#جایگاه_رزق_انسان #قسمت_هفتم حضرت اميرالمؤمنين(ع) باب گرانقدري را نسبت به ثروت باز نمودند كه مي فرمايند: «چه زشت است خواري در هنگام نياز، و ظلم هنگام ثروت» و سپس در يك جمله فوق العاده نوراني مي فرمايند: «اِنَّ لَكَ مِنْ دُنْياكَ، ما اَصْلَحْتَ بِهِ مَثْواكَ وَ اِنْ جَزِعْتَ عَلي ما تَفَلَّتَ مِنْ يَدَيْكَ فَاجْزَعْ عَلَي كُلِّ ما لَمْ يَصِِلْ اِلَيْكَ»؛ اي پسرم! دنياي تو براي تو همان قدر است كه قيامتت را اصلاح كند و اگر به جهت آنچه از دستت رفته نگران و ناراحت هستي، پس نگران باش براي همة آنچه در دست نداري. 🌺✅ حضرت مي فرمايند: آن مقدار از ثروت دنيا از تو است كه مي تواني به كمك آن قيامت خود را اصلاح كني، بقيّه اش مال تو نيست و اين قدرش هم برايت حتمي است. ✅👌 محال است خدا كار لغو كند، چون حكيم است. اگر ما را خلق كند و رزق مناسب ما را براي ما خلق نكند، مسلّم ما به نتيجه اي كه بايد در راستاي خلقت خود برسيم، نمي رسيم. 🌺 اگر خداوند ما را در اين دنيا نگه دارد، كار لغو كرده است. پس حتماً ما را براي ابديت خلق كرده است، پس بايد رزق مناسب اصلاح ابديت ما را به ما برساند 🌺 و لذا حتماً به ما رزق مي دهد و حتماً هم به ما آن رزقِ مناسب ابديت را مي رساند. ثروتي كه ما را از ابديت باز كند، رزق ما نيست. ✅ خداوند آن رزقي كه ما را به ابديت بكشاند و قيامت ما را اصلاح بكند، حتماً به ما مي رساند و حضرت مي فرمايند: پس حرص و غصّه ندارد، چون رزق حقيقي تو آني است كه قيامت تو را براي تو اصلاح كند و اين رزق مطمئناً همواره نزد تو است، مواظب باش از اين مسئله مهم غفلت نكني. ✅👌 خوب است اين برهان را به قلب خود برسانيد تا در زندگي محكم شويد، مي گوييم: اگر خدا حكيم است، مسلّم كار لغو نمي كند و اگر ما را براي اين دنيا خلق كرده و با مرگ همه چيز تمام مي شود، پس كار لغو كرده است، 🌺✅ در حالي كه روشن شد كار لغو نمي كند، پس ما بايد حتماً به ابديت و قيامت برسيم. به ابديت رسيدنِ ما توشه مي خواهد، توشه معنوي به نام نبوّت و توشة مادّي به نام رزق. 👌🌺 پس حتماً رزقي كه ما را به ابديت برساند، - اعم از رزق معنوي و رزق مادي - با ما خلق كرده است. 🌺🌺🌺🌺 حالا مالتان را يعني آنچه را كه به واقع ثروت حقيقي شما است به شما بدهند يا آنچه را كه ثروت حقيقي شما نيست و ربطي به ابديت شما ندارد؟ مردم اكثراً ثروت غير حقيقي را مي خواهند. مثلاً اگر لباس براي آن است كه اوّلاً: وسيلة كرامت و عزّت من باشد، ثانياً: مرا از گرما و سرما حفظ كند، اين لباس در واقع ثروت حقيقي من است، امّا اگر مي خواهم با لباس توجّه شما را به خودم جلب كنم، ديگر اين رزق حقيقي من نيست و نه تنها به وسيلة آن، ابديت خود را آباد نكرده ام، بلكه ابديتم را خراب كرده ام. ✅👌 حضرت علي(ع) مي فرمايند: پسرم! رزق تو همان اندازه اي است كه زندگي دنيايي ات را طوري سر و سامان دهد كه بتواني به كمك آن ابديتت را اصلاح كني، اگر دنبال بقيّه اش رفتي، درست به دنبال ضدّ رزق خودت رفته اي و آنچه را هم مي توانستي با رزق اوّليه ات در راستاي اصلاحِ قيامت خودت به دست آوري، تخريب كرده اي. ✅🌺 شما عموماً مال مناسبي كه بتوانيد لباس و مسكن و غذا براي خود تهيه كنيد، داريد، بقيّه اوقاتي را كه صرف بيشتر كردن اين مال مي كنيد بايد صرف معرفت و عبادت خدا كنيد، ✅ و سرمايه ارتباط با خداوند را در اين دنيا به دست آوريد، تا در قيامت كور محشور نشويد، چون كسي كه در اين دنيا قلب خدابين پيدا نكرد، در قيامت كور محشور مي شود كه آيه 124 سوره طه به آن اشاره مي كند. ✅👌 پس پولي كه بتواني با آن يك زندگي ساده فراهم كني و آن زندگي را بستر معرفت و عبادت حق قرار دهي، برايت مفيد است،🌺 اما اگر پول زيادي برايت بيايد كه ديگر به اين خانه و اين نوع غذا راضي نشوي و عملاً پولي باشد كه فرصت عبادت را از تو بگيرد، در