💕اوج نفرت💕 از اینکه رامین مرده خیلی خوشحالم. خوشحالتر شدم وقتی فهمیدم تو غربت این بلا سرش اومده، نه به خاطر بازی دادنم نه به خاطر ترسوندن و بی ابرو کردنم. بخاطر پدر و مادرم که در حسرت دیدن من موندن. اما برای مرجان ناراحت شدم اصلا دلم نمی خواست این اتفاق براش بیفته. با صدای گریه کودک خانه احمدرضا فوری سمتش رفتم. بدون در نظر گرفتن تمایل نداشتنش به خودم بغلش کردم متعجب نگاهم کرد و صورتش را با چشم ورانداز کردم و محکم بوسیدم. صدای گریش دوباره بلند شد. _ چرا انقدر محکم بوسش میکن? دردش میاد. جلو اومد بچه رو ازم بگیره عقب رفتم و اجازه ندادم _ یک دقیقه صبر کن بزار بچلونمش بعد. _ اردشیر اگر ببینه چیکار می کنی با بچش بالا اومدنت رو قدغن میکنه. دلم برای نگاه من ملتمس و معصومش که به میترا داشت سوخت. توی اغوش مادرش گذاشتمش. صدای تلفنم بلند شد. با دیدن شماره علیرضا یاد ناهید افتادم گوشی رو کنار گوشم گذاشتم _سلام دلخور گفت: _باز که بالایی _ اومدم نی نی ببینم تو کجایی? _ بیا پایین کارت دارم _باشه. اومدم. تماس رو قطع کردم رو به میترا گفتم _ برم بهش بگم حواسش به شیر دادن به بچه بود. فقط لبخند زد ازش خداحافظی کردم و به طبقه پایین رفتن وارد خونه شدن با چشم دنبالش گشتم. _علیرضا _ اتاقم سمت اتاق پاتند کردم. پشت میزش نشسته بود و حواسش به برگه هایی که زیر دستش بودن بود _ سلام نیم نگاهی کرد _سلام آهوی فراری از حرفش خندم گرفت _چرا فراری _ ولت می کنن طبقه بالایی. دستم رو روی میز گذاشتم _میترا تنها بود. با سر به صندلی روبروش اشاره کرد . _بشین کارت دارم. _ اتفاقا منم کارت دارم. _ابروهاش رو بالا داد. با شیطنت گفتم _ اول من بگم? _ اینجوری که تو نگاه می کنی بگو ببینم چی شده روی صندلی نشستم با ناز نگاهم رو به اطراف دادم _ بگو دیگه نگار توی چشم هاش خیره شدم _می خوام برات زن بگیرم لبخندی گوشه لبش نشست. _ همین _ چیز کمیه? حالا بگو کی هست. دست به سینه شد و با خونسردی گفت _ناهید خانم دوست میترا از اینکه اینقدر زود فهمید وا رفتم. _ از کجا فهمیدی جلوی خنده اش رو گرفت _فهمیدم دیگه دلخور نگاهش کردم _بهش فکر هم کردی? _نه جان نگار طلبکار گفتم _ پس از کجا اینقدر زود فهمیدی. _ چون تنها کسی که مجرده و تو می شناسیش ناهید خانمه لب هام رو آویزون کردم _ حالا نظرت چیه? _ اول باید تکلیف تو رر معلوم کنم بعد به خودم فکر کنم. گفتم بیای بهت بگم امید زنگ زده. به چشم هاش نگاه کردم و نفس سنگینی کشیدم ادامه داد _ چی بهشون بگم سکوتم رو که دید گفت _ نگار جان، هیچ اجباری نیست. اگر تو بگی نه من ناراحت نمیشم. به خاطر من جواب مثبت نده. خوشبختی تو هدف منه اگه نتونستی باهاش کنار بیای بگو نه. شاید این بهترین فرصت ازدواجم باشه. _ بگو بیان. لبخند رضایت‌بخشی روی لب هاش نشست. _ بیان که چی بشه? _ باید باهاش حرف بزنم. از من هیچی نمیدونه معنی‌دار نگاهم کرد _علیرضا من نمیدونستم باید بهش بگم یا نه _ الان میدونی _نمیدونم ولی باید بدونه نفس سنگی کشید وخودکارش رو برداشت. _میگم آخر هفته بیاد حرف های اخرتون رو بزنید. با سر حرفش رو تایید کردم. _عروسی افشار کی هست? _پنج شنبه _میگم جمعه بیان _منم قرار خاستگاری تو رو چهارشنبه بزارم? کلافه نگاهم کرد _ گفتم اول تو _چه ربطی به هم داریم من جدا تو هم جدا. تو چهارشنبه من جمعه. نگاهش رو به برگه هاش داد. _ قرار بذارم? _ نه مثل اینکه بیخیال من نمیشی _ چقدر ناز داری بابا سی و چهار سالته پیر شدی دیگه _چند سالشه _مهمه برات? _ دوست ندارم اختلاف سنیمون زیاد باشه. _ نمی دونم می پرسم از میترا لبخند پر از شیطنتی زدم و نگاهش کردم _ ولی یادمه یه بار عاشق یه دختر بودی که از خودت سیزده سال کوچکتر بود. _اون فرق داشت. تاکیدی گفتم _ بله، حال شرایطت برای ازدواج همون هایی که به من گفتی _اونا رو خودم میگم بعش گفتم بپرس چند سالشه. مدرک تحصیلیشم بپرس.الانم بلند شو برو بدون اینکه بوی سوختگی خونه رو برداره غذا بزار، ببینم میتونی یا قراره ابرومون جلوی خانواده ی عباسی بره فاطمه علی‌کرم 🚫 و پیگرد دارد🚫 https://eitaa.com/zeinabiha2/32702 💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