"تفسیر نور (محسن قرائتی) ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ أَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحِيمٌ «119» سپس البتّه پروردگار تو براى كسانى كه از روى نادانى كار بدى كردند آنگاه از پس آن توبه كرده و به كار شايسته پرداختند همانا پروردگارت پس از آن توبه، قطعاً بخشنده مهربان است. نکته ها جهل به معناى ندانستن است، ولى جهالت در موردى كه انسان مى‌داند، ولى هوى و هوس بر او غالب مى‌شود نيز بكار مى‌رود. در سوره انعام آيه 54 كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلى‌ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءاً بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ‌ ... و نساء آيه 17 نيز جهالت به اين معناست. إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ‌ ... امام صادق فرمود: هرگناهى كه از بنده سر مى‌زند گرچه از روى عمد باشد، جهالت ناميده مى‌شود، زيرا نادانى بنده او را وادار به گناه كرده و گناه را در نظر او زيبا جلوه داده است. پیام ها 1- اسلام بن‌بست ندارد و راه بازسازى را براى انسان باز گذاشته است. «ثُمَّ تابُوا» 2- پذيرفتن توبه از شئون ربوبيّت الهى و شيوه‌هاى تربيت است. «رَبَّكَ» 3- توبه واقعى، همراه با اصلاح وجبران خلاف‌ها مى‌باشد. تابُوا* ... وَ أَصْلَحُوا 4- راه توبه بر روى همه باز است. «لِلَّذِينَ» 5- گناهانى كه بخاطر غلبه‌ى هوس باشد نه انكار و عناد، به پذيرش توبه نزديك است. «عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابُوا» 6- پذيرفتن توبه از جانب پروردگار قطعى است. (انّ- لغفورٌ- جمله اسميه) 7- علاوه بر پذيرش خلافكار، خداوند نسبت به او مهربان است. «لَغَفُورٌ رَحِيمٌ» تفسير نور(10جلدى)، ج‌4، ص: 597" ‏‏‏‏ @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6Asتلگرام