واقع پول اوّليه اي كه فرصت بود براي آباداني قيامت، با پول اضافه از بين مي رود. ✅👌 خلاصه اين كه رزق حقيقي شما، شما را نجات مي دهد، ولي آنچه رزق حقيقي شما نيست، شما را از بين مي برد. كسي كه عاقل است، همين كه با ثروتي روبه رو شد، مي انديشد كه آيا اين رزق من است يا رزق بقيّه است و بايد از طريق من به آن ها برسد، ✅✅✅ اين همه بخشش كه در اهل البيت(ع) مي بينيد، به جهت اين است كه آن ها ثروت ها را رزق خودشان نمي بينند. اگر كسي خواست چيزي به شما ببخشد، اوّل بايد مطمئن باشيد كه آيا او حق دارد آن را ببخشد، يا اصلاً حق چنين بخششي را ندارد، و مال كس ديگري است كه در دست اوست، پس بايد به صاحبش بدهد. چيزي كه به واقع رزق ما است آن قدر راحت و روان مي آيد كه انسان هيچ دغدغه اي نسبت به آن برايش پيش نمي آيد، ولي چيزي كه رزقمان نيست و از سر حرص مي خواهيم به دست آوريم، نسبت به آن دو مشكل داريم: اوّلاً؛ در عين اين كه به دست ما نمي رسد، بقيّة زن

#جایگاه_رزق_انسان #قسمت نهم اگر بفهميم رزقي به دنبال ماست و ما را مي يابد، پس ديگر در هنگام نياز جا ندارد خود را خوار كنيم. 🌺 حتّي وقتي سعي مي كنيم مدرك بالاتر بگيريم بايد قصد ما اين باشد كه زمينه خدمت بيشتر را براي خود فراهم كنيم، ولي اگر براي به دست آوردن رزق بيشتر، اميدمان به مدرك بود، حتماً ناكام مي شويم. 🌺 مگر تا حالا ديپلم شما به شما رزق داد كه حالا اميد داريد فوق ليسانس شما به شما رزق بدهد؟ امامِ من و شما به ما گفته است رزقمان تأمين است، حالا وظيفه است ليسانس داشته باشي، يا فوق ليسانس آن موضوع ديگري است. 🌺✅ اگر تهديد اهل دنيا را براي تنگ كردن رزقمان بپذيريم نسبت به اين حرف امام معصوم غافل هستيم، واقعاً نهايت دانايي و شعور است اگر متوجه باشيم هيچ كس نمي تواند رزقي كه خداوند براي ما مقرّر فرموده است، از دست ما بربايد. 🌺🌺 پيامبرخدا(ص) مي فرمايند: «لا تَسْتَبْطِؤُا الرِّزْقَ فَأِنَّهُ لَمْ يَكُنْ عَبْدٌ لِيَمُوتَ حَتّي يَبْلُغَهُ آخِرُ رِزْقٍ هُوَ لَهُ، فَاتَّقُوااللهَ وَ اَجْمِلُوا فِي الطَّلَبِ، اَخْذِ الْحَلالِ وَ تَرْكِ الْحَرام»؛ يعني رسيدن رزق به خود را كُند مپنداريد، ممكن نيست بندة خدا بميرد مگر اين كه آخرين قسمت از رزقي كه برايش مقدّر شده به او برسد، پس تقوا پيشه كنيد و در طلب رزق بسنده كنيد در به دست آوردن حلال و ترك حرام. 🌺🌺 همين طور كه ملاحظه مي كنيد؛ ممكن است فكر كنيم رزق ما نرسيده و بعد تصوّر كنيم كسي مي تواند رزق ما را تنگ كند، حضرت مي فرمايند: اين طور نيست، آري! ترك وظيفه و يا انجام گناه باعث تنگي رزق مي شود كه اين هم مربوط به خودمان است. عمده آن است كه نگران نقش بقيه در تنگ كردن رزق خودمان نباشيم. 🌺 پس ما دو وظيفه داريم: يكي؛ خوار نكردن خود هنگام نياز، و ديگري؛ ستم نكردن به ديگران هنگام بي نيازي، و بدانيم چنانچه ثروت داريم و به مستحق آن ندهيم، بد امتحان داده ايم، و اگر نداريم و التماس كنيم هم بد امتحان داده ايم. 🌺🌺 آري؛ رزقتان ممكن است به اين باشد كه مثلاً از طريق كسب و كار مشخصي به دست شما برسد، مثل كاسب و معلّم، من و شما مي رويم به طرف كاري كه برايمان فراهم شده، تا خداوند رزقمان را بدهد و مي دانيم رزّاق خداست و او چنين مقدّر كرده است كه رزق ما از اين طريق به دست ما برسد.🌺 در اين جا معلّمي و مغازه داري، وسيله است، ولي رزّاق خدا است، منتها چنين مقدّر فرموده كه رزق ما از اين طريق برسد. امّا اگر ابزارها مقصد شد، خدا از مقصد بودن مي افتد و در واقع رزّاق واقعي را گُم مي كنيم، در اين حالت است كه انواع انحراف ها اعم از گناه و خواري و ظلم در زندگي وارد مي شود. استاد طاهرزاده ادامه دارد ..... @saLhintanhamasir

