eitaa logo
ظهور نزدیک است
1.7هزار دنبال‌کننده
58.4هزار عکس
59.8هزار ویدیو
1.3هزار فایل
گلچینی از بهترین مطالب #مهدوی #ولایی #شهدایی #سیاسی #معنوی #معرفتی #تربیتی کانال شهدایی ما👈 @ba_shaheidan کانال قصه های شهداء 👈 @Ghesehaye_shohada ارتباط با خادم 👈 @mohebolMahdi
مشاهده در ایتا
دانلود
اى پيامبر، آن‌‏كس كه بر تو واجب كرد قرآن را بر مردم بخوانى و آن را به ايشان ابلاغ كنى، قطعا تو را پيروزمند و سرفراز به مكه باز مى‌‏گرداند. در پاسخ تكذيب‏كنندگان رسالت و آنان كه آيات الهى را افسون مى‌‏خوانند بگو: پروردگارم از شما به آن كسى كه هدايت را آورده آگاه‌‏تر است و او بهتر مى‏‌داند كه چه كسى در گمراهى آشكارى است. (85) تو اميد نداشتى كه كتاب آسمانى بر تو القا گردد، ليكن رحمتى بود از جانب پروردگارت كه تو را فراگرفت. پس بايد اين نعمت را پاس بدارى و به شكرانه آن و نيز براى پيشبرد دعوتت پشتيبان كافران نباشى و آنان را در كفرشان يارى نكنى. (86) مبادا پس از آن‏‌كه آيات خدا بر تو نازل شد، كافران با ترفندهايشان تو را از آن‌ها بازدارند! مردم را به سوى پروردگارت فراخوان و هرگز از مشركان مباش. (87) با وجود خداوند، معبود ديگرى مخوان، زيرا جز او معبودى كه شايسته پرستش باشد وجود ندارد؛ چرا كه هر چه جز خداست نابود مى‌‏شود و حاكميت و تدبير جهان هستى در اختيار اوست و شما به او بازگردانده مى‌‏شويد. (88) به نام خداوند گسترده‌‏مهر مهربان‏ الف. لام. ميم. (1) آيا مردم پنداشته‌‏اند به صرف اين‏‌كه گفتند: ايمان آورديم؛ به حال خود رها مى‌‏شوند و با سختى‌‏هايى كه درستى و نادرستى ايمانشان با آن‌ها آشكار مى‌‏شود آزموده نمى‏‌شوند؟ (2) به يقين ما تمام كسانى را كه پيش از اينان بودند و ادعاى ايمان مى‏‌كردند با مشكلات آزموديم. قطعا خدا كسانى را كه راست گفته‌‏اند و نيز مدعيان دروغ‌گو را با آشكار شدن آثار صدق و كذبشان معلوم و مشخص خواهد ساخت. (3) آيا اين مشركان كه مرتكب بدى‌‏ها مى‏‌شوند و با ايجاد رنج‏‌ها و مشكلات فراوان براى مؤمنان، آنان را از ايمان بازمى‌‏دارند، گمان كرد‌ه‌‏اند كه بر ما پيشى گرفته و ما را ناتوان ساخته‌‏اند؟! آنان بد داورى مى‌‏كنند. (4) هركس به اميد لقاى خدا ايمان آورده است بر ايمان خود استوار بماند، چرا كه آن سرآمد الهى كه خداوند براى ملاقات خود با مؤمنان معين كرده است يقينا فرا مى‌‏رسد، و اوست شنواى گفتار آدميان و دانا به احوال آنان. (5) و هر كس در راه خدا تلاش كند و بر ايمان پايدار بماند، نتيجه تلاشى كه مى‌‏كند از آن خود اوست و سودى به خدا نمى‌‏رسد، چرا كه خداوند از همه جهانيان بى‌‏نياز است. (6) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌‏اند، قطعا گناهانشان را از آنان مى‌‏زداييم و به هنگام دادن پاداش، بهترين