حضرت وصیّ امیرالمؤمنین علی علیه السّلام اصبغِ بن نُباته گوید: بر امیرالمؤمنین(ع) وارد شدم دیدم در اندیشه فرورفته و با انگشت بر زمین خط می‌کشد؛ گفتم یا امیرالمؤمنین چرا شما را اندیشناک می‌‌بینم و چرا بر زمین خط می‌کشید؟ آیا به زمین و خلافت درآن رغبتی دارید؟! فرمودند: لَاوَاللهِ نه به آن، و نه به دنیا، هیچ روزی رغبت نداشته‌‌ام؛ لکن در مولودی می‌اندیشم که از سُلاله‌‌ی من و یازدهمین فرزند من است. او "مهدی" است و زمین را پر از عدل و داد می‌سازد همانگونه که پر از ظلم و جور شده باشد. او را غیبتی و حیرتی است که اقوامی در آن گمراه شده و اقوامی دیگر در آن هدایت می‌‌یابند. گفتم: یا امیرالمؤمنین چنین چیزی واقع خواهد شد؟ فرمودند: آری، همانگونه که او آفریده شده دارای غیبت خواهدبود، تو از کجا این امر را می‌‌دانی ای اَصبَغ ؟! آنها بهترینِ این امّت، به همراه نیکانِ این عترت خواهند بود. گفتم: بعداز آن چه خواهد شد؟ فرمودند: سپس خداوند هرچه بخواهد کُند که او را، ارادت و غایات و نهایاتی است. حضرت عِصمةُ الله الْکُبری، فاطمه سلام الله علیها گواهی می‌‌دهم به جز الله، خدایی نبوده و شریکی برای او نیست؛ تفسیر این گواهی و شهادت، اخلاص است. و پایبند آن، قلب‌های آگاه که در پیشگاه تفکّر و اندیشه، معنای آن را روشن فرمود. [۲] 📗 منبع: [۱] کمال الدّین و تمام النّعمه، شیخ صدوق، جلد اوّل، صفحه ۵۳۹ [۲] قسمتی از خطبه حضرت زهراء(س)، فرهنگ سخنان فاطمه زهراء، محمد دشتی، صفحه ۸۵