تخریب، تضعیف و تسخیر 🔰 قسمت اول 🔶 با آغاز بحران سوریه در اسفند ماه سال ۱۳۸۹، مشکلات امنیتی و اقتصادی این کشور نیز آغاز و سوریه که به منزله کشوری مولد، توانمند، با پول ملی قوی و به امنیت پایدار غذایی رسیده بود، وارد دوران بحرانی و دشوار شد. پیش از جنگ‎ها و ناامنی‌ها، سوریه یکی از مهم‎ترین تولیدکنندگان محصولات کشاورزی در خاورمیانه بود؛ ۴۰ درصد از جمعیت این کشور در بخش‌های کشاورزی یا دامداری کار می‌کردند و سوریه می‌توانست نیاز‌های غذایی مردمش را تأمین کند؛ اما به دلیل نابودی زمین، مین‌گذاری زمین‌های کشاورزی، سوزاندن محصولات کشاورزی (به ویژه کشت گندم) و حملات هوایی در مناطق شمالی سوریه، وضعیت کشاورزی بسیار بغرنج شد. این وضعیت به قدری شکننده است که بسیاری از مردم با پخت و پز گیاهان به روش‌های سنتی به دنبال سیر کردن خانواده خودشان هستند. 🔶 تداوم جنگ و تخریب گسترده در بخش صنعت، به ویژه در شهر حلب، بحران اقتصادی در همسایگی این کشور، یعنی لبنان، دسترسی نداشتن به منابع درآمدی نفت به دلیل غارت نفت این کشور از سوی آمریکا، تشدید تحریم‌های غربی و عواقب زلزله ۲۰۲۳ مجموعه عواملی هستند که منجر به وخامت وضعیت اقتصادی سوریه شد. افزون بر این، چند سال اخیر که داعش در این کشور شکست خورد و تا حدی آرامش نسبی حاکم شد، سرمایه‌گذار خارجی برای بازسازی سوریه نیامد یا اینکه برخی از کشور‌های پول‎دار عرب آمدن‎شان را به جدایی بشار از خط مقاومت مشروط کردند. در حالی که ۱۳ سال پیش، قبل از آغاز بحران در اسفند ماه سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۱) (توطئه غربی‌ـ صهیونیستی‌ـ عربی و ترکیه)، سوریه کشوری توانمند و خودکفا با مردمان سختکوش در عرصه‌های گوناگون اقتصادی بود و هیچ کشور عربی را نمی‌توان در آن برهه یافت که مردمان آن همچون سوریه توانمند بوده باشند؛ اما با آغاز بحران در سوریه گروه‌های تروریستی در این کشور از سوی کشور‌های غربی‌ـ عربی، ترکیه و با حمایت‌های همه‌جانبه رژیم صهیونیستی ایجاد، تجهیز و سازماندهی شد. 🔶 در این دوره بحرانی علاوه بر کشتن ۲۵۰ هزار نفر تا ۳۰۰ هزار نفر طبق اقوال مختلف، تخریب زیرساخت‌های اقتصادی، تجزیه کشور، ۱۲ میلیون نفر از جمعیت ۲۳ میلیون و پانصد هزار نفری آن زمان آواره شدند؛ از این میان شش میلیون و پانصد هزار نفر به خارج از این کشور رفتند و پنج میلیون و پانصد هزار نفر دیگر هم در داخل این کشور آواره شدند؛ موضوعی که هنوز هم چالش جدی برای حکومت است. مضاف بر ناامنی‌های چند ساله، سیاست تحریم‌های ضد بشری آمریکا علیه ملت سوریه در قالب قانون موسوم به «قیصر/سزار» هم در تشدید وضعیت بد اقتصادی مردم سوریه تأثیر بسزایی گذاشت. بنابه اقرار تحلیلگران آمریکایی هدف از تحریم‌های واشنگتن علیه سوریه، فقیر کردن مردم این کشور است؛ کشوری که بیش از یک دهه در وضعیت جنگی قرار دارد و از مشکلات امنیتی و اقتصادی رنج می‌برد. آمریکا با سوء استفاده از این موقعیت بغرنج علیه مردم این کشور تحریم‌های زیادتری را با اجازه کنگره وضع کرده است. تا پیش از اجرای تحریم‌های سزار از سوی سران واشنگتن، شرایط اقتصادی سوریه حتی در زمان جنگ با تروریست‌ها نیز اینقدر وخیم نبود. 🔸 : آقای علی قاسمی 🆔 @tahlil_shjr