#جایگاه_رزق_انسان #قسمت دهم گر نظرتان باشد حضرت در يك جملة فوق العاده اساسي جايگاه رزق را در زندگي تعيين كردند تا زندگي ما بازيچة رزق ما نشود، بلكه رزق وسيله و ابزار كار اصلي ما قرار گيرد، فرمودند: «اِنَّ لَكَ مِنْ دُنْياكَ، ما اَصْلَحْتَ بِهِ مَثْواكَ وَ اِنْ جَزِعْتَ عَلي ما تَفَلَّتَ مِنْ يَدَيْكَ فَاجْزَعْ عَلي كُلِّ ما لَمْ يَصِلْ اِلَيْكَ»؛ از دنيا آن قدرش مال توست كه به كمك آن قيامتت را كه جايگاه اصلي توست، اصلاح كني و اگر نسبت به آنچه از دست داده اي، نگران هستي، پس بايد نگران باشي نسبت به آنچه هنوز به دست نياورده اي. 🌺✅ ملاحظه مي كنيد كه حضرت مي خواهند ما را متوجّه آن رزقي بكنند كه فعلاً در دست داريم و ما را نسبت به دو حالت وَهميِ گذشته و آينده، آزاد نمايند؛ نسبت به آنچه از دست داده ايم و نسبت به آنچه به دست نياورده ايم، و ذهن ما را نسبت به هر دوي آن ها آزاد كنند 🌺 تا بتوانيم به وظيفة اصلي خود بپردازيم و متوجّه باشيم آنچه در دست داريم براي آباد كردن قيامت كافي است. لازم است تحت تأثير مكتب هاي غيرديني كه افق زندگي را تيره و تار مي كنند، قرار نگيريد.✅👌 بعد از رنسانس يك سلسله افكار وحشي و انحرافي وارد نظام فكري جهان شد. پيامبران همواره به بشر گوشزد كرده بودند، رزق دست خداست و بشريت هم بر اساس سخن انبياء زندگي و فرهنگ و تمدّن خود را شكل داده بود، عدّه اي به بهانة پيشرفت و تسلّط هر چه بيشتر بر طبيعت، آمدند و حرف هاي پيامبران و اولياء خدا را ضايع كردند، گفتند: اين كه آخوندها و كشيش ها مي گويند رزق دست خداست، مي خواهند ما تلاش نكنيم تا سرمايه دارها همة ثروت ها را براي خودشان تصاحب كنند. و با اين تحليلِ غلط در ذهن افراد جامعه، حرص را به بشريت القاء نمودند، به طوري كه ديگر افراد جامعه و حتي متدينين جرأت نكردند بگويند رزق دست خداست. آري؛ اگر عدّه اي از دين سوء استفاده مي كنند و تنبلي و بي مسئوليتي خود را با اين جمله كه «رزق از اول مقدّر شده و ما نبايد دنبال فعاليت باشيم» توجيه مي كنند، نبايد باعث شود كه دين و شعارهاي دين را ناديده بگيريم، ✅🌺 بايد جلو سوء استفادة اين افراد را از سخنان انبياء و اولياء، بگيريم. ولي آيا با جوّ ساختن روي سخنان ديني، وضع بهتر شد؟! امروز با حرصي كه مردم را فراگرفته، همة زندگي ها دارد نابود مي شود، اگر تا ديروز عدّه قليلي گرفتار حرص دنيايي بودند، امروز اكثر مردم گرفتار آن شده اند و با اين حرص هاي افراطي هرگز چارة كارشان به دست نيامد. 👌✅ اگر ما به سخنان پيامبران خدا اعتماد كنيم، در راستاي انجام وظيفه اي كه خداوند به دوش ما گذارده، نسبت به چپاول ثروتمندان نيز وظيفه خود را انجام مي دهيم و حقّ مستضعفان را از گلوي ثروتمندان در مي آوريم. همان امامي كه مي گويد رزق دست خداست، مي گويد: «ما رَأَيْتُ نِعْمَةً مَوْفُورَةً اِلّا وَ اِلي جانِبُها حَقٌ مُضَيَّعٌ» ؛ يعني نديدم ثروت انباشته اي را، مگر اين كه در كنار آن، حقّي ضايع شده باشد. يعني اگر كوخي هست كاخي در كنار آن سر برافراشته. 🌺🌺 ما براي اين كه در زندگي و در مقابل مسائلي كه با آن روبه رو هستيم تحليل داشته باشيم، نيازمند يك شاخص معصوم هستيم تا جايگاه رزق خود را درست بررسي كنيم و ببينيم چقدر بايد نگران رزق خود باشيم. بدون تحليل صحيح نسبت به رزق، آن هم تحليلي كه از طريق انسان هاي بي خطا يعني معصومين به ما رسيده باشد، همواره سرگردان خواهيم بود. 🌺✅ استاد طاهر زاده ادامه دارد.. @saLhintanhamasir