عملشان را ميزان قرار داده و براساس آن، جزايشان مى‌‏دهيم. (7) ما به انسان درباره پدر و مادرش سفارشى نيكو كرديم؛ به او فرمان داديم كه به آنان احسان كند. اما اگر تلاش كردند چيزى را كه بدان علم ندارى شريك من سازى، از آنان اطاعت مكن، و سرانجام به سوى من باز خواهيد گشت، آن‏‌گاه شما را از حقيقت اعمالى كه انجام مى‌‏داديد، باخبر خواهم ساخت. (8) و كسانى كه به رغم تلاش پى‏‌گير پدر و مادرشان ايمان آورده و شريكى براى خدا قرار نداده و كارهاى شايسته كرده‌‏اند، از جدايى پدر و مادر خود باكى نداشته باشند، چرا كه آنان را در سراى آخرت در ميان بندگان شايسته كه از نعمت‌‏هاى بهشت برخوردارند وارد خواهيم ساخت. (9) در ميان مردم كسانى‌‏اند كه مى‌‏گويند: ايمان آورده‏‌ايم، ولى ايمانشان تا زمانى است كه عافيت و سلامتشان برقرار باشد، اما آن‌‏گاه كه به خاطر ايمانشان آزار شوند تحمل نمى‏‌كنند و شكنجه آدميان را كه ناچيز و پايان‌‏پذير است بسان عذاب الهى كه هميشگى است، مى‌‏انگارند و به شرك روى مى‌‏آورند. و قطعا اگر از جانب پروردگارت يارى برسد و گشايشى پديد آيد، خواهند گفت: ما هم با شما مؤمنان بوديم. اين‌‏گونه نيست. آيا خداوند به آن‌چه در سينه آدميان است داناتر نيست؟ (10) در عين حال، خداوند با پيش آوردن سختى‌‏ها و امتحان‌‏ها، مؤمنان را از منافقان مشخص مى‏‌سازد. (11) مشركان مكه، همانان كه در آغاز دعوت پيامبر كفر ورزيدند، به كسانى كه ايمان آوردند گفتند: راه و روش ما را دنبال كنيد و به شرك بازگرديد، در آن‏‌صورت وظيفه خود مى‌‏دانيم كه گناهان شما را به گردن بگيريم. مشركان حتى اندكى از گناه آنان را بر عهده نمى‌‏گيرند. به راستى آنان دروغ مى‌گويند. (12) و قطعا اين گمراه‌گران، گناهان سنگين خود را به دوش مى‌‏كشند، و نيز همسان گناهانى را كه گمراه‌‏شدگان بر دوش گرفته‏‌اند، با گناهان خود، بر دوش خواهند كشيد و روز قيامت از دروغى كه مى‌‏بافتند (مى‏‌گفتند گناه ديگران را مى‏‌توان بر عهده گرفت و خدا شريك دارد) بازخواست خواهند شد. (13) و همانا نوح را به سوى قومش به رسالت فرستاديم. او هزار سال پنجاه سال كم، در ميان مردم درنگ كرد و به هدايت آنان پرداخت؛ سپس طوفان، آنان را فروگرفت، چرا كه آنان ستمكار بودند. (14) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
پس [ستمكاران را هلاك كرديم و] نوح و سرنشينان كشتى او را نجات داديم و آن رخداد را براى همه گروه‏‌هاى بشرى نشانه و آيتى قرار داديم. (15) و ما ابراهيم را به سوى قومش به رسالت فرستاديم آن‌‏گاه كه به مردمش گفت: فقط خدا را بپرستيد و از او پروا داشته باشيد، زيرا عبادت خدا و پرهيزگارى براى شما بهتر است اگر بدانيد. (16) جز اين نيست كه شما به جاى خدا بت‌‏هايى را مى‌‏پرستيد كه از الوهيّت بهره‌‏اى