیشه آن طور که انتظار دارد پیش نمیرود و پیوستن ایران به بریکس نشان داد دنیای نوین بزرگتر از آن است که بتوان همه دربهای آن را قفل کرد.
✍️ #حسین_حسینینژاد
🔰 حرف روز
📌 و همچنان سیاستهای غلط آموزشی
اگر آموزش بهتری بخواهید باید پول بیشتری بپردازید. این فحوای کلام وزیر آموزش و پرورش در گفتوگو با رسانه ملی است. البته آنچه ایشان گفتند آنچنان راز سر به مهری نبود؛ بلکه تنها بیان یک واقعیت تلخ است که مدتهاست در نظام آموزشی کشور وجود دارد، مدارسی خاص و غیرانتفاعی با امکانات ویژه و لاکچری برای کسانی که توانایی پرداخت شهریه بالای آن را دارند. دست کم در بیشتر موارد عنوان «آموزش غیر انتفاعی» در تضاد با مفهوم اصلیاش، ماهیتی کاملاً «انتفاعی و سودآور» دارد. در حقیقت، در این بخش به جای یک حوزه آموزشی و فرهنگی با یک صنعت و تجارت پولساز مواجه هستیم که به دانشآموز، معلم، کلاس، مدرسه، کنکور و هر آنچه به آن مربوط میشود به چشم منابع سرشار کسب درآمد مینگرد. در این صنعت مانند هر صنعت و تجارت دیگری منطق پول بیشتر و بیشتر است..
این روش آموزشی در حالی در جریان است که در نقطه مقابل این نوع از سیستم لاکچری، در سیستان و بلوچستان و جنوب کرمان دانشآموزان مستضعف علم را در کانکسهای محقری میآموزند که با دنیای پیش گفته شده فرسنگها فاصله دارد. حمایت و تشکر وزیر محترم از این ساختار غلط آموزشی آن هم تنها چند روز پس از اظهار نظر رهبر معظم انقلاب در دیدار با معلمان که بر لزوم حمایت از مدارس دولتی تأکید داشتند، نشان میدهد برخی سیاستهای آموزشی چه اندازه با مدل انقلاب اسلامی فاصله دارد. ایشان تأکید کردند: «نباید جوری باشد در کشور که وقتی گفته میشود مدرسه دولتی، اولین چیزی که مقابل انسان نقش میبندد، ضعف مدرسه است.»
هر چند از دولتهای پیشین نیز انتظار میرفت که در مسیر اصلاح این مدل گام بردارند و مدارس دولتی تقویت شود؛ اما درباره دولت سیزدهم که عنوان دولت انقلابی را با خود همراه دارد، این مهم صد چندان است، نه اینکه در بالاترین سطوح وزارتخانه مورد تأیید قرار گیرد. نظام آموزشی تجارتمحور بیش از آنکه بر مدار استعداد و توانایی و عدالت دانشآموز باشد، بر پاشنه ثروت ولی دانشآموز میچرخد. این مدل در بهترین حالت نخبگانی را تربیت خواهد کرد که در نهایت خدمتشان را در آن طرف آب برای بیگانه ارائه خواهند کرد و سهم مستضعفان زندگی در پایین دست علم خواهد بود؛ موضوعی که نیازمند بازبینی جدی در سیاستگذاریهای کلان آموزشی است.
✍️ #حسین_حسینینژاد
🔰 حرف روز
💢 ارمنستان؛ از اینجا رانده و از آنجا مانده
بغض و گریه گوینده زن تلویزیون ارمنستان هنگام اعلام خبر انحلال جمهوری آرتساخ (نام ارمنی قرهباغ) نشان داد، هرگز نباید با طناب پوسیده ابرقدرتها به چاه رفت. کلاه گشادی که بر سر ایروان رفت، همانی بود که پیشتر بر سر کییف رفته بود. هر دو کشور به جای تقویت توانایی دفاعی خود و تعامل و همسویی با همسایگان، خود را در پناه غرب قرار دادند و به ماجراجویی دست زدند غافل از اینکه در جنگ فیلها، علفهای کوتاه بیش از درختان بلند آسیب میبینند.
وضعیت این روزهای ارمنیها یادآور این ضربالمثل روسی است که «هر کس دنبال دو خرگوش دوید به هیچ کدام نمیرسد.» آنها نه همچون گذشته حمایت روسیه را دارند و نه توانستهاند در سنگر آمریکاییها پناه بگیرند. «دیوید ایگناتیوس» ستوننویس ارمنیتبار روزنامه «واشنگتنپست» در این باره مینویسد: «ارمنستان که به مدت یک قرن به حمایت روسیه متکی بوده، در سال جاری سیاست چرخش به سمت غرب به امید یافتن متحدان قابل اعتمادتر را آغاز کرد؛ اما این چرخش احتمالاً زمانبندی خوبی نداشت و باعث شد روسها که درگیر جنگ اوکراین بودند، از ارمنستان دور شوند بدون آنکه کمک قابل اعتمادی از سوی غرب به ارمنستان ارائه شود.» برقراری موازنه میان غش کردن به سمت قدرتهای بزرگ بازی هنرمندانه و در عین حال خطرناکی است که ارمنستان هم اکنون بازنده آن به شمار میرود. به نظر میرسد در هزاره سوم میلادی نقش قدرتهای منطقهای به مراتب در ثباتآفرینی و برقراری صلح میان کشورها بسیار بیشتر از قطبهای قدرت است. بنابر شواهد موجود و تجربه تاریخی ورود قدرتهای بزرگ در هر نقطهای در نهایت منجر به آشوب و بحرانآفرینی گسترده و نقض گسترده حقوق انسانهای بیگناه در آن جا شده است از نمونههای غرب آسیایی (عراق و سوریه و افغانستان) تا نمونههای اروپایی همانند جنگ روسیه و اوکراین.
اکنون این همسایه شمالی در جلوی چشمان روسیه و آمریکا، دو ابرقدرتی که مدتها بر آنها دخیل بسته بودند و قرار بود در روز مبادا به کمک ایروان بشتابند، مجبور به چشمپوشی از ادعای خود از قرهباغ شدند و در حالی که 120 هزار نفر ارامنه قرهباغ خود را تحت حمایت ارمنستان میدانستند، در حال ترک خانه و کاشانه خود هستند و به نظر میآید در دل قدرتهای بزرگ آب هم از آب تکان نخورده است.
در قضیه قرهباغ، ارمنیها نه خودشان توانستند متصرفات خود در قرهباغ را حفظ کنند و نه از دیگران آبی برایشان گرم شد. قصه درسآموزی که نشان داد ساخت و پاخت با بیگانه و دشمنی با همسایه، بازی دو سر باخت خواهد بود و به زبان ساده ایروان امروز از اینجا رانده و از آنجا مانده شده است.
✍️ #حسین_حسینینژاد
http://Eitaa.com/e_beman