⚫️ اعمال روز عاشورا به نقل از #مفاتیح_الجنان ⬛️ روز عاشورا🔻🔻 2⃣ عدم اشتغال به کارهای دنیا مشغول کارى از کارهاى دنیا نگردند و از براى خانه خود چیزى ذخیره نکنند 3⃣ مشغول گریه و اقامۀ عزا [دسته جات سینه زنی] مشغول گریه و نوحه و مصیبت باشند و تعزیت امام حسین(ع) را اقامه نمایند و به ماتم اشتغال نمایند به نحوى که در ماتم عزیزترین اولاد و اَقارب خود اشتغال مى نمایند. [امام خمینی: تكليف مردم است دسته هاى شكوهمند بيرون بياورند. دسته هاى سينه زن شكوهمند؛ صحیفه امام/1/ 100] 4⃣ خواندن زیارت عاشورا 5⃣ لعن بر قاتلان حضرت هزار مرتبه لعن بر قاتلان آن حضرت: اَلّلهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَینِ(ع) 6⃣ تعزیت گفتن به یکدیگر اَعْظَمَ اللّهُ اُجُورَنا وَاُجورَکمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ وَجَعَلَنا وَاِیاکمْ مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلِیهِ الاِْمامِ الْمَهْدِىِّ مِنْ الِمُحَمَّدٍ عَلَیهِمُ السَّلامُ #ترجمه: بزرگ گرداند خدا پاداش ما و شما را در سوگواریمان براى حسین(ع) و قرار دهد خداوند ما و شما را از خون خواهانش به همراه ولیش امام مهدى(عج) از خاندان محمد علیهم السلام 7⃣ مقتل بخوانند و یکدیگر را بگریانند در روایت است که اولین چیزی که در ملاقات حضرت #حضر(ع) و #موسی(ع) اتفاق افتاد، این بود که حضرت خضر بلاهایی که بر آل محمد وارد میشود را خواند، پس هر دو به شدت گریستند. 8⃣ آب دادن هرکس نزد قبر حسین(ع) باشد و به مردم آب دهد، مثل کسى باشد که لشکر آن حضرت را آب داده باشد و با آن جناب در کربلا حاضر شده باشد. 9⃣امساک تا عصر و افطار با غذای اهل مصیبت شایسته است که شیعیان در این روز امساک کنند از خوردن و آشامیدن بى آنکه قصد روزه کنند و در آخر روز بعد از عصر افطار کنند به غذایى که اهل مصیبت مى خورند مثل ماست یا شیر و امثال آنها نه مثل غذاهاى لذیذه 🔟 هئیت صاحبان مصیبت لباس تمیز بپوشند و بندها(ی لباس) را بگشایند و آستین ها را بالا کنند به هیئت صاحبان مصیبت. 🔴خواندن هزار مرتبه سوره «توحید» در این روز فضیلت فراوانى دارد.  امام صادق(ع) فرموده است: "هر کس در روز عاشورا هزار مرتبه سوره «توحید» را  بخواند، خداوند رحمان به وى نظر (رحمت) افکند و هر کس را که خداوند رحمان (با دیده رحمت) نظر کند، وى را مجازات نخواهد کرد. 🔴 جمع بندی مفاتیح الجنان از آداب عاشورا پس باید که در روز عاشورا آدمى مشغول کارى از کارهاى دنیا نگردد و مشغول گریه و نوحه و مصیبت باشد و امر کند اهل خانه خود را که تعزیه آن حضرت را بدارند و مشغول ماتم باشند چنانکه در ماتم عزیزترین اولاد و اقارب خود مى باشند و در آن روز امساک کند از خوردن و آشامیدن بى آنکه قصد روزه کند و در آخر روز بعد از عصر افطار کند اگر چه به شربت آبى باشد ولی روزه تمام ندارد و در آن روز آذوقه در خانه ذخیره نکند و نخندد و مشغول لهو و لعب نگردد. 🔹تلخیص از مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی

محرم، ماه تزکیه است؛ تزکیه‌ای که حسین (علیه‌السلام)، در ماه محرم به ما میدهد، از ماه مبارک رمضان، بالاتر است. باید از ماه محرم، انتظار مغفرت و پاکی از گناهان و تزکیه نفس داشته باشی. همین که میروی عزای امام حسین و حسین‌حسین میگویی، تزکیه نفس پیدا میکنی. لذا باید بعد از محرم، رذائل اخلاقی‌ات کم شده باشد، و الا معلوم میشود که جلوی امام حسین مقاومت کرده‌ای و نگذاشته‌ای دلت را آباد کند @Tanhamasir_ir

🏴یاد دیشب که همه، میگفتیم مکن ای صبح طلوع صبحی طلوع کرد، که آغاز روضه هاست امروز عاشقانه ترین روز لاله هاست حیَّ علی العـــزا، حیَّ علی البـــکا امروز فاطــمه، مهمان کربـــلاست 🏴🏴🏴🏴🏴

