🌷 نکته تفسیری صفحه ۵۴۴🌷
فضیلتی دیگر برای امیر مؤمنان علی علیه‌السلام:
شاید افراد زیادی را دیده باشید که با حرارت و سوز، دوستی پیامبر و امامان را ادعا می کنند. البته تا زمانی که این ادّعا از زبان تجاوز نکند، نمی توان به راست یا دروغ بودن آن یقین پیدا کرد؛ امّا هنگامی که سخن از گذشتنِ از مال و جان به میان می آید، می توان به حقیقت آن ادّعا پی برد. امیر مؤمنان علی فرموده است: «در دگرگونی حالات روزگار، حقیقت انسان ها شناخته می شود.» از این رو خدا با قاطعیّت تمام بیان فرموده که همه ی ما را امتحان می کند و راست یا دروغ بودن ادعاهایمان را به ما نشان می دهد. او در آیات 2 و 3 سوره ی عنکبوت می فرماید: «آیا مردم گمان کردند همین که بگویند ایمان آوردیم، به حال خود رها می شوند و آزمایش نخواهند شد؟ در حالی که ما پیشینیان آنان را آزمودیم [و این ها را نیز آزمایش می کنیم] و بی شک خدا راست گویان و دروغ گویان را مشخّص می کند.»
در زمان پیامبر نیز بسیاری از مردم ادّعا می کردند که به پیامبر علاقه و ارادت دارند، و برای اثبات ادعایشان، پیوسته نزد پیامبر می رفتند و خصوصی و نجواگونه با آن حضرت صحبت می کردند. گاهی هم این گونه صحبت ها زیاد می شد و وقت گرانبهای آن حضرت را می گرفت؛ ولی پیامبر که بسیار مؤدّب بود، با احترام، به سخنان آنان گوش می کرد؛ هرچند شاید در باطن به این کار علاقه ای نداشت. خداوند برای آشکار کردن حقیقت ادّعای چنین افرادی، آزمون موقّت و تعیین کننده ای در میان مسلمانان اجرا کرد. او در آیه ی 12 به همه ی مسلمانان دستور داد که هر کس میخواهد با پیامبر خصوصی صحبت کند، باید پیش از آن، قدری صدقه بدهد؛ البته افراد فقیر و بی پول از این دستور معاف بودند. این دستور باعث شد که ادّعای بسیاری از مسلمانان، توخالی از آب درآید؛ چراکه به نقل تاریخ، جز یک نفر، هیچ کس حاضر نشد چنین کاری کند، و همه از ترس بی پول شدن، صحبت کردنِ خصوصی با پیامبر را ترک کردند! آن یک مسلمان که سراسر وجودش را ایمان پر کرده بود و عشق به پیامبر با پوست و گوشت و خونش آمیخته بود، علی بن ابی طالب بود که به این دستور عمل کرد و در مدّت ده روزی که این فرمان پابرجا بود، ده بار با پیامبر خصوصی صحبت کرد. در حدیثی از خود آن حضرت می خوانیم: «آیه ای در قرآن است که هیچ کس قبل از من و بعد از من به آن عمل نکرده و نخواهد کرد. من یک دینار داشتم؛ آن را به ده درهم تبدیل کردم، و هر زمان می خواستم با پیامبر نجوا کنم، درهمی را صدقه می دادم.» پس از گذشت ده روز و مشخّص شدن حقیقت ادّعای افراد، این دستور با نازل شدن آیه ی 13 برداشته و اصطلاحاً «نسخ» شد. در این هنگام، همگان آموختند که دینداری، به ادّعاهای بیهوده نیست و نیز نباید وقت گران بهای پیامبر را بیهوده گرفت. همچنین همگان با بهترین پیرو پیامبر بیشتر آشنا شدند .
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4