#جایگاه_رزق_انسان #قسمت_یازدهم همان امامي كه مي گويد رزق دست خداست، مي گويد: «ما رَأَيْتُ نِعْمَةً مَوْفُورَةً اِلّا وَ اِلي جانِبُها حَقٌ مُضَيَّعٌ» ؛ يعني نديدم ثروت انباشته اي را، مگر اين كه در كنار آن، حقّي ضايع شده باشد. يعني اگر كوخي هست كاخي در كنار آن سر برافراشته. 🌺🌺 ما براي اين كه در زندگي و در مقابل مسائلي كه با آن روبه رو هستيم تحليل داشته باشيم، نيازمند يك شاخص معصوم هستيم تا جايگاه رزق خود را درست بررسي كنيم و ببينيم چقدر بايد نگران رزق خود باشيم. 🌺👌 بدون تحليل صحيح نسبت به رزق، آن هم تحليلي كه از طريق انسان هاي بي خطا يعني معصومين به ما رسيده باشد، همواره سرگردان خواهيم بود . به عنوان مثال؛ وقتي در بيابان برهوتي هستيم كه هيچ شاخصي در آن جا نيست، يعني چيزي نيست كه دوري و نزديكي مان را با توجّه به آن مشخص كنيم، بايد بگرديم يك شاخص پيدا كنيم تا موقعيتمان از دستمان نرود. 🌺 در برهوت دنيا و در بيابان پر از فكرهاي گوناگون در مورد رزق، بهترين راه اين است كه حرف امام معصوم(ع) را بگيريد و بقية افكار و اعمال را با آن ارزيابي كنيد، تا همة عمرمان در نگراني از رزق تمام نشود. 🌺✅ اين حرف را نگذاريد در زندگي تان زمين بماند، كه مي فرمايند: رزق اصلي شما برايتان مي آيد. 👌🌺 آري ممكن است در آن رابطه سؤال ها و اشكال هايي برايتان پيش آيد، با مبنا قرار دادن سخن امام، آن سؤال ها را حل كنيد، نه اين كه اگر سؤال برايتان پيش آمد حرف امام را رها كنيد. اگر در حال حاضر كه چند ساعت از شب گذشته است، كسي بگويد هم اكنون شب است و ديگري اشكال كند اگر شب است، چرا من شما را مي بينم؟! آيا درست است كه طرف بگويد: ببخشيد پس روز است؟! يا بايد اشكال را جواب بدهيد و بگوييد علّت اين كه مرا مي بيني اين است كه چراغ روشن است. 🌺✅ در مورد حرف امام معصوم هم موضوع همين طور است، مگر مي شود با اندك اشكالي كه در مورد رزق آن طور كه امام مطرح مي كنند، برايمان پيش مي آيد، از حرف امام معصوم(ع) عقب نشيني كرد، اگر در ابتداي امر كه امثال بنده با سخن امام معصوم روبه رو شدم، تجزيه و تحليلم با آن حرف منطبق نبود، منطقي است كه تجزيه و تحليل خود را - كه عموماً به وَهميات آغشته است - عوض كنم، بعد با تبعيت از سخن امام، به خوبي مي فهمم كه مباني من اشكال دارد كه غلط تجزيه و تحليل مي كنم. ✅✅ بسياري مواقع در نتيجه گيري عجله مي كنيم. امام خميني«رحمة الله عليه» چون مباني و سنن الهي را مي شناختند، در اوج قدرت نمايي صدام، فرمودند: صدام رفتني است، و همان هم شد. در مورد رزق قاعده همان است كه امام معصوم فرمودند، هر چند در ابتدا ممكن است ظاهر قضيه چيز ديگري را نشان دهد. هر چه در آينه جوان بيند پير، در خشت بيش از آن بيند استاد طاهر زاده ادامه دارد ... @saLhintanhamasir

#جایگاه_رزق_انسان #قسمت_دوازدهم جريان هاي دنياگراي امروز، جوّ خاصي را دامن مي زنند، كه آقا! آخوندها مخالف پيشرفت و توسعه هستند و مي گويند كه رزق خودش مي آيد و شما هيچ كاري نكنيد. 💢💢 اين جريان ها هر چه مي خواهند بگويند، خودشان را بيچاره مي كنند، اين توصيه اي را كه امام مي فرمايند، براي آن است كه حرص نزني، و عمرت را فقط صرف دنيا نكني و دنيا را آنچنان تنگ نپنداري كه فكر كني تمام عمرت را بايد صرف كني كه فقط نان و مسكني به دست آوري، بعد هم بميري و از كار مهم تري كه خداوند بر عهده ات گذارده غافل بماني. 💢 پيامبر خدا(ص) در همين رابطه مي فرمايند: «اَغْنَي النّاسِ مَنْ لَمْ يَكُنْ لِلْحِرْصِ اَسيراً» يعني؛ بي نيازترين مردم كسي است كه اسير و گرفتار حرص نباشد. ✅ از آن جايي كه فرهنگ غرب نسبت به رزق، غلط فكر كرد مردم اروپا را اين قدر نسبت به دنيا حريص كرد. حالا مردم ما كه مي خواهند به كمك سخنان امام معصوم مقابل اروپايي ها زندگي كنند، آيا به نظر شما بايد زندگي و طرز تفكر شبيه زندگي غرب را تغيير بدهند يا حرف امام معصوم(ع) را؟ 