بند اول یه پیرمرد تنها پر از غمه این روزا محاسن سپید شهر دلش شکست از دنیا امام صادق ، که روضه‌ش جانگدازه همون کسی که ، به دردا چاره‌سازه یه روزی شیعه ، براش حرم میسازه شیعه آبرو داره از قال صادق و مذهبش خوش‌بحال هرکی که شد شاگردِ درس و مکتبش ( صل الله علی صادق آل عبا ، ... ) بند دوم غریب و خسته بردن چه دلشکسته بردن امام و از توو خونه‌ش با دست بسته بردن نفس نفس زد ، کشوندنش هی زمین‌خورد به پشت مرکب ، دووندنش هی زمین‌خورد تا قتلگاهش ، رسوندنش هی زمین‌خورد بی عمامه و بی عبا مثل غربت مرتضی با یاد غم کوچه هی می‌زد مادرش رو صدا ( صل الله علی صادق آل عبا ، ... ) بند سوم حسینه ذکر لبهاش مث تموم روزاش میخواد تشنه جون بده به‌یاد جد تنهاش به‌ یاد گودال ، که بی هوا می‌زدن با سنگ و نیزه ، و با عصا می‌زدن حسین و تشنه ، توو کربلا می‌زدن می‌خونه با بغض و غم برگرد خیمه خواهرم خیلی بی حیان اینا وای از غارت حرم ( صل الله علی ساکن کرب‌وبلا ، ... ) 📝شعر و سبک گروه ادبی یاقوت سرخ @Yaqoote_sorkh