#دعای_حاجات_مهمات در «دعوات راوندی» از حضرت امام زین العابدین (ع) نقل شده که فرمودند: پدرم در آن روز که شهید شد مرا در بر گرفت و به سینه خود چسباند در حالیکه خون در بدن مبارکش می جوشید فرمود: ای پسرم؛ حفظ کن از من دعایی را که مادرم فاطمه (س) آن را به من تعلیم فرمود، و تعلیم فرمود به او رسول خدا (ص) و تعلیم کرد به آن جناب جبرئیل (ع) از برای حاجت و مهم و اندوه و بلاهای سخت که نازل میشود و آن دعا این است: «بِحَقِّ یس وَ الْقُرآنِ الْحَکیمِ، وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرآنِ الْعَظیمِ، یا مَن یَقْدِرُ عَلی حَوائِجَ السّائِلینَ، یا مَن یَعْلَمُ ما فِی الضَّمیرِ، یا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْروبینَ، یا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمومینَ، یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیر، یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغیر، یا مَن یَحتاجُ اِلَی التَّفْسیر، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ وَ افْعَل بی کذا و کذا» و بجای کذا و کذا حاجت خود را ذکر کند.