ندارند. شما در اين‌‏كه آن‌ها را خدا مى‏‌ناميد و به پرستش آن‌ها مى‌‏پردازيد دروغ مى‌‏بافيد، زيرا آن‌هايى كه به جاى خدا عبادتشان مى‌كنيد تا سودى به شما برسانند اختياردار روزى شما نيستند؛ روزى شما نزد خداست، از او روزى طلب كنيد و او را بپرستيد و در برابر نعمت‏‌هايى كه به شما داده است شكرگزار او باشيد؛ چرا كه براى حسابرسى فقط به سوى او بازگردانده مى‌‏شويد. (17) اگر مرا دروغ‌گو بشماريد و توحيد و قيامت را منكر شويد، خلاف انتظار من نيست، زيرا امت‌‏هايى هم كه پيش از شما بودند، فرستادگان الهى را دروغ‌گو شمردند. و بر فرستاده خدا وظيفه‏‌اى جز ابلاغ پيام روشن نيست. (18) آيا منكران روز قيامت درنيافته‏‌اند كه چگونه خداوند آفريدگان را نخست پديد مى‌آورد، سپس آن‌ها را با آفرينشى مجدد به سوى خويش بازمى‏‌گرداند؟ به يقين اين كار براى خداوند آسان است. (19) اى پيامبر، بگو: در زمين سير كنيد و بنگريد كه چگونه خداوند آفرينش آدميان را آغاز كرد. آن‌‏گاه [درمى‌‏يابيد كه‏] خداوند نشئه آخرت را پديد مى‏‌آورد. كيفيت آفريده‌‏ها نشانه آن است كه قدرت خداوند بى‏‌انتهاست و او بر هر چيزى تواناست. (20) و بگو: آن‌گاه كه نشأه آخرت پديد آيد، خداوند هر كه را بخواهد عذاب مى‏‌كند و هر كه را بخواهد به رحمت خود درمى‏‌آورد، و شما به سوى خداوند بازگردانده مى‏‌شويد. (21) شما هرگز نمى‏‌توانيد نه در زمين خدا را ناتوان سازيد و از او بگريزيد و نه در آسمان؛ نه خود به تنهايى مى‌‏توانيد بر او غالب شويد و نه جز خدا سرپرستى داريد كه بتواند شما را بر او چيره كند و از عذاب برهاند و نه ياورى داريد كه بتوانيد با كمك او از عهده اين كار برآييد. (22) كسانى كه آيات الهى را انكار كرده و به معاد و لقاى خداوند كفر ورزيده‌‏اند، از رحمت من نوميد شده‌‏اند و اينانند كه عذاب دردناك قيامت را خواهند داشت. (23) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
ابراهيم قوم خود را به عبادت خدا و پرهيز از بت‏‌ها فراخواند، ولى پاسخ آنان جز اين نبود كه او را از ميان برداريد؛ گروهى گفتند: بكشيدش، و گروهى گفتند: او را به آتش بسوزانيد. سپس بر سوزاندنش اتفاق كردند و او را در آتشى كه فراهم آورده بودند افكندند، ولى خداوند وى را از آتش رهايى بخشيد. همانا در اين ماجرا براى مردمى كه حق‌باورند نشانه‏‌هايى است. (24) ابراهيم به آنان گفت: جز اين نيست كه شما بت‏‌هايى را به جاى خدا معبود خود قرار داده‌‏ايد تا به اين وسيله در زندگى دنيا، ميان خودتان دوستى برقرار سازيد، ولى روز قيامت همين خدايان از شما تبرى مى‌‏جويند و سران شما نيز از شما اعلان بيزارى مى‌‏كنند و هر گروهى گروه ديگر را لعنت خواهد كرد و جايگاهتان آتش است و ياورانى نخواهيد داشت كه شما را از عذاب رهايى بخشند. (25) آن‌‏گاه لوط