#مهارت_های_زندگی #همدلی_با_کودکان شماره ۱۰ اساس راهنمای عاطفی‌شدن، همدلی است. همدلی در ابتدایی‌ترین شکل خود، توان حس‌کردن احساس شخص دیگر است. هنگامی که به عنوان والدین همدل می‌بینیم که فرزندمان اشک می‌ریزد، می‌توانیم خود را در وضعیت او مجسم و دردش را حس کنیم  یا با تماشای فرزندمان که با عصبانیت پایش را محکم به زمین می‌کوبد، می‌توانیم سرخوردگی و خشم او را حس کنیم. پس پدر و مادر در صورتی می‌توانند احساس‌های فرزندان‌شان را حس کنند که نسبت به عواطف آنان هوشیار باشند. تحقیقات نشان می‌دهد والدین می‌توانند از نظر عاطفی هوشیار باشند بدون آنکه به شدت ابراز احساسات کنند یا احساس نمایند که کنترل‌شان را از دست داده‌اند. به یاد داشته باشیم کودکان نیز مانند همه آدم‌ها برای عواطف‌شان دلایلی دارند، چه بتوانند آن دلایل را به زبان بیاورند، چه نتوانند. زمانی که می‌بینیم فرزندمان بر سر موضوعی ظاهرا بی‌ارزش عصبانی یا ناراحت می‌شود، شاید بهتر باشد که خود را کمی عقب بکشیم و ببینیم در زندگی او چه می‌گذرد و دلیل این همه عصبانیت چیست؟ @zendeshad