▪️قسمت پنجم: تعریف لذت و درد 🖌یادداشت شانزدهم 🔹عقل عملی همیشه از حکمت عملی استفاده نمی کند. گاهی از یک عُرف، از یک فضای عرفی، از یک فرهنگ ویژه استفاده می کند. ✅در آن فضا تنفس می کند، طبق همان، خوب و بد هم دارد. یعنی عقل عملی ⬅️گاهی به حسب عقل نظری اش کار می‌کند ⬅️و گاهی به حسب فضای عرفی هم کار می‌کند. ⬅️گاهی حتّی به لحاظ قوای دیگر عمل می‌کند ☑️مثلاً بعضی مواقع عقل عملی می‌گوید که خوب است با تشویق کار کنیم. یعنی همین قدر که نفس تشویق که می‌شود⬅️ تشویق، باعث می‌شود من این کار را بکنم. ✅می‌گویم خوب است، چون تشویق می‌کنند، چون مرا مدح می کنند خوب است. ❓این "خوب است" هایی که می‌گوید به حسب چیست؟ به حسب قوۀ واهمه اش هست. عقل عملی، سر صحنه که هست [و] کار می رسد. ▫️گاهی از عقل نظری استفاده می‌کند مثل شرافت و نجابت و کرامت ▫️و گاهی از اینجا استفاده می‌کند. انواع کارها را انجام می‌دهد. ⬅️لذا از امور عقلی عقل نظری، گاهی امرِ کرامت است و گاهی مثل همین مدح و تشکر و اینها هم هست⬅️ یعنی همۀ این ها را جزء کار قرار می‌دهد. از خیراتِ عقلی مربوط به عقل عملی⬅️ رسیدن به شکر و سپاس و ستایش و ثنای فراوان و کرامت و بزرگواری است. #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه دهم https://eitaa.com/solookvaerfandaramal