به وى ايمان آورد و ابراهيم گفت: من وطن خود را ترك مى‏‌گويم و از ميان مردم مشرك به سوى پروردگارم رهسپار مى‌‏شوم و به جايى مى‌‏روم كه بتوانم آزادانه عبادت كنم. همانا اوست آن مقتدرى كه هر كه را يارى كند خوار نمى‌‏گردد، و اوست آن حكيمى كه هر كه را حراست كند تباه نمى‏‌شود. (26) و اسحاق و يعقوب را به او عطا كرديم و در نسلش پيامبرى و كتاب آسمانى را قرار داديم و در دنيا پاداش او را به وى ارزانى داشتيم و قطعا در آخرت نيز از زمره شايستگان خواهد بود. (27) و از لوط ياد كن آن‏گاه كه به مردمش گفت: كار زشتى را مرتكب مى‌‏شويد كه به لواط و هم‌جنس‌‏بازى مى‌‏پردازيد! هيچ امّتى از امّت‏‌هاى جهان در اين كار بر شما پيشى نگرفته و اين كار در ميان آن‌ها شايع نبوده است. (28) آيا شما به سراغ هم‌جنسان خود مى‌‏رويد و با ترك ازدواج با زنان، راه تداوم نسل بشر را رها مى‌‏كنيد و در محفل‌‏هاى خود در حضور مردم آن كار زشت و ناپسند را انجام مى‌‏دهيد؟ از عذاب الهى بهراسيد! ولى قوم لوط پاسخى جز اين نداشتند كه از سر استهزا گفتند: اى لوط، اگر راست مى‏‌گويى كه اين كارها كيفر خداوند را در پى دارد، عذاب خدا را براى ما بياور. (29) و لوط گفت: پروردگارا، مرا بر اين مردمى كه با آميزش با مردان، زمين را به فساد مى‏‌كشند و نسل بشر را به نابودى تهديد مى‏‌كنند، يارى ده. (30) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
الی بیت المقدس: و آن‌‏گاه كه فرستادگان ما (فرشتگان) بر ابراهيم وارد شدند و او و همسرش را به اين‌‏كه صاحب فرزند خواهند شد، بشارت دادند، به ابراهيم گفتند: ما آمده‏‌ايم تا اهل اين آبادى (ديار سدوم) را نابود كنيم، چرا كه ساكنان آن ستم‏‌پيشه‏اند. (31) ابراهيم گفت: لوط در اين ديار است چگونه مى‏‌خواهيد اهل آن را نابود سازيد؟! فرشتگان در پاسخ او گفتند: ما بهتر مى‌‏دانيم چه كسانى در آن‏‌جا به سر مى‌‏برند؛ نه تنها لوط بلكه خانواده او را نيز نجات مى‌‏دهيم به جز همسرش كه او از باقى‏‌ماندگان است و عذاب او را فراخواهد گرفت. (32) هنگامى كه فرستادگان ما [پس از ملاقات با ابراهيم‏] نزد لوط آمدند، او از حضورشان در خانه خود، كه به صورت جوان‌‏هايى خوش‏‌سيما بودند دلتنگ و ملول شد و از اين‌كه بتواند در برابر هجوم تبه‌كاران، از ميهمانانش دفاع كند خود را ناتوان ديد. فرشتگان به لوط گفتند: نترس! خطرى در پيش نيست و غمگين مباش كه پيشامد ناگوارى روى نداده است. ما تو و خانواده‏‌ات را نجات مى‌‏دهيم، بجز همسرت كه او از كسانى است كه خواهد ماند و به عذاب گرفتار خواهد شد. (33) ما بر ساكنان اين ديار، به سزاى اين‌‏كه از راه خدا بيرون رفته‌‏اند، عذابى از آسمان فرود مى‌‏آوريم. (34) و عذابى فروفرستاديم و آن ديار را ويران كرديم، و از آن ويرانه براى مردمى كه