💢تحف العقول / ترجمه جعفری ; ج ۱ ص ۲۷۲ روزى جمعى از شيعيان و طرفداران امام باقر عليه السّلام خدمت آن حضرت حاضر شدند پس به نصيحت و اندرزشان پرداخته و آنان را بهوش داشت،در حالى كه آن جماعت بى‌توجّه و سرگرم خود بودند،و اين موضوع امام عليه السّلام را بخشم آورد، و پس از اندكى سر بزير افكندن و درنگ سر از زمين برداشته و خطاب به ايشان كرده فرمود: مسلّما اگر قسمتى از گفتار من بر دل يكى از شما نشسته بود[حتما] بدان جان مي‌داد. هان! اى جسمهاى بى‌روح و جان،و اى فتيله‌هاى بى‌سو، گويا شما همچون چوبهاى تكيه به ديوار داده‌ايد،و مانند بتهاى ساخته شده‌ايد،آيا [نميخواهيد]طلا از معدن برگيريد؟!و يا روشنى از نور تابان بيابيد؟ !يا مرواريد از دريا بچنگ آريد؟گفتار نيك و خوب را از[دهان] هر كس كه درآيد-هر چند كه خود او بكار نبندد. #امام -#باقر العلوم sa🌿