✍حمید رسایی 💥با اینکه رهبر انقلاب امروز از خطر تحریف دفاع مقدس سخن گفتند اما سخنان ایشان تمام نشده، تحریف معنایی‌اش آغاز شد. برخی کانال‌ها و رسانه‌های قلم به مزد، سخنان رهبر انقلاب درباره عاقلانه و مدبرانه بودن پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی امام خمینی (ره) را آغاز یک عقب‌نشینی در برابر فشارهای آمریکا قلمداد کردند. 👇برخی رسانه‌ها اما این جمله را توجیه رفتار تحمیل کنندگان قطعنامه در آن روز دانستند که عناصر اصلی و شاخص آن، ، و بودند. اینکه نیت این افراد چه بود، مجال طرحش اینجا نیست اما قطعا چنین برداشتی از سوی برخی رسانه‌ها از سخنان رهبر انقلاب، اشتباه است. چرا ؟ 🔹رهبر انقلاب درباره عملیات‌های مختلف و تاکتیک‌های بکار رفته در جنگ هشت ساله سخن گفتند و همه آنها را مدبرانه وعاقلانه توصیف کردند، سپس تاکید می‌کنند حتی که امام از آن به یاد می‌کند، در آن مقطع، کار مدبرانه و عاقلانه‌ای بود. 🔹آیا رهبر انقلاب، مسیر رساندن امام به جام زهر را عاقلانه و مدبرانه دانستند یا وقتی مسئولان وقت کشور، شرایطی بوجود آوردند که امام خمینی (ره) چاره‌ای جز پذیرش قطعنامه نداشت، اصل این تصمیم را در آن زمان، مدبرانه و عاقلانه می‌دانند. وقتی اکثر مسئولان ان روز کشور، جنگ را جدی نگرفته بودند، امام چه می‌توانست بکند؟ 🔹چرا امام گفت جام زهر و نگفت داروی تلخ! تعبیر "زهر" برای جایی‌ بکار می‌رود که گوینده، می‌خواهد به مخاطبش بفهماند مایل به انجامش نبوده اما چاره‌ای نداشته. سئوال این است چه کسانی امام را مجبور کردند تا در آن زمان، این تصمیم مدبرانه وعاقلانه را بگیرد. 🔹در واقع باید پرسید: فرماندهان و مسئولانی که دستورات و توصیه‌های امام حسن (ع) را رها و کار سپاه و کشور را زمین گذاشتند و ایشان را مجبور به توافق با معاویه کردند، کار مدبرانه و عاقلانه‌ای کردند؟ خیر، اقدامشان غیر مسئولانه و در صورت تعمدانه بودن، خائنانه هم بود. 🔻آیا امام مجتبی (ع) که در آن زمان، سپاه منسجمی نداشت تا در برابر معاویه بایستد و طبعا مجبور به صلح با آن ملعون شد، کار مدبرانه و عاقلانه‌ای کرد؟ بله، امام اقدامی عاقلانه و مدبرانه انجام دادند، مانند اقدامی که پدر بزرگوارشان در صفین مجبور به انجامش شدند. ✔️پس صورت مسأله‌‌ را درست بفهمیم، همین 🔴 پاسخ صریح امام خامنه‌ای به تحریف معنایی سخنان امروز در باره پذیرش قطعنامه👇 "قطعنامه را هم که امام قبول کرد، به‌خاطر این فشارها نبود. قبول قطعنامه از طرف امام، به خاطر فهرست مشکلاتی بود که مسؤولین آن روزِ امورِ اقتصادی کشورْ مقابلِ رویِ او گذاشتند و نشان دادند که کشور نمی‌کِشد و نمی‌تواند جنگ را با این همه هزینه، ادامه دهد. امام مجبور شد و قطعنامه را پذیرفت. پذیرش قطعنامه، به خاطر ترس نبود؛ به خاطر هجوم دشمن نبود؛ به خاطر تهدید امریکا نبود؛ به‌خاطر این نبود که امریکا ممکن است در امر جنگ دخالت کند. چون آمریکا، قبل از آن هم در امر جنگ دخالت می‌کرد. وانگهی؛ اگر همه‌ دنیا در امر جنگ دخالت می‌کردند، امام رضوان‌اللَّه علیه، کسی نبود که رو برگرداند. بر نمی‌گشت! آن، یک مسأله‌ داخلی بود؛ مسأله‌ دیگری بود. ✔️بیانات در اجتماع پرشکوه زائران مرقد امام خمینی(ره) ۱۳۷۵/۳/۱۴ 👇 ✍تحلیل مسائل روز ایران و جهان https://t.me/tahlilsiyasiseraat http://eitaa.com/joinchat/442892289Cf4eb33e5ee http://sapp.ir/tahlilisiyasiseraat