👌 وقتي امام(ع) مي فرمايد آن قدري از دنيا مال توست كه بتواني به كمك آن آباداني آخرتت را سبب شوي، پس معلوم مي شود بايد خيلي راه و روش خودمان را در زندگي عوض كنيم تا به سيرة امامان زندگي كنيم و دعايمان كه تقاضا مي كنيم: «اَلّلهُمَّ اجْعَلْ مَحْيايَ مَحْيا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و مَماتي مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد»؛ برايمان محقّق شود. پيامبرخدا(ص) مي فرمايند: «لَوْ اَنَّكُمْ تَوَكَّلُونَ عَلَي اللهِ تَعَالي حَقَّ تَوَكُّلِهِ لَرَزَقَكُمْ كَما يَرْزُقُ الطَّيْرَ، تَغْدُو خَماصاً وَ تَرُوحُ بَطاناً» يعني اگر شما آن طور كه بايد و شايد بر خدا توكل كنيد، رزق شما به شما مي رسد همان طور كه رزق پرنده به آن مي رسد، صبح گرسنه از لانه خارج مي شود و شب سير برمي گردد. ✅ گاهي ثروت هاي شما فرصت هاي تعالي و اُنس با خدا را از شما مي گيرد. رسول خدا(ص) در اين رابطه مي فرمايند: «ما قَلَّ وَ كَفي خَيْرٌ مِمّا كَثُرَ وَ اَلْهي»؛ يعني؛ اندكي از رزق كه تو را كفايت كند، از زيادي ثروت كه تو را به بطالت آورد، بهتر است. 🌺 حرص براي شما چيزهايي از اموال دنيا پيش مي آورد كه مزاحم شماست. در طرف مقابل هم در دعا مي خوانيم: «خدايا! فقيرم نكن» اين دعا به معناي اين است كه خدايا! طوري نكن كه اسير رزق بشوم. 🌺✅ پس بايد از سخن امام معصوم استفاده كنيم و نگذاريم زندگي تماماً تحت تأثير رزقمان باشد و بدانيم مسئلة رزق ظرائفي دارد كه مي توان از طريق سخنان امام معصوم متوجّة آن ظرائف شد. استاد طاهر زاده ادامه دارد... @saLhintanhamasir

#جایگاه_رزق_انسان #قسمت_سیزدهم امام صادق(ع) از قول اميرالمؤمنين(ع) در كتاب كافي مي فرمايد: «يقين بدانيد كه بنده هر چه سخت كوشش كند و چاره انديشي هاي بزرگ و نقشه هاي فراوان به كار برد، خدا چنين قراري نگذاشته كه وي از آنچه در «ذكر حكيم» برايش مقدّر شده، پيشي گيرد.» 🏴🌺 «ذكر حكيم» آن علم الهي است كه بر اساس آن، خداوند به فكر بندگانش بوده و براي هركس رزقِ خاص مربوط به آن شخص را تعيين فرموده است، براي همين هم تكليف هر روزه ما را براي ما تعيين كرده اند، مي فرمايند: 8 ساعت كار، 8 ساعت عبادت، 8 ساعت استراحت. هر كه بيش از اين براي طلب رزق تلاش بكند، خودش را خسته كرده و از عبادات و مطالعاتش محروم شده است. حالا كه امام(ع) اين جملات را مي فرمايند، آيا درست است بگوييد آقا شما دستتان توي خرج نيست؟! امام(ع) مي خواهند ما گرفتار خرج كردن هاي بيجا نشويم. ✅🏴 مردم چوب حرص و غلط بودن برنامه هايشان را مي خورند و بعد خدا را متّهم مي كنند كه به فكر رزق ما نبوده، در حالي كه نجاتمان به راهنمايي هاي امير المؤمنين(ع) است. در ادامة آن حديث مي فرمايد: «اي مردم! هرگز كسي را بر اثر هوشي كه دارد پشيزي افزون ندهند و احدي را به خاطر حماقتش كم ندهند. 👌 پس هركس اين را بداند و بدان عمل كند از همة مردم آسوده تر بوده و سود برد، ولي كسي كه اين را بداند و عمل نكند گرفتاري و ضرر او بيش از همة مردم است. ✅ چه بسا شخصي كه نعمت فراوان به او داده اند ولي همين احساني كه به او شده باعث درهم كوبيدن اوست و چه بسا مردمي كه در بين مردم فريب خورده اند، ولي در عين حال كارشان هم درست شده است. پس اي مرد كوشا! در كوشش خود پرهيزكار باش، و از عجلة خود كم كن و از خواب غفلت خود بيدار شو و در آنچه كه از طرف خدا بر پيغمبر(ص) نازل شده فكر كن.» 🌺👌 مي فرمايند: «اَحدي را به خاطر سادگي اش كم ندهند»؛ يعني نه افراد زرنگ بيشتر از رزقي كه برايشان مقدر شده نصيبشان مي شود و نه افراد ساده، كمتر از آنچه برايشان مقدر شده بهره مي برند، شما اگر در محلّه ها بگرديد، تعدادي زمين باير و خانه خالي مي بينيد، اين ها حاصل زد و بندهاي بيجاي انسان هاي زرنگ است، 👌 صاحبان اين خانه ها متوجّه نبودند كه تلاش بيش از حد و از سر حرص و عدم قناعت، براي آن ها آتش به بار مي آورد، اين آقا آنچه كه بايد داشته باشد دارد، بقيّه اش آتشي است كه وبال گردن او خواهد شد، در همين رابطه از رسول خدا(ص) داريم كه مي فرمايند: «كُلُّ شَيْئٍ بِقَدَرٍ حَتَّي الْعَجْزِ وَ الْكَيْسِ» يعني؛ هر چيزي اندازه گيري و مقدّر شده، حتي