هر چه محبت دارى نثار دوستت كن، اما هر چه اطمينان دارى به پاى او نريز. [ آقا مرتضی علی (ع) ]

ما از تو نداریم به غیر از تو تمنا حلوا به کسی ده که محبت نچشیده باباعلی...

یلدا فقط دور هم جمع شدن و خوردن و خندیدن نیست ! باید یک دقیقه بیشتر فکر کنیم به فلسفه ی این دور هم بودن ... یک دقیقه بیشتر خدا رو شکر کنیم واسه نعمتاش ... واسه سلامتی مون ! یک دقیقه بیشتر دست دراز کنیم سمت درگاهشو بازم بشیم همون سائل پر روی همیشگی که بیشتر تر نعمت میخواد ! مرحمت میخواد ... یک دقیقه بیشتر به یاد کسایی باشیم که خیلی سال پیش سرخی خونشون رو فدا کردن واسه مایی که تو امنیت و ارامش بشینیم و به سرخی انار یلدا ها چنگ بزنیم ... یک دقیقه بیشتر ارزو کنیم یه شب جمعه ی بین الحرمین رو ... یک دقیقه بیشتر بندگی کنیم ! یک دقیقه بیشتر راضی باشیم به رضای خدا ! و یک دقیقه بیشتر انتظار بکشیم انتظار اون بابای خیمه نشین ... اون غریب ترین حبیب ... اون مخاطب یلدا ترین شبهای عالم ... شب های انتظار ! و یک دقیقه بیشتر بگیم عجل لولیک الفرج رو ... حتی یک دقیقه بیشتر زل بزنیم به خوشگلیای بیت به بیت حضرت حافظ و ته ته دلمون ارزو کنیم که کاش یوسف گمگشته باز اید به کنعان ... اصلا دلبرترین قسمت یلدا نشینی همینه که بدون نیت باز کنی دیوان حافظ و ببینی خودش چی میگه ! که موضوعی تو ذهنت در نظر نگیری و منتظر بشی خودش واست نیت کنه :) که از خدا میخوام به واسطه ی قرانی که از بر بود واستون چیزای خوب خوب بخواد ! الهی الهی الهی جمعتون همیشه جمع و قندون لباتون پر از قند و خونه ی دلاتون همیشه گرم و یلداتون خوش :)

«الهی، تویی که در دل‌تنگی‌ها تنها به تو روی می‌آورم و تویی که در شداید تنها به تو امید می‌بندم و تویی که در آن‌چه بر من نازل می‌شود، پشتوانه و سلاح من بوده‌ای. چه بسیار روی نمود هُمومی که قلب در آن به ضعف می‌گراید و حیله بریده می‌شود و دوست کناره می‌گیرد و دشمن زبان به شماتت می‌گشاید، و من با اشتیاقی که مرا از غیر تو باز می‌داشت، کار را به تو واگذار کردم و شکوِه پیش تو آوردم و تو آن غصه‌ها را زُدودی و گره از کار فروبستهٔ من گشودی و مرا کفایت کردی. پس تویی ولیّ همهٔ نعمت‌ها و مُنتهای همهٔ رغبت‌ها.» [ فتح خون، سید مرتضی آوینی ]

«ای مردم، آفریدگار تعالی دنیا را آفرید تا خانهٔ فنا و زوال باشد و دم به دم بر اهلش دیگرگون شود. این‌چنین، مغرور و فریفته است آن‌که بدان غرّه شود و شقی است آن‌که مفتونِ آن گردد. زنهار! نفریبد شما را، که می‌بُرد رشتهٔ امیدِ آن را که به او تکیه کرده است و دستِ طمعِ آن را که در او طمع ورزیده.» [ فتح خون، سید مرتضی آوینی ]

به یاد تموم اعضا و ادمین کانال‌های - نوشته‌های سیدابراهیم - عطریاس - راحیل آسمان - خاکستری - دختر آسمانی - حجره نامه - ضمیر مشترک

احرار از مرگ در بستر به خدا پناه می‌برند. [ فتح خون، سید مرتضی آوینی ]

و از آن روز، دیگر آتش بر یاران حسین سرد و سلامت است و تیرها پیک‌های بشارتی هستند به بهشت. تیرها می‌بارند... تا بین ما و حیات دنیا را، هر چه هست، ببرند و رشتهٔ توکل ما را محکم کنند و ما را به یقین برسانند و سرّ آن‌که آتش بر ابراهیم گلستان می‌شود نیز یقین است. اگر تو نیز یقین کنی که آتش بی‌اذن خالق آتش نمی‌سوزاند، بر تو نیز سرد و سلامت خواهد شد. [ فتح خون، سید مرتضی آوینی ]

آقای محمد جلیلی آن شب توی جلسه می‌گفت حالا می‌فهمید که پسر بچه‌ی فلسطینی، وقتی مشغول فوتبال بازی‌ست، دقیقا دارد چه‌کار می‌کند؟ شما با تجربه‌ی این چندروز و ترس مدام، ارزش فوتبال بازی کردن را دانستید؟ فهمیدید چقدر ظرف پسرک بزرگ شده که وضعیت را آن‌چنان تاب می‌آورد و شما، این‌طور بی‌قرارید؟ و من برای اولین‌بار در عمرم دارم به فوتبال بازی کردن غبطه می‌خورم.

گفت: آجی اسرائیل که آمریکا پشتشه، ما کی؟ گفتم: خدا.

خندید و برام این شعر رو خوند. گفتم: آره دقیقا. جز تو ما کس را نخواهیم، از آن رو در پناهت می‌پناهیم.

بلا را ما انتخاب نمی‌‏کنیم. بلا غالباً خودش سرزده می‌‌‌‏آید و ماهیچه‌‏های کرخت و خواب‌‏ آلود "تاریخ" را به تحرک وا‏ می‌‏دارد. بلا می‌‏آید تا تاریخ زخم بستر نگیرد. دقیقاً لحظه‏‌ای که همگان در شهری پر پیچ‌‏وخم و خاموش گم‌‏وگور شده‏‌اند و بی‌‏مقصد به دیوارهای بلند روزمرگی می‏‌خورند، فتنه‏‌ای جرقه می‌‏زند. [ ارتداد، وحید یامین‌پور ]