#منبرک راهبرد امام هادی علیه‌السلام در مبارزه با دولت عباسی چه بود؟ حجت‌الاسلام والمسلمین زاهدی مقدم دوران امام هادی (ع) دوران حضور حاکمان بی رحم و مستبدی همچون متوکل عباسی بوده است. او با دنبال کردن سیاست قلع و قمع علویان و شیعیان؛ به شکنجه، زندانی، محاصره اقتصادی، دشنام به اهل بیت علیهم‌السلام، نابودی ارزش‌ها و باور‌های شیعی و منع از زیارت اماکن دینی اقدام کرد، در طرف مقابل امام هادی (ع) نیز برای خنثی کردن این سیاست و برای حفظ جامعه شیعی، از ایدئولوژی مبارزه نرم و پنهان و نیز توسعه تشکیلات شیعی استفاده کردند. این امر در سامان دهی و حفظ یاران امام بسیار مؤثر بود؛ زیرا موجب می‌شد که نیرو‌ها شناسایی نشوند و شیعیان به سازماندهی خود بپردازند. امام هادی (ع) به شدت سیاست تقیه را پیشه خود کردند و از هر نوع افشای اسرار، روابط با شیعیان، آشکار کردن آیین و امور عبادی و مذهبی شیعه سخت جلوگیری و اصحاب را فرمان به تقیه می‌دادند. از نگاه امام هادی (ع) مسأله تقیه رابطه مستقیمی با ایمان و دوستی اهل بیت علیهم‌السلام دارد. چنان‌که امام از قول جدش امام صادق (ع) درباره عدم پایبندی به تقیه فرمودند: «کسی که پایبند به تقیه نباشد و ما را از گزند مردم نادان مصون ندارد از پیروان ما نیست». این گفتار نشان می‌دهد که ائمه علیهم‌السلام همگی به تقیه فرمان داده‌اند و شیعیان را ملزم به حفظ جان خود از راه تقیه در مقابل حکومت‌های ظالمی که ریختن خون شیعه را جایز می‌شمردند؛ قرار می‌دادند. به‌طور قطع، اگر تشریع و راهبرد تقیه نبود هیچ کس از محبان و شیعیان اهل بیت علیهم‌السلام باقی نمانده بودند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97