▪️قسمت پنجم: تعریف لذت و درد 🖌یادداشت چهاردهم 🔹انسان هر کاری می کند «خوب و بد» مطرح است؛ حتّی آنجایی که تابع نفس امّاره می شود، او دارد تصمیم می گیرد [و] می گوید این کار خوب است، انجام می دهد. خوب و بد [را] تشخیص می دهد. ❓پس عقل عملی کارش چیست؟ تشخیص خوب و بد. ❓در حیوان چیست؟ فقط قوّۀ محرّکه هست⬅️ و قوّۀ محرّکه باعث شهوت و غضب بود؛ ❌اصلاً کاری به اینکه بررسی بکند ندارد. این بررسی برای انسان است. انسان که می آید این کارها را می کند، آن را که تشخیص داد، می گوید: خوب، جمیل، زیبا؛ و آن را هم که کار بد است می گوید: بد، زشت، قبیح. ❓خیرِ عقل عملی چیست؟ آن کار زیباست؛ آن کار خیر است؛ آن کار خوب است؛ ❓یعنی چی؟ یعنی عمل صالح؛ ❌نه کار بد، نه کار قبیح؛ خیرش در این است که کار خوب را انجام دهد؛ عقل از کار بد رنج می برد. عقل عملی می گوید: ▫️من خوب و بد تشخیص می دهم، ▫️باید و نباید دارم، ⬅️تکلیف برایش معنا پیدا می کند ⬅️عذاب و عِقاب معنا دارد، ما لفظ زیبا را ▫️گاهی در فضای زیباشناختی به کار می بریم، ▫️گاهی در فضای اخلاقی و ارزشی به کار می بریم. ✅الان بحث ما زیبایِ ارزشی-اخلاقی است. یعنی خوب و بدِ عمل، نه خوب و بد یک منظره یا یک نقّاشی. اگر آنجا صحبت می کنیم، باید بگوییم خوب و زیبای زیباشناختی است، ❓اینجا چیست؟ ارزش شناختی. زیباییِ به لحاظِ عمل، به لحاظِ فعل. #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه دهم https://eitaa.com/solookvaerfandaramal