هدایت شده از دلنوشته های یک طلبه
🔹 ایشان همان رحمهً للعالمین هستند.
دو شبانه روز کامل که برای نوشتن یک پست در خصوص پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم فکر کردم.
از آیات و روایات و سخن بزرگان و مجموعه فیش های سخنرانی علما و... گرفته تا دست نوشته های سالهای گذشته ام و مطالب ادمین های صاحب فکر و صاحب سبک و...
تا اینکه دقایقی قبل، نفهمیدم چه شد که یهو به کریمه ۱۵۷ اعراف رسیدم و مثل برق گرفته ها خشکم زد!
مخصوصا این فراز نورانی:
«وَیَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلاَلَ الَّتِی کَانَتْ عَلَیْهِمْ»
( بار گران را از دوش آنها برمیدارد و از غل و زنجیرشان میرهاند.)
هر چه غل و زنجیر به پای انسان ببندد و سبب اسارتش شود مذموم است و در منطق پیامبر باید با آن جنگید تا ضایع و نابود شود.
چه با قلم
چه با بیان
و چه ...
در آن روزگار نیز مردم مریض میشدند. به پیامبر مراجعه میکردند. نه از باب یک طبیب و حکیم. بلکه از باب اعتقاد و ایمان و محبتی که به ایشان داشتند. وگرنه جایی نیامده و احدی نگفته پیامبر و اهل بیت به طبابت اشتغال داشتند.
مردم مراجعه میکردند و حالا یا توقع دعای خیر داشتند و یا انتظار معجزه و کشف و کرامت داشتند که دردشان مرتفع یا صبرشان بیشتر شود.
و بودند معدودی که طالب استفاده از علم بیکران و دانش الهی پیامبر بودند و به ایشان مراجعه میکردند.
برخورد پیامبر با این دسته مراجعات و سوالات جالب بود. مانند تمام برخوردهای پیامبر.
پیامبر به هیچ وجه مریضی و بیماری مردم را #سوء_تفاهم ندانستند. چه منشأ بیماری، مسائل معمولی باشد و چه به فرض از قلعه های یهود و نصارا به سایرین سرایت کرده باشد.
👈 در منطق پیامبر، بیماری #سوء_تفاهم نیست و نباید با سخنان دو پهلو و پاس دادن بحث از #جریان خاصی مثلا پرده برداشت که هنوز روشن نیست.
پیامبر به آرامش روانی و اذهان عمومی احترام میگذاشتند و در خصوص مسائل علمی، ژست اپوزیسیون نمیگرفتند.
پیامبر صبورانه و عالمانه توصیه هایی داشتند. اما در حد قدرت فهم مردم و با کلماتی حساب شده.
مثلا:
🔺دستمال گوشت را در خانه جا ندهید که آرامگاه شیطان است.
(وسائل الشیعه، ج۳، ص ۵۷۲)
🔺شب در خانه هایتان زباله و خاکروبه را نگه ندارید و در روز آنها را بیرون ببرید که آن، نشیمنگاه شیطان است. (همان)
🔺ظرف های خود را بدون پوشش نگذارید که اگر چنین کنید شیطان در آن آب دهان می اندازد و از آن، آن چه را که بخواهد می خورد.
(وسائل الشیعه، ج۳، ص ۵۵۷)
و ...
چنان که از ظاهر این گونه روایات که شمار آنها بسیار است فهمیده می شود، منظور از شیطان یا شیاطین، #میکروب است.
ویژگی شیاطین، سركشی و تجاوزگری است و انسان یا جن و یا هر جنبندهای كه در محدودۀ عمل خود سركشی كند، شیطان خوانده میشود و ابلیس بزرگترین شیطان است، از اینرو با توجه به سركشی و اضرار به انسان، بهترین تعبیر برای میكروب مضر، استفاده از نام «شیطان» بوده است كه در روایات بسیار وارد شده است.
در برخی دیگر از روایات، به صورت استعاری از موجود نامرئی سودمند به «سكّان» یا «ملائكه» و گاهی به «اهل» تعبیر شده است؛ همچنان كه در پیخواهد آمد، این موجودات همان میكروبهای مفید هستند.
ادامه ... 👇
#حدادپور_جهرمی
#دلنوشته_های_یک_طلبه