نیت صاحبدلان مردم را به اخلاص و نیت صحیح می‌خوانند و می‌گویند: عمل بدون نیت درست، ارزشی ندارد؛ چنانکه پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرموده است: عمل در گرو نیت است و نیت مؤمن از عمل وی برتر است. حال این بینوا می‌پندارد که همینکه موقع عبادت یا نشرگفت «قربة الی اللّٰه» کافی است، حال اینکه این الفاظ از حرکت زبان و حدیث نفس و اندیشه و انتقال خاطری به خاطر دیگر ناشی می‌شود و نیت به اینها مرتبط نیست. پس نیت در واقع همان برانگیخته شدن نفس و میل آن به کاری است که غرض وی انجام آن کار است؛ چه سریعاً و چه در آینده انجام گیرد. این میل باطنی اگر ایجاد نشود به مجرد اراده خیال ایجاد نمی گردد، چرا که نیت بی توجه چون انسان گرسنه ای است که میل به غذا دارد و بدون اینکه غذایی تهیه دیده باشد، امیدوار است با نیت غذا، سیر شود، و یا مانند کسی است که از حقیقت عشق بی خبر است و خود را قلباً عاشق کسی معرفی می‌کند و کاری برای رسیدن به او انجام نمی دهد. پس نیت قلبی زمانی محقق می‌شود که اسباب دسترسی فراهم شود، مثلاً کسی که تصمیم بقاء نسل خود دارد، با نیت قربت در ازدواج کاری درست نمی شود، بلکه باید ازدواج کند. با توجه به این امور معنای فرمایش پیامبر که فرمود نیت مؤمن برتر از عمل اوست، فهمیده می‌شود. چرا که نیت صحیح، نیتی است که همراه با عمل باشد. عاقل کافی است که به او اشاره ای شود. .......: #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357