تيزهوشي و سادگي و عدم زرنگي. عمده آن است كه هركس در هر آنچه قرار داده شده است، وظيفه اش را خوب انجام دهد. ✅🏴 آري تيزهوشي و زرنگي از قبل تعيين شده است ولي اين كه انسان در زرنگي بندگي كند يا عصيان، اين را به عهدة خودش گذارده اند. پس وقتي سادگي از قبل مشخص شده است، رزق مربوط به اين حالت هم از قبل مشخص شده و اين طور نيست كه به خاطر سادگي، رزق كمتري به انسان تعلق بگيرد. ✅ لذاست كه حضرت مي فرمايند: «پس هر كس اين را بداند و بدان عمل كند از همه آسوده تر بوده و سود برد» چون در اين حالت نه حرص دارد كه مضطرب شود و نه فرصت هاي عبادت را از بين برده است. ✅ به همين جهت مي فرمايند: «از همة مردم آسوده تر بوده و سود برد» استاد طاهر زاده ادامه دارد.... @saLhintanhamasir

#جایگاه_رزق_انسان #قسمت_سیزدهم اي مردم! بعضي مردند، ولي مالي را كه بايد به بقيّه مي دادند و حق بقيه بود، ندادند و حالا در تنگناي قبر، گرفتار آن هستند. حضرت علي(ع) در خطبه 114 تذكّر خوبي دارند، مي فرمايند: « قَدْ تَكَفَّلَ لَكُمْ بِالرِّزْقِ وَ اُمِرْتُمْ بِالْعَمَلِ»؛ يعني؛ خداوند روزي شما را ضمانت كرده و شما را به كردار و اعمال خداپسند امر كرده است. كاري به عهدة خود گرفته و كاري را به عهدة شما گذاشته، آنچه خود به عهده گرفته، تأمين رزق شماست و آنچه به عهدة شما گذارده، آباداني قيامتتان است. 💢💢💢 فرمايش لقمان حكيم در اين مورد بسيار كارسازاست كه مي فرمايد: «اي پسرم! كاري را خدا به عهدة خود گرفته و كاري را بر عهدة مردم گذاشته است، آنچه را خود به عهده گرفته، همان تأمين رزق مخلوقات است، ولي مردم هم در تأمين آن تلاش مي كنند و كاري را كه به عهدة مردم گذارده، آباداني قيامتشان است، ولي مردم آن را به عهده خدا گذارده اند.» 👌✅ چنانچه ملاحظه مي كنيد حضرت لقمان مي خواهند يكي از غفلت هاي بشر را به فرزندشان متذكر شوند كه چگونه از آنچه بر عهده دارد غافل است و از آنچه نبايد نگران باشد، سخت نگران است. 🌺 حضرت علي(ع) در خطبه 114 پس از آن كه فرمودند: خداوند روزي شما را ضمانت كرده و شما را به كردار و اعمال خداپسند امر كرده است، ادامه مي دهند: «فَلا يَكُونَنَّ الْمَضْمُونُ لَكُمْ طَلَبُهُ اَوْلي بِكُمْ مِنَ الْمَفْرُوضِ عَلَيْكُمْ عَمَلُهُ» يعني؛ نبايد روزيِ تضمين شده، مهم تر از كاري باشد كه بر عهدة شما گذارده شده و بر شما واجب گشته است، و در نتيجه آنچه بايد انجام دهيد پيش شما سبك شود و آنچه كه نبايد انجام دهيد، تمام فكر شما را بگيرد. 🌺💢 در واقع حرف حضرت اين است كه؛ اي آدم ها! بر شما واجب شده است كه قيامتتان را آباد كنيد و فرصت ها را از دست ندهيد، اگر قيامت را فراموش كنيد، زندگي تان چون كار كردن مردم در جامعة امروزي مي شود كه نمي دانند رزق در دست خداست و براي آن ها تضمين شده است و لذا حريص مي شوند و چون حريص شوند، همديگر را ضايع مي كنند. ✅ اگر كاري براي وظيفه بود، نشاطِ اعتماد به تأمين رزق توسط خداوند همراه با صفاي انساني، جامعه را به بهشت تبديل مي كند. و انسان ها در چنين شرايطي گويا در همين دنيا در يك حالت روحانيِ بهشت گونه به سر مي برند. پيامبر خدا«صلّي الله عليه وآله سلّم» در راستاي پذيرفتن آنچه از طرف خدا مي رسد و چشم پوشي از آنچه در دست مردم است، مي فرمايند: «لَأَنْ يَلْـبَسَ اَحَدُكُمْ ثَوْباً مِنْ رَقاعٍ شَتّي خَيْرٌ لَهُ مِنْ اَنْ يَأْخُذَ مِنْ غَيْرِهِ ما لَيْسَ عِنْدَهُ»؛ يعني اگر هر كدام از شما لباس هاي وصله دار بپوشد، آن هم وصله هاي فراوان، برايش بهتر است از اين كه چيزي را به دست آورد كه از او نيست. 🌺💢 چون آن لباس وصله دار مال توست و لذا نزد توست، براي اين كه بندگي كني و به بهشت وصل شوي و كافي است، ولي آرزوي داشتن آنچه در نزد تو نيست همين حالا زندگي را برايت جهنّم مي كند و رقابت ها و كينه ها بين تو و بقيه به وجود مي آورد، غافل از اين كه انسان ها در يَوْمُ الحساب به اندازه اي كه از امكانات دنيايي بهره مندند بايد حساب پس بدهند، به طوري كه رسول خدا(ص) مي فرمايند: «ذُوالدِّرهَمَيْنِ اَشَدُّ حِساباً مِنْ ذِي الدِّرْهَم و ذُوالدِّينَارَيْنِ اَشَدُّ حِساباٍ مِنْ ذِي الدِّيْنارٍ» يعني؛ صاحب دو درهم حسابش از صاحب يك درهم سخت تر است و نيز صاحب دو دينار حسابش از صاحب يك دينار سخت تر است. 🌺🌺🌺 استاد طاهر زاده ادامه دارد.... @saLhintanhamasir

