روز هفدهم صفحه هفدهم #وصیت_نامه_امام_خمینی (ره) فی المثل ، اگر در كتاب یا نوشته یا گفتاری چند واژه فرنگی باشد، بدون توجه به محتوای آن با اعجاب پذیرفته ، و گوینده و نویسنده آن را دانشمند وروشنفكر به حساب می آورند. و از گهواره تا قبر به هرچه بنگریم اگر با واژه غربی و شرقی اسم گذاری شود مرغوب و مورد توجه و از مظاهر تمدن وپیشرفتگی محسوب ، و اگر واژه های بومی خودی به كار رود مطرود و كهنه وواپسزده خواهد بود. كودكان ما اگر نام غربی داشته باشند مفتخر؛ و اگر نام خودی دارند سر به زیر و عقب افتاده اند. خیابانها، كوچه ها، مغازه ها، شركتها،داروخانه ها، كتابخانه ها، پارچه ها، و دیگر متاعها، هرچند در داخل تهیه شده باید نام خارجی داشته باشد تا مردم از آن راضی و به آن اقبال كنند. فرنگی مابی از سر تا پا و در تمام نشست و برخاستها و در معاشرتها و تمام شئون زندگی موجب افتخار و سربلندی و تمدن و پیشرفت ، و در مقابل ، آداب و رسوم خودی ، كهنه پرستی و عقب افتادگی است . در هر مرض و كسالتی ولو جزئی وقابل علاج در داخل ، باید به خارج رفت و دكترها و اطبای دانشمند خود رامحكوم و مایوس كرد. رفتن به انگلستان و فرانسه و امریكا و مسكو افتخاری پرارزش و رفتن به حج و سایر اماكن متبركه كهنه پرستی و عقب ماندگی است .بی اعتنایی به آنچه مربوط به مذهب و معنویات است از نشانه های روشنفكری وتمدن ، و در مقابل ، تعهد به این امور نشانه عقب ماندگی و كهنه پرستی است . #مقرری_هفدهم