🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_یکم #عطر_یاس #بخش_چهارم . سپس بہ سمت ما دوید،مرد دندان هایش را روے هم فشرد و گفت:اومدم بگم تا ابد ڪہ نمیتونے تو پستو قایم بشے خانم خوشگلہ! از این بہ بعد از سایہ ے خودتم بترس حتے تو خونہ تون! با بد ڪسے در افتادے! سپس صورتم را محڪم بہ دیوار ڪوبید و دوید،درد بدے در استخوان صورت و سرم پیچید. دردم آنقدر شدید بود ڪہ حتے نتوانستم نالہ ڪنم،زانوهایم روے زمین خم شد‌. دستم را روے صورتم گذاشتم،چشم هایم همہ چیز را تار مے دید. صداے حافظ را شنیدم:رایحہ خانم! چے شدہ؟! حالتون خوبہ؟! صداے نفس نفس زنان آقا رحمان نزدیڪ شد:یہ از خدا بے خبر جلوشو گرفتہ بود! ناڪس در رف بهش نرسیدم! حافظ دوبارہ صدایم زد:رایحہ خانم! صدامو مے شنوین؟! دستم را بہ دیوار گرفتم و بلند شدم،بہ زور نیمے از چشم هایم را باز ڪردم. لب زدم:خوبم! سپس قدمے برداشتم و نفسے ڪہ در سینہ ام حبس شدہ بود آزاد ڪردم‌. حضور ڪسے را ڪنارم احساس ڪردم. حافظ بود،از صدایش فهمیدم! _میخواین ببرمتون درمونگاہ؟! خالہ فهیم خونہ س؟! جوابے ندادم،مقابل در ڪہ رسیدم آب دهانم را فرو دادم‌. صورتم از شدت درد جمع شد! چشم هاے نیمہ بازم را بہ صورت حافظ دوختم. _میشہ یہ خواهش ڪنم؟! سریع گفت:آرہ! آرہ حتما! نامش بہ زبانم آمد! _آقا محراب! متعجب نگاهم ڪرد:محراب چے؟! _مراقبش باشین! فڪ ڪنم اعتماد پیداش شدہ! سپس ڪلید را از جیبم درآوردم و در میان نگاہ متعجبش در را باز ڪردم،خواستم در را ببندم ڪہ صداے بوق ماشینے بلند شد. سر برگرداندم،پیڪان عمو باقر بود. محراب خندان پشت فرمان نشستہ بود و خالہ ماہ گل ڪنارش! قلبم لرزید اما سریع همانطور ڪہ دستم روے صورتم بود بہ نشانہ ے "سلام" برایشان سرے تڪان دادم و در را بستم! قطرہ ے اشڪے روے گونہ ام چڪید،صداے باز و بستہ شدن در ماشین را شنیدم. عقلم گفت برو داخل و قلبم گفت: "هیچ حواست هس چهاردہ روز و بیست و دو ساعت و چند دقیقہ س ڪہ صداشو نشنیدے؟!" قلبم پیروز میدان شد و گوشم را بہ در چسباند. صداے احوال پرسے خالہ ماہ گل با حافظ را شنیدم،میان احوال پرسے شان حافظ گفت:محراب تو اینجا چے ڪار میڪنے؟! مگہ بہ من ڪلید ندادے بیام ڪتاباتو برات بیارم؟! قبل از محراب،خالہ ماہ گل جواب داد:رفتہ بودم بهش سر بزنم یہ دیقہ نذاش بشینم،گفت پاشو برگردیم خونہ دلم شور میزنہ! حافظ گفت:باشہ! پس من میرم! محراب خندید:پس ڪتابا ڪو حواس جمع؟! حافظ آخے گفت و ادامہ داد:ڪنار پاتو نگا ڪنے میبینے! از دستم افتادن! خالہ ماہ گل پرسید:چیزے شدہ؟! رایحہ چرا واینساد؟! حافظ من منے ڪرد و آرام گفت:والا منم گیج شدم! یعنے داشتم مے اومدم خونہ ے شما دیدمشون حالشون خوب بود سلام و علیڪ ڪردیم. رفتم خونہ ے شما ڪتابا رو برداشتم جلو در ڪہ رسیدم صداے جیغشونو شنیدم. سر همین هول ڪردم ڪتابا از دستم افتاد،دوییدم بیرون دیدم سرڪوچہ افتادن زمین. مثل این ڪہ یہ نفر مزاحمشون شدہ بود. خالہ ماہ گل اے وایے گفت و پشت بند اے وایش،صداے زنگ در بلند شد. سریع از در فاصلہ گرفتم و پاورچین پاورچین بہ سمت پلہ هاے ایوان رفتم. دوبارہ صداے زنگ بلند شد،روے پلہ ها نشستم و قطرہ ے اشڪ دیگرے از گوشہ ے چشمم چڪید. صداے خالہ ماہ گل بلند شد:رایحہ جانم! صدامو مے شنوے؟! سپس رو بہ حافظ پرسید:پس فهیمہ ڪجا بود؟! حافط درماندہ جواب داد:نمیدونم والا! ڪسے دستش را روے زنگ گذاشت و برنداشت! خالہ ماہ گل نهیب زد:محراب چے ڪار میڪنے؟! الان همہ ے همسایہ ها مے ریزن بیرون! صدایش نگران بود:چرا درو وا نمیڪنہ؟! شاید یہ چیزے شدہ! خالہ ماہ گل گفت:زشتہ! دستتو بردار! حافظ بہ زبان آمد:از دیوار بریم بالا درو وا ڪنیم؟! خالہ ماہ گل با حرص گفت:پناہ بر خدا! یہ دیقہ دندون رو جیگر بذارین! صداے زنگ قطع شد،چند تقہ بہ در خورد:رایحہ جان! خالہ ما نگرانتیم! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