ادامه👆👆 🔷 صفت حلم يکي از صفات کماليه‌ي حق تعالي است و بر اساس آن در برابر برخورد نامطلوب بندگان سريعاً تصميم نمي‌گيرد و ترتيب اثر نمي‌دهد. 🔹حليم کسي است که با مسايلي که پيش مي‌آيد با دقت برخورد مي‌کند و با تعقل و تأمل رفتار مي‌کند. اگر طرف مقابل او نسبت به مسئله‌اي جاهل بود-جهل به انواع مختلف- جهل او را در نظر نمي‌گيرد و نسبت به جهل او ترتيب اثر نمي‌دهد. 🔸 حالت غضب انسان با ديگران، وقتي بروز مي‌کند که شخص مقابل، برخورد نامناسبي با او دارد. در چنين مواقعي انسان که براي خود شأن و جايگاهي قائل است، چه جايگاه حقيقي باشد و چه جايگاه اعتباري، وقتي اين جايگاه از طرف مقابل رعايت نشود، از روي غضب و خشم واکنش نشان مي‌دهد. 🔶 در نظام هستي، جايگاه واقعي از آنِ خداي متعال است که هم علم مطلق است و هم قدرت مطلقه‌ي او بر همه‌ي موجودات و اشيا احاطه دارد و هم تمام حقوق اوليه و بالذات در رابطه‌ي موجودات و بالاخص انسان براي او محفوظ است. 🔻در چنين شرايطي اگر انسان در برابر ربوبيت حق تعالي، مقام الهي را حفظ نکند و در زندگي اعتقادي و عملي، حق الهي را که بندگي او است رعايت نکند، استحقاق مذمت و دوري از او را دارد. در عين حال خداي متعال با صفت حلم وسيع خويش رفتار انسان را – که بسيار اتفاق مي‌افتد – ناديده گرفته و عفو مي‌فرمايد. در حقيقت با تعبيري که در مناجات آمده است، شخص گناه‌کار از خدا مي‌خواهد صفت حلمش را که پيامد آن عفو است بر او ظهور دهد. 💠 خداي متعال بردباري نموده و بلافاصله و به سرعت در برابر جهل عبد ترتيب اثر نمي‌دهد. اما انسان ضعيف جهول، چون چنين جهلي نسبت به مقام قدس ربوبي دارد، دست به نافرماني زده و گناه از او ناشي مي‌شود. حق تعالي قادر است که بلافاصله پس از برخورد نامطلوب، عبد را مواخذه فرمايد اما اين کار را نمي‌کند و صفت صبر را ظهور مي‌دهد و حتي ثبت لغزش‌هاي بنده‌ي گناه‌کار خويش را به تأخير مي‌اندازد. 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/tahavaliasr @tahavaliasr ادامه👇👇