2⃣ قسمت دوم تحلیل انیمیشن باب اسفنجی یکی از بسترها و ستون‌های اصلی انیمیشن مبحث «شادی‌جویی و لذت‌جویی» هست که یک مکتب فلسفی جدی داره به نام «هدونیسم یا اصالت لذت». شخصیت اصلی یعنی باب اسفنجی و بقیه‌ی مردم بیکینی‌باتمه (شهر باب اسفنجی اینا) باب و مردم این شهر همیشه تحت هر شرایطی دنبال شادی، لذت‌جویی و دور کردن غم هستند (منظور شادی و سرخوشی و سرمستی مادی و بعضاً بی‌دلیله که توی سبک زندگی غربی خیلی دیده میشه) و حاضرند به هر قیمتی لذت ببرند. مثلاً مردم هر روز به رستوران آقای خرچنگ میرن تا ساندویچ مکدونالدی بخورن و این قدر از این کار لذت میبرن که اگر یک روز رستوران تعطیل باشه شهر به آشوب کشیده میشه!! (حتی بیمار دم مرگ و پزشک معالجش هم به خوردن این ساندویچ‌ها معتادند) خب یکم نگاه کنیم ببینم اگر بچه‌ها باور کنند و جهان‌بینی‌شون رو بر اساس هدونیسم بچینند که هدف زندگی فقط لذت‌جویی و سرمستی از این نوع هست، سعی میکنن تمام کارها و مسئولیت‌هایی که مانع لذتشون هست رو متوقف کنند و ما الان میبینم که بسیاری از نسل جدیدها دقیقا لذت خودش رو اولویت قرار میدن و توی یه نمونه معمولی ازدواج نمیکنن و بچه‌دار نمیشن، کارهای سخت انجام نمیدن و...؛ چون این‌ها یعنی مسئولیت پذیری و محدود کردن بعضی از لذت‌ها (توی انیمیشن هم مثال همون ماهی که داشت نفس‌های آخرش رو میکشید اما به جای فکر به سلامتی ساندویچ مکدونالدی گاز میزد!) ادامه در پست بعد 📢 کانال تفکر تفریحی https://eitaa.com/tafakortafrihi پیج اینستاگرام: Nimavary