مرحوم آیت الله مرعشی نجفی، به نقل از یکی از علمای نجف که به قم آمده بود، می‌فرمایند: من مشکلی داشتم به مسجد جمکران رفتم و درد دل خود را به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشّریف) عرض کردم و از وی خواستم تا نزد خدا شفاعت کند تا مشکلم حل شود. مکرر رفتم، ولی نتیجه ای ندیدم تا این که روزی دلم شکست و عرض کردم: مولا جان! آیا جایز است که در محضر شما و در منزل شما متوّسل به دیگری شوم؟ شما امام زمان من هستید، آیا زشت نیست با وجود شما به علمدار کربلا قمر بنی هاشم متوسّل شوم و او را شفیع نزد خداوند قرار دهم؟! از شدّت تاثّر خوابم برد، در عالم خواب با چهره‌ی نورانی قطب عالم امکان، حضرت صاحب الامر (عجل الله تعالی فرجه الشّریف) مواجه شدم و بدون تأمّل سلام کردم و حضرت با بزرگواری جواب سلام را داده و فرمودند: نه تنها زشت نیست و ما ناراحت نمی‌شویم که به علمدار کربلا متوّسل شوی بلکه راهنماییت می‌کنم که چه بگویی، چون از آن حضرت حاجت خواستی، این چنین بگو: یا اَبَا الغَوث اَدرِکنی. ای پدر درماندگان پناهم بده! #داستان_و_عبرت اللّهم عجّل لولیک الفرج اللهم العن الجبت و الطاغوت و ابنتیهما ✨ما را دنبال کنید👇 https://eitaa.com/joinchat/4066247196C93ed6e9a04