پس [ستمكاران را هلاك كرديم و] نوح و سرنشينان كشتى او را نجات داديم و آن رخداد را براى همه گروه‏‌هاى بشرى نشانه و آيتى قرار داديم. (15) و ما ابراهيم را به سوى قومش به رسالت فرستاديم آن‌‏گاه كه به مردمش گفت: فقط خدا را بپرستيد و از او پروا داشته باشيد، زيرا عبادت خدا و پرهيزگارى براى شما بهتر است اگر بدانيد. (16) جز اين نيست كه شما به جاى خدا بت‌‏هايى را مى‌‏پرستيد كه از الوهيّت بهره‌‏اى ندارند. شما در اين‌‏كه آن‌ها را خدا مى‏‌ناميد و به پرستش آن‌ها مى‌‏پردازيد دروغ مى‌‏بافيد، زيرا آن‌هايى كه به جاى خدا عبادتشان مى‌كنيد تا سودى به شما برسانند اختياردار روزى شما نيستند؛ روزى شما نزد خداست، از او روزى طلب كنيد و او را بپرستيد و در برابر نعمت‏‌هايى كه به شما داده است شكرگزار او باشيد؛ چرا كه براى حسابرسى فقط به سوى او بازگردانده مى‌‏شويد. (17) اگر مرا دروغ‌گو بشماريد و توحيد و قيامت را منكر شويد، خلاف انتظار من نيست، زيرا امت‌‏هايى هم كه پيش از شما بودند، فرستادگان الهى را دروغ‌گو شمردند. و بر فرستاده خدا وظيفه‏‌اى جز ابلاغ پيام روشن نيست. (18) آيا منكران روز قيامت درنيافته‏‌اند كه چگونه خداوند آفريدگان را نخست پديد مى‌آورد، سپس آن‌ها را با آفرينشى مجدد به سوى خويش بازمى‏‌گرداند؟ به يقين اين كار براى خداوند آسان است. (19) اى پيامبر، بگو: در زمين سير كنيد و بنگريد كه چگونه خداوند آفرينش آدميان را آغاز كرد. آن‌‏گاه [درمى‌‏يابيد كه‏] خداوند نشئه آخرت را پديد مى‏‌آورد. كيفيت آفريده‌‏ها نشانه آن است كه قدرت خداوند بى‏‌انتهاست و او بر هر چيزى تواناست. (20) و بگو: آن‌گاه كه نشأه آخرت پديد آيد، خداوند هر كه را بخواهد عذاب مى‏‌كند و هر كه را بخواهد به رحمت خود درمى‏‌آورد، و شما به سوى خداوند بازگردانده مى‏‌شويد. (21) شما هرگز نمى‏‌توانيد نه در زمين خدا را ناتوان سازيد و از او بگريزيد و نه در آسمان؛ نه خود به تنهايى مى‌‏توانيد بر او غالب شويد و نه جز خدا سرپرستى داريد كه بتواند شما را بر او چيره كند و از عذاب برهاند و نه ياورى داريد كه بتوانيد با كمك او از عهده اين كار برآييد. (22) كسانى كه آيات الهى را انكار كرده و به معاد و لقاى خداوند كفر ورزيده‌‏اند، از رحمت من نوميد شده‌‏اند و اينانند كه عذاب دردناك قيامت را خواهند داشت. (23) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