مى‌‏فهمند نشانه‌‏اى آشكار بر جاى نهاديم تا عبرت گيرند و از خدا پروا كنند. (35) و به سوى مردم مدين برادرشان شعيب را به رسالت فرستاديم. شعيب به آنان گفت: اى قوم من، فقط خدا را بپرستيد، و روز قيامت و پاداش‌‏هاى آن را كه براى مؤمنان آماده شده است باور كنيد و بدان‌ها اميدوار باشيد و در زمين تبه‌كارانه فسادگرى نكنيد. (36) مردم مدين شعيب را تكذيب كردند و رسالتش را دروغ پنداشتند، در نتيجه زمين‏ لرزه‏اى شديد آنان را فراگرفت، به‏گونه‌‏اى كه قلب‌‏ها و اندام‏‌هايشان سخت بلرزيد، سپس در ديارشان با زانو بر زمين افتادند و هلاك گشتند. (37) و قوم عاد و ثمود را ياد كن كه به عذاب گرفتارشان ساختيم. نشانه فرجام كارشان از خانه‌‏هايشان به خوبى براى شما نمايان است. شيطان كارهاى ناروايشان را در نظرشان بياراست و آنان را از راه خدا باز داشت، در حالى‌‏كه پيش‌‏تر بينشى درست داشتند، يگانگى خدا را باور داشتند و به عبادت خدا مى‌‏پرداختند. (38) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
الی بیت المقدس: و نيز قارون و فرعون و هامان را ياد كن [كه سرنوشتشان چگونه بود]. موسى آن معجزات و دلايل روشن را براى آنان آورد، ولى آنان به دليل اين‏كه در زمين تكبر ورزيدند، حق را نپذيرفتند؛ اما هرگز بر ما پيشى نگرفتند و پيروز نشدند. (39) در نتيجه هر يك از آن امت‌‏ها را به سزاى گناهش به عذابى گرفتار كرديم. از اينان مردمى بودند كه سنگبارانشان كرديم، و امتى بود كه غرّش مهيب آنان را فرا گرفت، و كسى بود كه او را در زمين فرو برديم، و نيز كسانى بودند كه در آب غرقشان كرديم. خداوند با اين كيفرها بر آنان ستم نكرد و نشايد كه او ستم كند، بلكه آنان خود با گناهى كه مرتكب شدند بر خويشتن ستم كردند و سزاوار كيفر شدند. (40) حكايت كسانى كه جز خدا معبودانى را به سرپرستى و تدبير امور خود برگزيده‌‏اند، حكايت عنكبوت است كه خانه‌‏اى براى خود ساخته است و قطعا سست‌‏ترين خانه‏‌ها خانه عنكبوت است. اگر مشركان مى‌‏دانستند كه حكايتشان با آن خدايان حكايت عنكبوت و خانه اوست هرگز آن‌ها را سرپرست خود نمى‏‌گرفتند. (41) قطعا خدا واقعيت هر چيزى را كه مشركان به خدايى مى‏‌خوانند، هيچ‌‏گونه سرپرستى و تدبيرى را بر عهده ندارند. و خداست كه شكست‏ناپذير و حكيم است؛ (42) ما اين مثل‏‌ها را براى همه مردم بيان مى‏‌كنيم، ولى حقيقت آن‌ها را جز عالمانى كه در حقايق امور مى‌‏انديشند، درنمى‌‏يابند. (43) خداوند آسمان‏‌ها و زمين را به حق آفريد؛ آفرينشى كه بازى و بيهودگى در آن راه ندارد. قطعا در اين آفرينش، آيت و نشانى است بر اين‏‌كه تدبير امور تنها در اختيار خداوند است، گر چه تنها اهل ايمان آيت بودن آن را درمى‌‏يابند. (44) اى پيامبر، از داستان امت‏‌هاى گذشته و فرجام شرك و گناهشان با خبر شدى، اينك براى آن‌‏كه گرفتار اين سرنوشت نشوى، بايد اين كتاب آسمانى را كه به تو وحى شده است تلاوت كنى و نماز را برپا دارى، زيرا نماز آدمى را از كارهاى زشت و ناپسند بازمى‌دارد و مهم‏‌تر آن‏‌كه نماز ياد خداست و ياد خدا بزرگ‌ترين عمل است. و خدا هركار خوب و بدى را كه مى‌‏كنيد مى‌‏داند. (45) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