#جایگاه_رزق_انسان قسمت_چهاردهم با چنين بصيرتي است كه انسان هاي بزرگ خودشان به دنبال دنيايِ بيشتر نمي رفتند، چون متوجه بودند به همان اندازه كه دنياي آن ها وسيع شد كار آن ها در ابديت مشكل مي گردد 💢💢 و لذا است كه زيباترين رزق را، «كفاف» مي دانستند. كفاف يعني آن اندازه اي كه نه گرفتار فقر باشيم، و از آن طريق فكر و ذهن ما مشغول باشد و نه گرفتار ثروت باشيم و از آن طرف، فكر و ذهن ما مشغول ثروتمان باشد. ❤️👌 لذا است كه رسول خدا(ص) مي فرمايند: خوشبخت ترين مردم كسي است كه متعلقاتش كم باشد، و از نمازش بهرة كامل ببرد و «كانَ رِزْقُهُ كَفافاً فَصَبَرَ عَلَيْهِ حَتَّي يَلْقَي اللهَ» يعني؛ رزقش در حد «كفاف» باشد و بر همان رزق شكيبا است تا خدا را ملاقات كند. به همين جهت رسول خدا(ص) به عنوان يك مژده مي فرمايند: «.... وَ مَنْ عَمِلَ لِاخِرَتِهِ كَفاهُ اللهُ دُنْياهُ» ) يعني؛ هركس براي آخرت خود تلاش كند، خداوند دنياي او را در حدّ كفاف تأمين مي كند. ✅💢 چنين انساني درست آن چيزي را طلب مي كند كه خداوند برايش فراهم كرده است. لذا رسول خدا(ص) مي فرمايند: «لا اَشْتَرِي شَيْئاً لَيْسَ عِنْديِ ثَمَنُهُ» يعني؛ من آن چيزي را كه پولش را ندارم، خريداري نمي كنم. چون چنين انساني «كفاف» را در زندگي براي خود پذيرفته است. ✅ رسول خدا(ص) در وصف چنين انسان هايي مي فرمايند: «طُوْبَي لِمَنْ اَسْلَمَ وَكانَ عَيْشُهُ كَفافاً» يعني؛ چه خوش است وضع آن كسي كه در عين اعتقادات اسلامي، زندگي اش در حدّ كفاف باشد، و نه در حدّ تجمل و ريخت و پاش.🌺✅ ممكن است در عرف مردمِ معمولي چنين افرادي فقير محسوب شوند، ولي در نظام الهي اينان مورد احترام اند. به طوري كه رسول خدا(ص) در مورد همين نوع فقر است كه مي فرمايند: «اَلْفَقْرُ شَيْنٌ عِنْدَالنّاسِ وَ زَيْنٌ عِنْدَاللهِ يَوْمَ الْقِيامَةُ» يعني؛ فقر در نزد مردم زشت است و در روز قيامت در نزد خدا زيبايي و زينت است. چون چنين فردي توانسته است حرص خود را در دنيا نسبت به زوائد دنيا كنترل كند. پيامبر(ص) مي فرمايند: «هيچ ثروتمندي در روز قيامت نيست مگر اين كه آرزو مي كند اي كاش در دنيا فقط قوت خود را داشت». 🌺💢 آري؛ هيچ اشكال ندارد كه انسان براي اصلاح زندگي خود تلاش كند و در راستاي چنين هدفي از وسايل دنيا استفاده كند. عمده آن است كه اولاً: متوجه باشد جايگاه رزق در زندگي كجاست. ثانياً: خودش به دنبال ثروتمند شدن نباشد، ولي به دنبال اصلاح زندگي براي هر چه بهتر انجام دادن بندگي باشد. پيامبر خدا(ص) مي فرمايند: «مِنْ فِقْهِ الرَّجُلِ اَنْ يُصْلِحَ مَعِيشَتَهُ وَ لَيْسَ مِنْ حُبِّ الدُّنْيا طَلَبُ مَا يُصْلِحُكَ» يعني؛ از انديشمندي فرد اين كه بتواند زندگي خود را اصلاح نمايد و تلاش براي اصلاح زندگي، حبّ دنيا محسوب نمي شود. 🌺💢🌺 به هر حال ملاحظه مي فرماييد كه در مورد رزق، نكات دقيقي مطرح است كه اگر به آن توجه شود داراي بصيرتي فوق العاده خواهيد شد كه اميد است در جلسات آينده زوايايي از مسئله روشن گردد. خداوند ما را شامل اين قسمت از دعاي كميل قرار دهد كه عرضه بداريم: «وَ تَجْعَلَني بِقِسْمِكَ راضِياً» «والسلام عليكم و رحمةالله و بركاته» استاد طاهر زاده ادامه دارد.... @saLhinyanhamasir

