"تفسیر نور (محسن قرائتی) فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْناهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنْها غافِلِينَ «136» سرانجام از آنان انتقام گرفته و در دريا غرقشان ساختيم، زيرا آيات ما را تكذيب كردند و از آنها غافل بودند. نکته ها «انتقام»، در اينجا به معناى مجازات و كيفر است، نه كينه‌توزى. «يم»، در مصر قديم به دريا و رودخانه مى‌گفتند و چون داستان موسى و غرق فرعون و فرعونيان مربوط به مصر است، در قرآن همان لغت كهن به كار رفته است. «2» آن گذشت از نيل، با ياران چو برق‌ وين به خوارى گشت در رودابه غرق‌ ناظران بينند با چشم شهود كان كجا رفت، اين كجا ماند از جحود پیام ها 1- توجّه به انتقام‌گيرى خداوند، زمينه‌ى تذكّر و ترك گناه است. «فَانْتَقَمْنا» خداوند هم ارحم الراحمين و بسيار مهربان است و هم انتقام‌گيرنده. 2- سرنوشت ما و ريشه‌ى ناگوارى‌ها و بلاها، در دست خودماست. فَأَغْرَقْناهُمْ‌ ... بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا 3- غفلت از آيات الهى، تاوان سنگينى دارد. فَأَغْرَقْناهُمْ‌ ... كانُوا عَنْها غافِلِينَ‌ «1». علق، 6- 7. «2». تفسير نمونه. تفسير نور(10جلدى)، ج‌3، ص: 157" ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_اعراف_آیه۱۳۴_جز۹ @tafsir_qheraati ایتا