☑️ زینب آمدشام را یکباره ویران کرد و رفت اهل عالم را زکارخویش حیران کرد و رفت از زمین کربلا تا کوفه و شام خراب هرکجا بنهاد پا فتحی نمایان کرد و رفت بالسان مرتضی ازماجرای نینوا خطبه ای جا نسوز اندرکوفه عنوان کرد و رفت با کلام جانفزا اثبات دین حق نمود عالمی را دوستدار اهل ایمان کرد و رفت فاش میگویم من آن بانوی عظمای دلیر ازبیان خویش دشمن را هراسان کرد و رفت بر فرازنی چو آن قرآن ناطق را بدید با عمل آن بی قرین اثبات قرآن کرد و رفت در دیار شام برپا کرد از نو انقلاب سنگر ستمگرنرا سست بنیان کرد و رفت خطبة غرا بیان فرمود در کاخ یزید کاخ استبداد را از ریشه ویران کرد و رفت ازکلام حق پسندش شدحقیقت آشکار اهل حق راشامل الطاف یزدان کردو رفت شام غرق عیش و عشرت بود در وقت ورود وقت رفتن شام را شام غریبان کرد و رفت د خت شه را بعد مردن در خرابه جای داد گنج را در گوشة ویرانه پنهان کرد و رفت زآتش دل بر مزار دخترسلطان دین دروداع آخرین شمعی فروزان کردو رفت ☑️رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «هرکس بر این دختر بگرید، همانند کسی است که بر برادرانش حسنین علیهالسلام گریسته باشد». سپس فرمود: وصیت میکنم حاضران و غایبان امت را که حرمت این دختر را پاس بدارید. همانا این دختر به حضرت خدیجه کبری علیهالسلام شبیه است. این وصیت رسول الله صلی الله علیه و آله به این امت بود؛ اما عجب به این وصیت عمل کردند! یا رسول الله صلی الله علیه و آله! نبودی ببینی چطور حُرمت زینب را نگاه داشتند. او را همراه زنان و دختران دیگرسوار شتران برهنه کرده بودند ودر منظر نامحرمان از این شهر به آن شهر میچرخاندند. ... بسوزای دل بسوزای دل برای زینب کبری بریزای دیده اشک خون برای زینب کبری واویلا آه و واویلا... واویلا آه و واویلا (2) همان زینب همان زینب که بوده کوثرکوثر چوشمعی بی صداسوزد به یادماتم دلبر واویلا آه و واویلا... واویلا آه و واویلا (2) فتاده در دل زارش غم جانسوز عاشورا دمادم می زند ناله به یاد روز عاشورا واویلا آه و واویلا... واویلا آه و واویلا (2) به یادآن زمانی که دلش دریای غمها بود تن نوردوچشمانش زکینه ارباًارباً بود واویلا آه و واویلا... واویلا آه و واویلا (2) به یاد آن دمی که شدکنارعلقمه غوغا مشام جان سقا رارسیده عطری از زهرا واویلا آه و واویلا... واویلا آه و واویلا (2) به یادآن زمانی که گل سرخش شده پرپر نشسته تیرزهرآگین به حلقوم علی اصغر واویلا آه و واویلا... واویلا آه و واویلا (2) به یادآن زمانی که سریارش جداگردید سرش چون ماه زیبایی هلال نیزه ها گردید واویلا آه و واویلا... واویلا آه و واویلا (2) به یادآن زمانی که به مقتل ناله هامیزد میان خون حسینش راغریبانه صدا میزد واویلا آه و واویلا... واویلا آه و واویلا (2) @tavasolnameh