هدایت شده از دلنوشته های یک طلبه
🔹پیشنهاد به کنشگران عزیز امر به معروف و نهی از منکر
✍ محمد رضا حدادپور جهرمی
🔺 اولا باید از کسانی که اهل امر به معروف و نهی از منکر هستند، تقدیر کرد و براشون آرزوی سلامتی و حسن عاقبت کرد.
🔺 ثانیا نباید به کسانی که توان و شرایط روحی و اجتماعی امر به معروف و نهی از منکر ندارند، توپید و جوری با اونا حرف بزنیم که به کل از همه چیز ناامید بشن.
🔶 بذارید یه خاطره کوتاه بگم:
دو روز پیش اتفاق افتاد. فردی که با هم این خاطره را تجربه کردیم از دوستان عزیزی هستند که من به اسم ایشون قسم میخورم. بدون تعارف. از بس روحانی بزرگوار و خودساخته ای هستند.
عرض میکردم. در جلسه کاری بودیم. یکی از مسئولین حرفی زد که خداوکیلی ناحق بود. قشنگ مشخص بود که از روی مطالعه و اطلاع نیست. بنده همون لحظه اعتراض کردم. بحث بالا گرفت. تا جایی که دوربینها قطع کردند تا تکلیف بحث ما روشن بشه. چون اگر پخش میشد، حاضرم قسم بخورم که دشمن از اون سوتی میگرفت و دیگه نمیشد جمعش کرد و افتضاح به بار میومد. فقط یک ربع من و آن مسئول محترم درگیر بودیم. رفیق عزیز و هملباس ما هم کنارم نشسته بود. بحث ما به طرفی کشیده شد که این رفیق ما با یه جمله میتونست جمعش کنه و اون مسئول عالیرتبه هم متقاعد میشد و شاید همه چیز ختم به خیر میشد.
حالا همه منتظر بودند که رفیق ما حرف بزنه. ولی یک لحظه، قبل از این که بخواد میکروفن رفیقم روشن بشه، متوجه شدم که داره میلرزه. بنده خدا دستاش یخ کرده بود. شده بود مثل یه تیکه یخ!
من که همون لحظه قید حمایت رفیقم از خودم زدم. حدسمم درست از آب دراومد. تا بلندگوش روشن شد، در حالی که صداش میلرزید، حرفی زد که ۱۸۰ درجه خلاف حرف من بود. اینجوری بگم که حتی اسباب خنده جماعت از من و اعتراضی که کرده بودم فراهم شد.
خلاصه. گذشت. جلسه تمام شد و من رفتم وضو گرفتم و اتفاقا پشت سرش هم نماز خوندیم.
بعد از نماز، وقتی همه رفتند بهم گفت: حق با تو بود اما من روحیه کلنجار رفتن با اینا ندارم. میترسم توی جمع، حرفی بزنم که همه بد نگام کنن و دلشون نخواد که حرف من درست باشه.
گفتم: میدونم. من اصلا از تو توقع حمایت و نهی از منکر نداشتم. چون فهمیدم که دستات یخ کرده و داری میلرزی.
گفت: خب اینجوری که خیلی برای تو بد شد. ممکنه اینا جوری صورتجلسه کنن که به ضرر تو بشه.
گفتم: شک نکن که این کارو میکنن. اگه نکنن جای تعجب داره. اما من پای حرفم هستم. تو غصه نخور. به امام حسین اصلا از تو دلگیر نیستم. خیالت راحت.
با تعجب گفت: آخه چرا؟ اگه من شجاعت اینو داشتم که حرف حق بزنم، این بابا دهنشو میبست.
گفتم: اصلا فکرشم نکن. من شرایط روحی تو رو میدونم. تو اینجوری بار نیومدی. تقصیر خودتم نیست. اشکال نداره. ولی اگر میخوای اذیت نشی و تضییع حق نشه، رو خودت کار کن که زود دست و پات یخ نکنه و نترسی.
رفقا
🔺🔻پیشنهادم اینه👇
به جای این که مدام آیه و روایت درباره امر به معروف و نهی از منکر برای مردم بخونین، به جای این که مدام بهش بگین بیغیرت هستی و در قتل شهدا شریک هستی و مدام بهش استرس و زدگی از دین حاصل کنی، واسش دوره بذار که اعتماد به نفسش تقویت بشه و شجاعت حرف زدن در جمع پیدا کنه.
همین
وگرنه کی بدش میاد با مردم با مهربانی و دانش و وزانت، تذکر لسانی بده و ارتباط بگیره و نهی از منکر کنه؟!
پس لطفا به فکر این مسئله باشید و به سادگی از کنارش رد نشید.
مردم مسلمونن اما اعتماد به نفس ندارند. مثل رفیق ما زودی دست و پاشون یخ میکنه. وگرنه خیلی هم آدمای گل و مومنی هستند.
لطفا این پست را اینقدر منتشر کنید که ادمین های کانال ترویج حجاب و ترویج امر به معروف و نهی از منکر به طور جدی و اصولی به این مسئله فکر کنند.
خدا حفظتون کنه🌷
#ضرورت_تقویت_اعتماد_بنفس
#حجاب
#لطفا_نشر_حداکثری
@Mohamadrezahadadpour