🔘ادّعانامة مستضعفان
از روز آغازين خلقت حضرت آدم(ع) و پس از آن، ذريّة ايشان، دو جريان، دو زنجيره، يكي نوراني و ديگري ظلماني، در گسترة زمين به راه افتاد.جمعي در جويبار و جريان نوراني و شيرين، طعم و صبغة الهي گرفته و از ظلمت رستند و جمعي در جويبار و جرياني ظلماني، صبغة شيطاني گرفته و در گريز از ظلمت، به قبيلة نور پيوستند.
▫️جماعت اوّل، «الله»، جلّ و علا و دومي، «طاغوت» را وليّ خويش شناختند:
«خداوند وليّ و سرور كساني است كه ايمان آورده‌اند. آنان را از تاريكي‌ها به سوي روشنايي به در مي‌برد و كساني كه كفر ورزيده‌اند، وليّ و سرورشان طاغوت است. كه آنان را از روشنايي به سوي تاريكي‌ها، به در مي‌برد. آنان اهل آتشند كه خود در آن جاويدانند.»
▫️دو جريان هدايت و ضلالت در طول تاريخ، چونان چشمه‌اي از آب شيرين و شورند كه از ابتداي خلقت تا وقت نفخ صور مردگان پيش مي‌روند. اين دو، هرگز با هم نمي‌آميزند و هر يك، حسب سنخيّت و تجانس، افراد و جريانات هم‌سو را جذب مي‌كند.
▫️ساكنان قبيلة نور و نيكي، از سرچشمة جويبار شيرين، سيراب گشته و ميراث‌دار تعاليم و دريافت انبيای الهي و آيات نازلة آسماني شدند و در مقابل، ساكنان قبيلة ظلمت و شرارت، از جويبار تلخ و شور گمراهي و ضلالت نوشيده و ميراث‌دار ابليس لعين و طاغوت شدند.
▫️امام معصوم، صادق آل محمّد:، ادّعانامة ويژة مستضعفان را در قالب «دعاي شريف ندبه» تنظيم و در پيشگاه حضرت قاضي القضات، حكيم متعال، به محضر نهاد بيدار انسان‌هاي خردورز ارائه مي‌كنند. در اين «ادّعانامة شريف»، مصدر و محلّ جوشش آب شيرين، اهل ولايت، واجد «صبغة الله» و مصدر جريان ظلماني، واجد «لعنة الله» اعلام و سير و سفر دراز اين دو جريان تا نفخ صور و پرپايي قيامت كبري بيان و معرّفي شده است.
▫️بنابر آنچه در روايات و تفاسير آمده است، منظور از «صبغة الله» در آية مباركة:
«صِبْغَةَ اللهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُون؛
اين رنگ خداست و رنگ چه كسي از رنگ خدا بهتر است؟ ما پرستندگان او هستيم.»
▫️اسلام و ميثاقي است كه خداوند در عهد الست دربارة ولايت علي(ع) از مردم گرفته است.
امام صادق(ع) در اين باره مي‌فرمايند:
«مراد از رنگ خدايي، اسلام است.» آن حضرت در روايت ديگري فرمودند:
«مراد [عهد بر] ولايت امام علي(ع) است كه خداوند در عالم ميثاق، كه از آن تعبير به عالم ذر مي‌كنند، از مردم گرفت.»
▫️حضرات معصومان:، هماره پيروان خود را از شرّ هواهاي نفساني و وسوسه‌هاي رنگين شيطاني برحذر داشته‌اند. دين الهي، در تفاسير به صورت حبل الله، فطرة الله و صبغة الله خوانده شده است و مراد از صبغه، مي‌تواند پاكي و بي‌رنگي فطرت آدمي باشد كه به تدريج، در اثر القائات و اعتقادات رنگارنگ، رنگ و صبغة ديگر مي‌گيرد.
📚#سیاحت‌درشرق/#قبیله‌رحمت
@tarikh_farda