مثل پرستار... مهربان و وقت‌شناس، از پس همه شلوغی‌ها، به‌موقع و بی‌منت، بی‌غرولند و با بخشندگی، می‌آید تا خستگی‌هایمان را مرهمی باشد. گاه یک گوشه می‌ایستد و فقط گوش می‌کند، گاه دستش را در دستمان می‌گیرد و می‌گرید و گاه با لبخندی، روزی نو را برایمان رقم می‌زند. شاید اگر برایش شغلی تصور کنیم، پرستاری، برازنده‌اش باشد! دلشوره‌های دلمان را می‌گیرد و آرامش جایگزین می‌کند؛ دلسوزانه بر زخم‌ها مرهم می‌گذارد؛ برای مشکل روزهای قبل راه‌حل می‌یابد و امید می‌دهد با اینکه او هم منتظر است!! شاید برای همین است که جمعه هم مثل ما، بیش از روزهای دیگر دلتنگ می‌شود...همین انتظار!! 🍃اللهم عجل لولیک الفرج 🍃 ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60