یادداشت میهمان دلنوشته عجیب یکی از دوستان طلبه درباره «اشتیاق دانش‌آموزان به شنیدن درباره دین و مخالفت برخی مسؤولانِ [...] با حضور طلاب در مدارس» 😳 به نام خدای دوست و مهربان حالا که بحث "دهه هشتادی ها" و "دهه نودی ها" و "نسل زد" و "مستأصل شدن والدین در تربیت بچه‌ها" و "عدم حضور طلاب و روحانیون بین نسل جدید برای شنیدن سخن آنها" ... داغ است، بگذارید چند خطی از تجارب شخصی خود بنویسم: الان نزدیک ۱۷ سال است که در ایام تبلیغی در مدارس و دبیرستان‌های دخترانه و پسرانه فعالیت دارم؛ با کمترین حق الزحمه تبلیغی. اولش که وارد کلاس می‌شم، برخی از بچه‌ها شروع می‌کنن به مسخره بازی و متلک گفتن و ... بعضی‌ دخترها هم کشف حجاب می‌کنن! ولی وقتی باهاشون رفیق می‌شم و چند تا حدیث و روایت مناسب با حال و هوای بچه‌گی می‌گم جو کاملاً عوض می‌شه، جوری که خدا شاهده زنگ تفریح هم از کلاس بیرون نمی‌رن و اصرار دارن بازم براشون صحبت کنم. خیلی تشنه فهمیدن و یادگیری دین و معنویت سالم هستن. چند تا از الگوهای علماء و شهداء رو که تعریف می‌کنم، اشک تو چشمهای خیلی‌هاشون جمع می‌شه؛ همونایی که اولش حرفای زشت و رکیک می‌زدن یا بی‌حجاب بودن! ولی همیشه هم قضیه راحت نیست؛ چون یک مشکل مهم وجود دارد: در حالی که برخی معلمان لائیک یا بی‌دین مغز بچه‌ها رو از مطالب سخیف و انحرافی پر می‌کنن و نیاز زیادی به رفع این شبهات هست، متأسفانه معلم‌ها و مدیران زیادی هستن که با حضور طلبه‌ها در مدارس مخالفت می‌کنند! در طول چند سال اخیر، مدیران مدارس و مسئولین آموزش و پرورش ناحیه‌ها شاهد اثرات مثبت حضور طلاب در مدارس بوده‌اند، ولی با این حال، سنگ اندازی های فراوانی صورت می‌گیره؛ و خدا می‌دونه که برای رفتن به یه کلاس، باید چند "خان رستم" رو طی کنیم! خلاصه اینکه: از بهترین لحظات زندگی من، حضور در جمع دانش‌آموزان و بیان واقعیات و زیبایی‌های دین به زبان خودشان است، البته اگه برخی مسئولین و مدیران بیماردل بگذارند... #یادداشت_میهمان #نسل_زد #دهه_هشتادی_ها #دهه_نودی_ها #طلاب_و_روحانیون 🇮🇷 کانال قرارگاه اساتید و طلاب انقلابی 🍂 @gharar_a