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام @saLhontamhamasir

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #شهیدان_کربلا فرازی از یک #ترجیع_بند 🔹آینه در کربلاست🔹 خسته‌ام از این قفس ناله زنم در قنوت أغثنی یا مُخرِجَ یونُسَ مِن بطنِ حوت یار، مرا می‌خرد دل ز قفس می‌پرد عشق، مرا می‌برد تا ملکوت از قنوت عمر من از کودکی سر شده با این امید می‌شوم آیا شهید؟ با تو و در پیش روت؟ قصۀ ما تازه نیست... این زره اندازه نیست... کاش بلندم کند دست تو بعد از سقوط ذکر مصیبات یار خاصه دمِ احتضار می‌دهدم شستشو به جای غسل و هنوط «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» آه، تو دریاب یا راحمَ شیخ الکبیر بسته شده آب یا رازقَ طفل الصغیر قصه غم‌انگیز شد، عشق، عطش‌خیز شد روضۀ آب است و اشک، شعله کشد در مسیر صبر خدا را ببین، کرب‌و‌بلا را ببین کودک شش‌ماهه‌اش می‌خورَد از تیر شیر نالۀ هونٌ عَلَیّ زلزله شد در جهان خون تو از آسمان، خواند: إلیک المصیر بس کنم این قصه بس، آه از آن دم که از سینۀ مجروح خود کشیدی آهسته تیر «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» وادی عشق است و شد نوبت هل مِن مزید آه که هُرم عطش... آه که ثقلُ الحدید... دعوت خون خداست «آینه در کربلاست ما همه بی‌غیرتیم» نوبت اکبر رسید لالۀ پرپر شده! از تو جهان پُر شده می‌رسد از کربلا شهید بعد از شهید داغ جوان می‌کند روز پدر را سیاه داغ جوان می‌کند موی پدر را سپید بار دگر ای جوان اذان بگو بعد از آن غربت او را بخوان که یا وحید الفرید: «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» روضه به غیرت رسید سینه‌زنان سینه‌چاک بیرق و زنجیر و سنج شعله‌زنان روی خاک مشک و عَلَم روی خاک دست قلم روی خاک صبر کن ای روضه‌خوان هیأت ما شد هلاک سوی حرم می‌رویم زیر عَلَم می‌رویم گو که نمانَد ز ما هیچ به غیر از پلاک گوش کنی گر هنوز می‌رسد از کربلا نالۀ هل من معین نالۀ ادرک اخاک فدای تو سر، حسین! آه برادر! حسین! لحظۀ آخر حسین! حسین! روحی فداک «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» نور خدا را ببین در سحرِ کوه طور سوز مناجات کیست؟ یَبعثُ مَن فی القبور گرم نماز شب‌اند دلخوشی زینب‌اند محفل یاران عشق هیأت اصحاب نور دشت، سراسر سکوت وجه خدا در قنوت إنَّ لک فی النهار... آه از آن نفخ صور ناشئةُالیل هم تشنۀ ترتیل توست إنَّ لک فی النهار... آه که یوم النّشور... إنَّ لک فی النهار... رأس تو بر روی نی إنَّ لک فی النهار... رأس تو کنج تنور «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» عرش خدا ولوله ارض و سما در قیام «وای حسین کشته شد» روضه همین والسلام ماه محرم کجاست؟ صاحب این دم کجاست؟ سینه‌زنان را ببین در عطش انتقام روضه به آخر رسید گریه ولی ناتمام نالۀ جانسوز کیست از حرمت صبح و شام؟ و أهلُکَ کالعَبید و صُفُّدوا فی الحدید باید از اینجا به بعد روضه بخواند امام «تا تو شدی کشته ما بی‌سر و سامان شدیم» غلغله شد در حرم ولوله شد در خیام «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» اول دلتنگی است تازه شب آخری چه کردی ای روضه‌خوان چه کردی ای منبری «ای که به عشقت دچار»... «عجب گلی روزگار»... بر لب ما سال‌هاست که می‌کند دلبری «عشرت عالم فروخت» هر که دمی دید سوخت رأس تو را در تنور خونی و خاکستری «جان یارالی جان حسین حامی قرآن حسین»* می‌کُشدم داغ تو... خاصه اگر آذری... با تو اگر سرنوشت برد مرا در بهشت باز بسوزاندم این دو دمِ کوثری: «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» 📝 #حسن_بیاتانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ * مصرع ترکی از حاج ولی الله کلامی

🏴 #دستۀ_عزاداری یعنی دستۀ رزم! یعنی کاش در کربلا بودیم و حسین(ع) را یاری می‌کردیم! 📌چرا دسته‌های عزاداری، از ده شب قبل تا ظهر عاشورا به اقامۀ عزا می‌پردازند؟ چون این دسته‌ها، دسته‌های عزا و سوگواری نیستند، بلکه دسته‌های نصرت حسین(ع) هستند که می‌‌خواهند حسین(ع) را یاری کنند. لذا بعد از ظهر عاشورا که خبر شهادت حسین(ع) می‌رسد، دسته‌های عزا، به خانه‌ها و تکیه‌ها می‌روند و عزاداری به نوع دیگری ادامه پیدا می‌کند. 📌معنای دسته‌های عزاداری این است که «ای حسین! کاش ما در کربلا بودیم و تو را یاری می‌کردیم» دسته‌های عزاداری یعنی دسته‌های رزم، یعنی سازمان‌دهی نیروهای مقاومت، یعنی همان کسانی که آماده هستند دشمنان حسین(ع) را نابود کنند. استاد پناهیان - ۹۶.۷.۵