آیت الله کشمیری دو ساعت از شب گذشته افطار می کرد و اگر افطارش را که عبارت بود از یک بشقاب که در وسط آن یک لقمه پلو بود، برای ما بیاورند، قطعاً سیر نمی‌شویم ، کم می خورند و از پرخوری اجتناب می کردند مگر به عنوان ثانوی مثلاً با میهمانان و امثال آن. نظیر زمان رسیدن حضرت رسول و حضرت امیر که به چند دانه خرما افطار می‌کردند. ایشان معمولاً روزه بود. دو سه روز پشت سر هم روزه می‌گرفت. غذا کم می خورد و قرآن بسیار می خواند. [ میناگر دل ص۴۷ ]