و با اهل كتاب (يهود و نصارا) جز با نيكوترين روش، بحث نكنيد. به آنان، بگوييد: ما به كتابى كه بر خودمان نازل شده و نيز به كتابى كه براى شما فرستاده شده است ايمان آورده‌‏ايم؛ معبود ما و معبود شما يكى است و ما تسليم اوييم. البته با آن دسته از اهل كتاب كه در بحث و مجادله ستم مى‌‏كنند و رفق و مداراى شما را نشانه ضعف شما مى‌‏پندارند اين‏‌گونه بحث نكنيد كه كارساز نخواهد بود. (46) و ما قرآن را با اين ويژگى كه مردم را به تسليم شدن در برابر خدا و ايمان آوردن به پيامبران و كتاب‌‏هاى آسمانى فرامى‏‌خواند، بر تو نازل كرديم، از اين‌‏رو كسانى كه به آنان كتاب آسمانى داده‌‏ايم به قرآن ايمان مى‌‏آورند، و حتى برخى از اين مشركان نيز به آن ايمان خواهند آورد. از اهل كتاب و مشركان فقط كافران حق‌‏پوش آيات ما را انكار مى‌‏كنند. (47) و تو پيش از نزول قرآن كتابى نمى‌‏خواندى و با دست خود چيزى نمى‌‏نوشتى، كه اگر چنين بود، آنان كه نادرستى قرآن را ادعا مى‌‏كنند خود نيز در صحت آن و الهى بودنش ترديد مى‏‌كردند. (48) آرى، قرآن كتابى جمع‌‏آورى‏شده و نگارش‌‏يافته نيست، بلكه آياتى روشن و روشن‌گر است كه در سينه كسانى كه به آنان دانش عطا شده است نهفته است و جز كسانى كه در حق آيات ما ستم مى‌‏كنند و از روى دشمنى و لجاجت از پذيرش آن‌ها خوددارى مى‌‏ورزند كسى آيات ما را انكار نمى‌‏كند. (49) آن حق‌‏پوشان ستم‌‏پيشه با اين ادعاى ناروا كه قرآن را نمى‌‏توان معجزه ناميد، گفتند: اگر او پيامبر است، چرا از جانب پروردگارش معجزاتى مانند معجزات موسى و عيسى بر او فرستاده نمى‌‏شود؟ اى پيامبر، به آنان بگو: جز اين نيست كه آيات و معجزات نزد خداست، هرگاه بخواهد و هر گونه اراده كند، آن‌ها را فرو مى‌‏فرستد. آوردن معجزه بر عهده من نيست، من فقط اخطاركننده‌‏ام، و وظيفه‌‏ام اين است كه رسالتم را به روشنى ابلاغ كنم. (50) و آيا معجزه بودن اين كتابى كه آن را بر تو نازل كرده‏‌ايم و پيوسته بر آنان خوانده مى‌‏شود، براى آنان كافى نبوده است [كه خواهان معجزه‌‏اى ديگرند]؟ به راستى قرآن براى مردمى كه ايمان مى‌‏آورند سرشار از رحمت و تذكار است. (51) اى پيامبر، در پاسخ منكران رسالت بگو: خداوند در كتاب خود به رسالت من گواهى داده است و كافى است كه خداوند در اين موضوعى كه ميان من و شما مورد نزاع است، گواه باشد، چرا كه او هرآن‌چه را در آسمان‏‌ها و زمين است، مى‏داند و كسانى كه با انكار كتاب الهى به خدا كافر شده و به باطل گرويده‏‌اند، اينانند كه در گرايش‌‏هاى خود زيان‌كارند. (52) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
