🔖 #دریافت_مقاله بررسی تطبیقی دیدگاه آیةالله معرفت و آیةالله فاضل لنکرانی درباره استعمال لفظ در بیش از یک معنا و ارتباط آن با ظهر و بطن آیات قرآن کریم 🌐 http://pg-h.journals.miu.ac.ir/article_4172_4b7f3a4f50b81b17e635526e0fc3ceb6.pdf 🌐 http://pg-h.journals.miu.ac.ir/article_4172.html ✔️ #چکیده یکی از مسائل اختلافی در علم اصول، مسئله استعمال لفظ در بیش از یک معنا (چندمعنایی) است. خاستگاه این مسئله بیشتر مربوط به الفاظ قرآن‌کریم است. آیةالله‌معرفت و آیةالله‌فاضل [اعلی الله مقامهما] به #امکان و #جواز استعمال لفظ در بیش از یک معنا معتقد هستند. در بحث #ظهر و #بطن آیات قرآن کریم، آیةالله‌معرفت، مفهوم عام برگرفته از آیه را با رعایت سه‌شرط، معنای باطنی آیه می‌داند. به عقیده ایشان، معانی باطنی در عرض معنای #ظاهری و از مصادیق چندمعنایی هستند. دیدگاه آیةالله‌معرفت درباره معنای #باطنی قرآن طرداً و عکساً محل تأمل است. از آن جمله، کشف مفهوم عام که شامل معنای ظاهری و معنای باطنیِ مذکور در روایات است که در برخی آیات متصور نیست. آیةالله‌فاضل ذو‌وجوه بودن آیات قرآن «فإنّ القرآن حمال ذو وجوه» را به‌مثابه احتمالی در ارتباط بطون قرآن معرفی می‌کند و #بطون هفت‌گانه را از سنخ معانی گوناگون یک آیه نمی‌داند. از این‌رو ظاهر و باطن قرآن را از مصادیق بحث #چندمعنایی نمی‌داند. از مهم‌ترین وجوه تأمل نسبت به دیدگاه ایشان این است که حمل باطن قرآن بر وجوه مختلفی که مفسران با بی‌توجهی به معنای لغوی، #قرائن #متصل و #‌منفصل، یا تحمیل یک اعتقاد باطل بر آیات قرآن بیان کرده‌اند، بسیار بعید است و از مُحسّنات قرآن به شمار نمی‌آید. در این نوشتار با روش تطبیقی به بررسی دیدگاه آیةالله معرفت و آیةالله فاضل درباره چندمعنایی و ارتباط آن با ظهر و بطن آیات قرآن‌کریم خواهیم پرداخت. @tafaqqoh