#جایگاه_رزق_انسان #قسمت_پانزدهم بسم الله الرحمن الرحيم ﴿وَاعْلَمْ يا بُنَيَّ! اَنَّ الرِّزْقَ رِزْقانِ: رِزْقٌ تَطْلُبُهُ وَ رِزْقٌ يَطْلُبُكَ﴾ ﴿فَإِنْ اَنْتَ لَمْ تَأْتِهِ اَتاكَ﴾ اي فرزندم! بدان كه رزق، دو رزق است: رزقي كه تو به دنبال آن هستي و رزقي كه آن به دنبال تو است، كه اين رزقِ نوع دوم، طوري است كه اگر هم به سوي آن نروي، به سوي تو مي آيد.   🌺✅ بعد از طرح نكته فوق حضرت فرمودند: يك سلسله موضع گيري ها از آن جهت كه انسان متوجّه اين قاعده نيست، باعث عمل كردهاي بد و در نتيجه آبرو ريزي براي انسان مي شود. سپس فرمودند: بايد دنيا را وسيلة اصلاح امور آخرت خود قرار دهي و رزق حقيقي تو آن است كه وسيلة آباداني آخرتت قرار بگيرد. ✅👌 اين جاست كه احساس مي شود بايد با موضوع و جايگاه رزق در زندگي بيشتر آشنا شد.🌺 بنده اي كه راهي كوي دوست است، اگر از بندهاي اسارت آزاد شود، دلدادگي با حق برايش آسان است. اساساً در مسير سير و سلوك مجموعه اي از افكار و اعمال و گرايش هايي هست كه نمي گذارند سالك، سالك واقعي باشد و به سوي مقصد حقيقي سير كند. اگر افكار ما صحيح باشد و گرايش هاي ما متعادل گردد و اعمال ما درست شود، به خودي خود روح و قلب ما با حق مراوده خواهد داشت. 🌺✅ پس بايد روشن شود، چه كنيم كه افكار و اعمال و گرايش هاي ما مانع سير و سلوك ما نشود؟ امام علي(ع) در دستوراتي كه به فرزندشان مي دهند در واقع مي خواهند از آن طريق بندهاي توقّف در دنيا و افكار محروميت از حق، را در ما از بين ببرند. 💢💢 يكي از بندهاي بسيار محكم كه انسان را در دنيا متوقف مي كند و از بهره اي كه بايد در زندگي ببرد، باز مي دارد، گرفتار شدن در رزق است و مسلّم خداوندي كه ما را براي بندگي خلق كرده - و از طرفي گرفتار رزق شدن ما را از بندگي خدا باز مي دارد- بنا ندارد ما را در زندگي دنيا گرفتار رزقمان كند. 🌺❤️ امام علي(ع) مي فرمايند: چه بخواهي و چه نخواهي خدا رزق تو را تأمين كرده است و آن رزق به دنبال توست تا تو را بيابد و خود را به تو برساند، پس به جاي اين كه همة زندگي را براي طلب رزق خود قرار دهي، سير بندگي را مدّنظر داشته باش. مي فرمايند: «رِزْقُكَ يَطْلُبُكَ فَاَرِحْ نَفْسَكَ مِنْ طَلَبِهِ» يعني؛ روزيِ تو، تو را طلب مي كند، خود را نسبت به طلب آن در زحمت مينداز. شما به اين نكته عنايت كنيد كه خود خداوند متعال مي فرمايد: من شما را براي بندگي روي زمين آفريده ام، در حالي كه اگر دنيا را خدا طوري خلق كرده باشد كه ما اسير رزق مان باشيم، پس عملاً به بندگي خدا نمي رسيم و لذا بايد رزق ما را از قبل تأمين كرده باشد تا ما دغدغة رزق نداشته باشيم و به همين جهت اولياء دين دائماً ما را متذكر اين نكته مي كنند كه؛ با حرصِ بيشتر، رزق بيشتر نصيب شما نمي شود، ولي فرصت بندگي خود را از بين مي بريد. 🌺🌺 پيامبر خدا(ص) مي فرمايند: «...اِنَّ الرِّزْقَ لا يَجُرُّهُ حِرْصُ حَريصٍ وَ لا يَصْرِفُهُ كِراهَةُ كارِهٍ» يعني؛ رزق را حرصِ حريصان افزون نكند و تنفر و ممانعت افراد، نقصانش ندهد. 🌺✅ البته اگر انسان مؤمن وظيفه اش را نسبت به افراد جامعه درست انجام بدهد و در اين رابطه از رزقي كه برايش پيش مي آيد استفاده كند، اين را نمي گويند گرفتار رزق شدن. اين همان بندگي است كه در كنار آن رزق مورد نياز به راحتي مي رسد. به عنوان معلّمان درس ديني خدمت حضرت امام خميني«رحمة الله عليه» رفته بوديم، فرمودند: «شما معلّمان براي خدا درس بدهيد، حقوقتان را هم بگيريد». اگر ما براي خدا درس بدهيم، بالأخره يا آموزش و پرورش به ما حقوق مي دهد يا از طريق ديگر رزق ما مي رسد. 🌺 شما به من بگوييد مگر جز اين است كه پيغمبران، به صرف عبوديت كار مي كردند و هيچ كدام هم بي رزق نبودند؟ آري؛ گاهي رزقشان تنگ مي شد و گاهي وسيع. كه آن بحثي ديگر است و إن شاء الله بعداً به آن مي پردازيم. 💢💢 استاد طاهرزاده ادامه دارد .. @saLhintanhamasir