از سر استهزا و نا باورى، از تو مى‌‏خواهند در آوردن عذابى كه آنان را بدان اخطار كرده‌‏اى، شتاب كنى. اگر براى آنان تعيين نشده بود كه تا سرآمدى معين در زمين به سر برند، قطعا عذاب به سراغشان مى‌‏آمد و بى‌‏ترديد، عذاب آنان را بى ‌‏آن‏‌كه متوجه شوند غاف‌لگير مى‏‌كند. (53) چقدر نادانند كه از تو مى‌‏خواهند در آوردن عذاب براى آنان، شتاب كنى! قطعا دوزخ كافران را احاطه خواهد كرد؛ (54) آن روز كه عذاب از بالاى سرشان و از زير پاهايشان، آنان را دربر مى‏‌گيرد و خداوند به آنان مى‌‏گويد: [اين، همان اعمالى است كه مى‌‏كرديد، پس‏] بچشيد آن‌چه را كه بر انجامش اصرار مى‌‏ورزيديد. (55) اى بندگان من كه ايمان آورده‌‏ايد، اين زمين من، گسترده و پهناور است؛ اگر نتوانستيد در نقطه‌‏اى از آن مرا به يكتايى پرستش كنيد، از آن‌‏جا هجرت كنيد و در نقطه ديگر مرا بپرستيد و از عبادت غير من بپرهيزيد. (56) زندگى دنيا چند روزى بيش نيست و سرانجام، هر كسى طعم مرگ را خواهد چشيد؛ سپس در پى آن براى حساب و كتاب به سوى ما بازگردانده مى‌‏شويد. (57) پس مبادا زندگى فانى دنيا شما را از ايمان و كار شايسته باز دارد، زيرا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌‏اند، هنگامى كه به سوى ما بازگشتند، آنان را در غرفه‌‏هايى از بهشت كه از زير آن‌ها نهرها جارى است، جاى مى‌‏دهيم. آنان در بهشت براى هميشه ماندگار خواهند بود. نيكوست پاداش عمل‌‌كنندگان. (58) همان كسانى كه بر آزارها و مصيبت‌‏هايى كه در وطن خود و در حال هجرت، در راه خدا ديدند شكيبايى ورزيدند و در همه حال بر پروردگار خويش توكل مى‏‌كنند. (59) و چه بسيارند جنبندگانى كه روزى خود را برنمى‌‏دارند و ذخيره نمى‌‏كنند و خداست كه به آن‌ها و شما روزى مى‌‏دهد؛ پس مبادا از ترس گرسنگى و نيافتن اسباب زندگى، از هجرت سر باز زنيد. زيرا اوست كه دعاها را مى‌‏شنود و به نيازها داناست. (60) و اگر از اين مشركان بپرسى چه ‏كسى آسمان‌‏ها و زمين را آفريده و خورشيد و ماه را رام ساخته است، قطعا خواهند گفت: خدا چنين كرده است. پس چگونه اينان از پرستش او باز داشته مى‌‏شوند و به پرستش غير او كشانده مى‌‏شوند؟ (61) خداست كه روزى را براى هر كس از بندگانش كه بخواهد فراخ مى‌‏گرداند و بر هر كس كه بخواهد تنگ مى‌‏گيرد، و جز بر اساس مصلحت اراده نمى‏‌كند، زيرا خداوند، به هر چيزى داناست. (62) و اگر از اين مشركان بپرسى چه ‏كسى از آسمان باران فرو فرستاد و به وسيله آن، زمين را پس از آن‌‏كه خشك و مرده بود با رويش گياهان زنده كرد؟ قطعا خواهند گفت: خدا چنين كرده است. بگو: همه ستايش‏‌ها از آن خداست، با اين حال بيشتر آنان تعقل نمى‌‏كنند و در آيات و نشانه‌‏هاى ما به درستى نمى‌‏انديشند. (63) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
