#معرفی_شهید 🥀شهید محمدرضا ابوالپورمفرد یکی از رزمندگان رشید اسلام بود. وی در مهربانی خلوص و شجاعت زبانزد بود. محمدرضا از کودکی در کنار برادرانش که از مبارزان علیه رژیم شاه بودند، درس ایستادگی و مردانگی آموخت و بعد از شهادت دو برادرش احمدرضا و غلامحسن درحالی که دانشجوی رشته زبان دانشگاه شهیدبهشتی تهران بود، درس و تحصیل را رها کرد و عازم جبهه های حق علیه باطل شد. به عنوان فرمانده دسته گردان امام مهدی (عجل الله) در عملیات های مختلف شرکت کرد و بارها در این مسیر دچار جراحت شد اما از ادامه راه باز نماند. 📚کتاب«تپه های ریشن» روایتی از رشادت ها و مردانگی های این شهید سرافراز است. 📌برشی از کتاب «تپه های ریشن»: آهسته و ترکش خورده بلند شدم. از محمدرضا جدا شدم، راه افتادم بروم، اما دیگر جانی نداشتم؛ کمرم از ترکش خمپاره می سوخت. باورم نمی شد، سید کریم ستوده رفته بود روی مین، درست سه متریِ من! تیر هم خورده بودم، پهلوی راستم سوراخ شده بود، خون ازش شرشر می ریخت بیرون. درمانده شده بودم اما باید مقاومت می کردم. هر قدم که بر می داشتم بیشتر عذاب می کشیدم، دست برادران مجروحم به سمتم دراز می شد اما توان یاری رساندن به آنها را نداشتم. دشمن سد را پوکانده بود و تا گردن توی آب و گِل بودیم. به هر طرف سر می‌چرخاندم پیکر شهدایی را می دیدم که تا دقایقی قبل شانه به شانه شان در مقابل دشمن ایستاده بودم! کربلا بود انگار! 📖صفحه۱۶۰ فصل دوم