🔻 حضرت آقا در خصوص انتقاد کردن میفرمایند: "انتقاد معنایش این است که هر انسانی بنشیند #عیارسنجی کند، ببیند نقطهی ضعف کجاست، نقطهی قوّت کجاست؛ بعد ببیند این نقطهی ضعف -اگر میتواند #علّت_یابی کند- به کجا برمیگردد، سراغ آنجا برود؛ یعنی آن #ریشه را پیدا کند، اصل را پیدا کند. اگر این کار انجام شد، درست است"
🔹 آیا نقدهای ما بر همین قاعده هست؟! عیارسنجی میکنیم؟ نقطه ضعف رو شناسایی میکنیم؟ نقطه قوت رو پیدا میکنیم؟ علت یابی میکنیم؟ ریشه یابی میکنیم؟ راهکار پیدا میکنیم؟ و .... یا نه فقط مثل نق نقوها و غرغروها مدام ایرادهای بنی اسرائیلی میگیریم؟!!!!!
🔻 حضرت آقا میفرمایند: "#سیاهنمایی هنر نیست؛ اینکه برداریم همینطوری بیهوا، این دستگاه را، آن دستگاه را، این قوّه را، آن قوّه را #بدون_هیچ_تمییزی محکوم کنیم؛ خب هر کسی، هر بچّهای هم میتواند سنگ دستش بگیرد شیشهها را بشکند، #اینکه_هنر_نیست. هنر این است که انسان، منطقی حرف بزند، #منصفانه حرف بزند، برای خاطر هوای نفْس حرف نزند، برای خاطر جهات شخصی حرف نزند، برای خاطر قدرتیابی حرف نزند، خدا را در نظر داشته باشد."
🔻 حضرت آقا میفرمایند: "انتقاد معنایش چیست؟ انتقاد اگر معنایش عیبجویی است، این نه چیز خوبی است، نه خیلی هنر زیادی میخواهد، نه خیلی اطّلاعات میخواهد؛ بلکه انسان با بیاطّلاعی، بهتر هم میتواند انتقاد کند... انتقاد به معنای عیبجویی، اصلاً هیچ لطفی ندارد. شما بنشین از بنده عیبجویی کن، من هم از شما عیبجویی کنم؛ چه فایدهای دارد؟ نقد، یعنی #عیارسنجی؛ یعنی یک چیز خوب را آدم ببیند که خوب است، یک چیز بد را ببیند که بد است. اگر این شد، آن وقت نقاط خوب را که دید، با نقاط بد #جمعبندی میکند، آنگاه از جمعبندی باید دید چه حاصل میشود."
🔻 حضرت آقا میفرمایند: "نقد را با عیبجوئی و با عصبانیت و با بهانهگیری نباید اشتباه کرد"
🔻حضرت آقا میفرمایند: "بیان انتقادی با کامل کردن پازل دشمن فرق میکند؛ با بدبین کردن مردم یا گستردن بدبینی در فضای عمومی کشور فرق میکند؛ باید واقعاً دلسوزانه باشد."
پ.ن: ما چقدر در نقد معیارها و شاخصهای تعیینی امام جامعه رو رعایت میکنیم؟!!!!!