تغییر نامحسوس در سیاست خارجی ایران ✍ابوقاسم 💥روایت ما از سیاست تعاملی جمهوری اسلامی ایران در منطقه جنوبی خلیج فارس و طراحی استراتژی تجاری در اوراسیا آن هم با محوریت کریدور ابریشم و شمال جنوب، تغییر محسوس در نگاه توسعه طلبانه فرهنگی به عنوان یک اولویت در استراتژی حاکمیت برای افزایش نفوذ خود در دیگر کشورهاست. به عبارت دیگر با متمرکز شدن تحولات و رقابت های جهانی در حوزه آسیای مرکزی ايران با اولویت و استراتژی دیپلماسی تجاری و اقتصادی در این معادلات خواهد بود و این مساله به دلایل زیر قابل توجیه است 🔺ماهیت شکل گیری رقابت قدرت‌های جهانی و منطقه ای در آسیای مرکزی و قفقاز جنوبی شاخص های تجاری و اقتصادی و کریدور هاست و طبیعتا برای حضور در بازار رقابت با قدرت‌ها با اولیت دیپلماسی فرهنگی باخت بیش از موعد است. 🔺اصول حاکم بر سیاست خارجه کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز صرفا بر روابط اقتصادی و تجاری با سایر کشورها تعریف شده است و از این منظر به دنبال تعامل اقتصادی با همه کشورها و قدرت‌ها هستند 🔺کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز حساسیت ویژه ای بر توسعه فرهنگی ایران دارند و بارها نسبت به این موضوع حساسیت نشان دادند،توسعه فرهنگی ترکیه در پنج کشور آسیای مرکزی از زمان فروپاشی شوروی آغاز شد و قابل مقایسه با ایران نیست،آن ها مشابه برنامه های فرهنگی ایران در سوریه،عراق و... را برای خود خطرناک می دانند.بنابراین ایران با استراتژی امنیتی و اقتصادی به سراغ این منطقه رفته است. 🔺مساله بعدی شرایط اقتصادی نامناسب در داخل کشور و خطر انزوای جهانی، ذهنیت این ضرورت را ایجاد کرد که باید برای امنیت عمومی و جلوگیری از سقوط اقتدار داخلی دولت و کاهش پایگاه اجتماعی حاکمیت، ارزیابی دقیقی برای اولویت سنجی و ترسیم نقشه راه تجاری و اقتصادی با همسایگان ایجاد کرد به عبارت دیگر ،جغرافیای ایران بخش مهمی از منافع مورد رقابت در منطقه را دراختیار دارد منافعی که تامین آن صرفا با استراتژی کارشناسانه در حوزه تجاری امکان پذیر است. به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 eitaa.com/tahlilisiyasiseraat