اين زندگى دنيا جز مايه سرگرمى كه آدميان را از حيات برتر اخروى باز مى‏‌دارد و جز بازيچه‌‏اى كه به سرعت پايان مى‌‏پذيرد، نيست، و به يقين زندگى سراى آخرت زندگى واقعى است. اگر اهل دانش بودند درمى‌‏يافتند كه حقيقت همين است كه گفته شد. (64) از آن‏‌جا كه مشركان درست نمى‌‏انديشند و در آراء خود گرفتار تناقض‌‏اند، وقتى سوار كشتى مى‌‏شوند خدا را در حالى‏‌كه عبادت و اطاعت خود را ويژه او مى‌‏كنند، مى‌‏خوانند، ولى هنگامى كه خدا آنان را به خشكى مى‌‏رساند و از ورطه‏‌هاى هلاكت نجاتشان مى‌‏دهد، همان لحظه به شرك مى‌‏گرايند و ديگرى را پروردگار خود مى‌‏پندارند. (65) بگذار هرآن‌چه را به آنان داده‌‏ايم ناسپاسى كنند و از هر آن‌چه در اختيار دارند بهره برند، ولى به زودى فرجام شوم كار خود را خواهند دانست. (66) آيا اين مشركان نديده‌‏اند كه ما شهر مكه و حومه آن را حرمى امن قرار داديم با اين‏كه مردم از اطراف آنان ربوده مى‌‏شوند؟ با اين‏حال، آيا اين مشركان به بت‌‏ها كه پوچ و بى‌‏اساس‏اند ايمان مى‌‏آورند و نعمت‌‏هاى خدا را ناسپاسى مى‏‌كنند؟ (67) كيست ستم‌كارتر از آن‏كس كه بر خدا دروغ بسته و براى خدا شريك قرار داده است؟ و كيست ستمكارتر از آن‌‏كس كه وقتى حق به سويش آمد آن را تكذيب كرد؟ اينان كفرپيشگانند؛ آيا در سراى آخرت جايگاه كافران دوزخ نخواهد بود؟ (68) و كسانى كه در آن‌چه مربوط به ماست، با تمام وجود تلاش كرده و هيچ‌‏گاه از ايمان و اطاعت بازنمانده‌‏اند، قطعا آنان را به راه‌هايى كه به ما منتهى مى‌‏شود، راهنمايى مى‌‏كنيم، و به راستى كه خداوند با نيكوكاران است و رحمت و عنايت خود را بر آنان مى‌‏گستراند. (69) به نام خداوند گسترده‏‌مهر مهربان‏ الف. لام. ميم. (1) روميان در نبردشان با ايرانيان شكست خوردند؛ (2) ميدان اين نبرد و شكست در نزديك‌‏ترين موضع به سرزمين حجاز بود، و [بدانيد كه‏] روميان پس از اين شكستشان پيروز خواهند شد. (3) زمان اين پيروزى در ظرف چند سال آينده- كه از نه سال تجاوز نمى‌‏كند و زودتر از سه سال نيز نخواهد بود- رخ مى‌‏دهد. همه امور- چه پيش از شكست روميان و چه پس از پيروزى آنان- در اختيار خداوند است، و در آن روز كه روميان پيروز شوند، مؤمنان شادمان مى‌‏گردند. (4) شادمانى مؤمنان از آن‌‏روست كه خداوند روميان را يارى خواهد كرد. خداوند هر كه را بخواهد يارى مى‏‌كند و تنها او عزيز و مهربان است پس هر كه را بخواهد عزّت مى‌‏بخشد، و هر كه را بخواهد از رحمت خود برخوردار مى‌‏سازد. (5) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